IPPB1/415-1365/08-2/AM - Ustalenie wartości początkowej środka trwałego w postaci budynku handlowo - usługowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pan przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2008 r. (data wpływu 12 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą "Pracownia Krawiecka" z siedzibą w W. Wnioskodawca wraz z małżonką z która pozostaje we wspólności majątkowej oraz dokonuje wspólnego rozliczenia zamierza zakupić na potrzeby firmy (zakup będzie od osoby fizycznej, aktem notarialnym bez faktury VAT) działkę z pawilonem handlowo-usługowym będącym w trakcie budowy. Zakup ten zostanie sfinansowany częściowo ze środków własnych a częściowo z przyznanego firmie Wnioskodawcy kredytu. Z przyznanego kredytu będą finansowane również dalsze prace budowlano wykończeniowe.

Budynek w stanie obecnym został wyceniony przez rzeczoznawcę na kwotę 295.865 zł, a cała umowa notarialna zakupu będzie opiewać na kwotę 1.005.000 zł. Wartość działki w przybliżeniu wynosi 745.000 zł.

W związku z planowanym wykończeniem pawilonu, użytkowaniem go przez firmę Wnioskodawcy oraz wynajmie części powierzchni innym firmom oraz faktem, iż żona Wnioskodawcy nie figuruje formalnie jako współwłaściciel firmy, natomiast będzie na zasadzie wspólnoty majątkowej współwłaścicielem pawilonu.

Związku z powyższym zadano następujące pytania.

Odpowiedź na pytanie pierwsze i drugie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej.

Natomiast odpowiedź na pytanie trzecie i czwarte w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzona odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.

Zdaniem Wnioskodawcy odnośnie przedstawionego pytania pierwszego jak i drugiego Wnioskodawca uważa, iż należy przyjąć wartość wymienionych kwot w wysokościach przedstawionych we wniosku tj. w 100%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. Przy czym, w myśl art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna, cenę ich nabycia.

Podstawą odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa środka trwałego. Wartość początkową budynków i lokali ustala się dla celów amortyzacji podatkowej zgodnie z przepisami art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22g ust. 3 tej ustawy - za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 22g ust. 4 ww. ustawy za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania

Katalog wydatków wpływających na wartość początkową środka trwałego nie ma charakteru zamkniętego. Z powyższego wynika jednak, iż do wartości początkowej środka trwałego zaliczyć można tylko wydatki ściśle związane z nabyciem bądź wytworzeniem tego środka trwałego.

Zatem do wartości początkowej wytworzonego środka trwałego zalicza się ogół kosztów poniesionych w związku z jego wytworzeniem od momentu rozpoczęcia inwestycji aż do momentu przekazania środka do używania.

Natomiast użycie przez ustawodawcę zwrotu, iż do kosztu wytworzenia środka trwałego zalicza się "inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych" oznacza, iż katalog wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego powiększających jego wartość początkową jest otwarty, co wskazuje na to, że mieszczą się w nim również inne, nie wymienione wprost koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego składnika majątku. Z wyżej przytoczonej regulacji wynika, iż decydujące znaczenie dla zaliczenia określonego wydatku do wydatków stanowiących koszt wytworzenia środka trwałego, ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem - środkiem trwałym.

Ponadto na uwadze należy również mieć przepis art. 22g ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zamierza nabyć na potrzeby prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej będący w trakcie budowy pawilon handlowo -usługowy wraz z gruntem na którym jest on posadowiony. Zakup zostanie dokonany wspólnie z małżonką z którą Wnioskodawca pozostaje we wspólności majątkowej. Małżonka nie jest współwłaścicielem firmy prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Prace wykończeniowe powyższej nieruchomości sfinansowane zostaną kredytem przyznanym firmie Wnioskodawcy na zakup powyższej nieruchomości jak i na prace wykończenie.

Jednocześnie należy wskazać, iż w myśl art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Powyższy przepis wskazuje, iż składniki majątku wspólnego wykorzystywane w działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, mogą być - choć są również własnością drugiego małżonka - ujęte w ewidencji środków trwałych w pełnej wartości początkowej środka trwałego. Oznacza to również, iż amortyzacji dokonuje się od pełnej wartości środka trwałego.

Biorąc powyższe pod uwagę - w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego - stwierdzić należy, iż Wnioskodawca może (do amortyzacji) przyjąć całą wartość zakupionego budynku handlowo - usługowego. Jednocześnie do wartości początkowej zakupionego budynku Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć nakłady poniesione na prace budowlano wykończeniowe tego budynku w pełnej wysokości - do dnia przekazania tego budynku do używania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1 Maja 10, 09-402 Płock.