IPPB1/415-1360/13-6/EC - Określenie obowiązków spółki z o.o., będącej płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do lekarzy prowadzących działalność gospodarczą, w przypadku pokrycia przez spółkę kosztów uczestnictwa w szkoleniach organizowanych dla lekarzy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-1360/13-6/EC Określenie obowiązków spółki z o.o., będącej płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do lekarzy prowadzących działalność gospodarczą, w przypadku pokrycia przez spółkę kosztów uczestnictwa w szkoleniach organizowanych dla lekarzy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z poz. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2013 r. (data wpływu 30 grudnia 2013 r.) oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 17 marca 2014 r. (data wpływu 19 marca 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB4/415-877/13-2/JK2 IPPB1/415-1360/13-2/EC z dnia 5 marca 2014 r. (data nadania 6 marca 2014 r., data doręczenia 10 marca 2014 r.) oraz w uzupełnieniu z dnia 3 kwietnia 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika w stosunku do lekarzy prowadzących działalność gospodarczą:

* w części dotyczącej powstania przychodu - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej braku sporządzenia informacji PIT-8C - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika w stosunku do lekarzy prowadzących działalność gospodarczą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A. Sp. z o.o. prowadzi w Polsce działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży artykułów ortopedycznych oraz urządzeń medycznych służących do przeprowadzania operacji. Spółka należy do grupy kapitałowej A. z siedzibą w USA. Klientami Spółki są placówki służby zdrowia.

Spółka pokrywa koszty uczestnictwa lekarzy w szkoleniach (warsztatach) organizowanych za granicą przez zagraniczny podmiot należący do tej samej grupy kapitałowej. Uczestnictwo w takim szkoleniu jest odpłatne i następuje na podstawie imiennego zaproszenia. W takich przypadkach Spółka pokrywa koszt uczestnika - lekarza ze szpitala lub prywatnej kliniki (zatrudnionego na umowę o pracę lub w ramach współpracy na działalności gospodarczej,), w których oferowane przez Spółkę produkty mogłyby znaleźć zastosowanie.

Są to koszty dojazdu na miejsce i z powrotem (bilety lotnicze) oraz koszty zakwaterowania. Na organizowanych kongresach omawiane są wyłącznie urządzenia medyczne oferowane do sprzedaży przez Spółkę. Uczestnicy poznają informacje o zakresie ich zastosowania i możliwych sposobach wykorzystania, mogą wypróbować zakres ich działania w praktyce. Lekarze mogą również uczestniczyć w prawdziwych zajęciach laboratoryjnych czy operacjach pokazowych, w których te urządzenia są wykorzystywane, prowadzanych przez specjalistów ze Stanów Zjednoczonych lub innych zagranicznych krajów. Warsztatom nie towarzyszą inne imprezy o charakterze rozrywkowym.

Wnioskodawca pismem z dnia 17 marca 2014 r. (data wpływu 19 marca 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie, doprecyzował opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że:

* Zapytanie dotyczy całego okresu funkcjonowania spółki czyli od ok. 2012 r., jak również dotyczy przyszłości, z tego względu że spółka zamierza stosować jako formę reklamy właśnie tego typu konferencje. Ze względu na specyfikę sprzedawanych produktów Spółka wybiera właśnie taki sposób dotarcia do potencjalnych nabywców ze swoją ofertą, przekazaniem informacji o produktach, a w szczególności o możliwościach ich działania i wykorzystania w codziennej praktyce zawodowej. W ocenie Spółki prowadzenie takich działań ma na celu nie tylko charakter marketingowy, działania te są niezbędne dla umożliwienia stosowania produktów firmy. Klienci firmy - nie mogą podjąć się stosowania nowych metod operacyjnych, właśnie z użyciem sprzętu (częstokroć bardzo innowacyjnego) oferowanego przez Spółkę czy stosowania nowych produktów bez uprzedniego przeszkolenia, które w wielu przypadkach może odbyć się wyłącznie w specjalistycznym laboratorium lub szpitalu/klinice, która posiada już odpowiednie doświadczenie. W przeciwnym razie, klient zmuszony byłby do przeprowadzenia pionierskiego (dla siebie) zabiegu na pacjencie, co niewątpliwie odwiodło by go od zakupu produktów firmy.

* Zasadniczym celem prowadzonych szkoleń, warsztatów i konferencji jest ceł marketingowy - czyli reklama i promocja sprzętu oraz produktów oferowanych przez Spółkę, niewątpliwie jednak, z uwagi na to, że szkolenia umożliwiają poznanie nowych technik, wymianę doświadczeń z kolegami z innych regionów Polski i świata charakter szkoleń ma również walor edukacyjny.

* Koszty związane z pokrywaniem dojazdów i zakwaterowania są zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż w ocenie spółki wszystkie te koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, bez przeszkolenia z technik operacyjnych na produktach Spółki nie jest możliwe prawidłowe przeprowadzenie operacji z wykorzystaniem produktów Spółki.

* Spółki nie łączy z kursantami szkoleń żaden stosunek cywilnoprawny

* Zaproszenia na szkolenia kierowane są:

a. Informacje o kursach znajdują się na stronie firmowej Spółki, więc często to sami lekarze zgłaszają się do Spółki w celu nawiązania współpracy i uczestniczenia w takim kursie i poznania nowszych technik operacyjnych;

b. Zaproszenia są kierowane bezpośrednio do danych specjalistów na wniosek przedstawiciela Spółki z danego regionu, gdzie widzi on potrzebę udoskonalenia umiejętności ze stosowanych technik na produktach Spółki lub, wprowadzenia nowych technik;

c. Kierowane są do szpitali i na tej podstawie szpitale delegują swoich specjalistów na takie szkolenia.

Wnioskodawca uzupełnił brakującą opłatę.

Wnioskodawca pismem z dnia 3 kwietnia 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.) doprecyzował opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że wydatki ponoszone przez Spółkę w postaci kosztów podróży i kosztów zakwaterowania lekarzy uczestniczących w szkoleniach (warsztatach), Spółka zalicza w koszty uzyskania przychodów. Prawidłowość powyższego postępowania została potwierdzona przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej nr IPPB1/423-1057/13-2/MK z dnia 24 marca 2014 r.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że biorący udział w powyższych szkoleniach (warsztatach) lekarze, którym Spółka pokrywa koszty podróży i zakwaterowania, nie mogą zaliczyć tych wydatków do kosztów uzyskania swoich przychodów z uwagi na to, że wydatki te ponosi Spółka, a nie lekarze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym uczestnicy konferencji w związku z poniesieniem kosztów organizacji wyjazdu przez Spółkę (przelot oraz zakwaterowanie), uzyskają przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, oraz czy Spółka jest zobowiązana do sporządzenia oraz przekazania informacji o przychodach (PIT-8C) w odniesieniu do uczestników szkoleń.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest jest odpowiedź w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika w stosunku do lekarzy prowadzących działalność gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z pokrywaniem określonych w stanie faktycznym kosztów związanych z organizacją szkoleń (warsztatów) nie powinny stanowić przychodu lekarzy, zaś Spółka nie będzie zobowiązana do wystawiania PIT-8C.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W stanie faktycznym sprawy można by się zastanawiać nad kwestią czy względem lekarzy uczestniczących w warsztatach organizowanych przez Spółkę powstaje przychód z nieodpłatnych świadczeń, czyli czy w wyniku uczestniczenia w konferencjach organizowanych przez Spółkę lekarze otrzymują trwałe przysporzenie majątkowe.

Podkreślenia wymaga okoliczność, iż Spółka organizuje spotkania z lekarzami w celu prezentowania swoich produktów, ich działania, możliwości zastosowania w zwalczaniu różnych schorzeń i w prowadzonych operacjach. Od przekazania powyższych informacji osobom, które w praktyce miałyby korzystać z urządzeń oferowanych przez Spółkę, zależy, czy placówki medyczne, z którymi lekarze współpracują nabędą te urządzenia. Spółka zaprasza na szkolenia wyłącznie tych lekarzy, którzy zajmują się zwalczaniem schorzeń, przeprowadzaniem zabiegów w zakresie których sprzęt oferowany przez Spółkę mógłby znaleźć zastosowanie. Lekarze, poznawszy możliwości wynikające z zastosowania produktów Spółki, mogą zaproponować swoim przełożonym, dyrektorom placówek medycznych, ich nabycie. Organizowanie szkoleń w zamierzeniu ma w głównej mierze charakter marketingowy własnych produktów A., nie zaś przekazywanie ogólnej wiedzy medycznej. Spółka wybiera właśnie taki sposób dotarcia do potencjalnych nabywców za swoją ofertą ze względu na specyfikę sprzedawanych produktów. W ocenie Spółki prowadzenie takich działań jest niezbędne dla umożliwienia stosowania produktów firmy. Klienci firmy - nie mogą podjąć się stosowania nowych metod operacyjnych, właśnie z użyciem sprzętu (częstokroć bardzo innowacyjnego) oferowanego przez Spółkę czy stosowania nowych produktów bez uprzedniego przeszkolenia, które w wielu przypadkach może odbyć się wyłącznie w specjalistycznym laboratorium lub szpitalu/klinice, która posiada już odpowiednie doświadczenie. W przeciwnym razie, klient zmuszony był by do przeprowadzenia pionierskiego (dla siebie) zabiegu na pacjencie, co niewątpliwie odwiodło by go od zakupu produktów firmy.

Zakres działań reklamowych może być różny, zależy od oferowanego produktu oraz tzw. grupy docelowej. Jest oczywiste, że w inny sposób mogą być reklamowane np. produkty szybko zbywalne, a w inny urządzenia medyczne, np. służące do wykonywania skomplikowanych zabiegów. W takim przypadku i najskuteczniejsze okazują się działania polegające na umożliwieniu zapoznania się z produktem przez osoby, które w praktyce będą na co dzień z tego produktu korzystały. Temu właśnie służą organizowane przez Spółkę szkolenia i warsztaty.

Na konferencjach organizowanych Spółkę, prezentowane są produkty A., omawiane są te rodzaje schorzeń, w procesie leczenia których znajdują zastosowanie produkty A., wykładowcy (najczęściej lekarze) z różnych krajów wskazują, w jaki sposób produkty Spółki zostały wykorzystane w ich krajach, w szpitalach, w których pracują, itp. Cała konferencja zorganizowana jest wyłącznie po to, aby przedstawić produkty A., na tle doświadczeń w ich stosowaniu przez różnych lekarzy w różnych krajach, co nie pozostaje bez wpływu na podjęcie przez poszczególne szpitale w danym kraju decyzji o nabyciu produktów A. Nie ulega natomiast wątpliwości, że im więcej możliwości zastosowania danego rodzaju urządzeń poznają lekarze, tym bardziej się do niego przekonają, co z kolei zwiększa szanse na jego zakup (od Spółki) przez placówkę medyczną w Polsce, zatrudniającą tych lekarzy. Stąd też pokrywanie przez Spółkę kosztów uczestnictwa polskich lekarzy w powyższych konferencjach, organizowanych przez inne spółki z grupy, należy traktować wyłącznie w celu polepszenia sprzedaży. W trakcie szkoleń i konferencji Spółka nie finansuje i nie organizuje imprez rozrywkowych dla uczestników.

Określając istotę nieodpłatnego świadczenia należy zwrócić uwagę na fakt, iż kwestia ta była wielokrotnie przedmiotem orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych. Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 12 grudnia 2008 r., sygn. II FSK 1361/07 " (...) pojęcie przysporzenia majątkowego musi być powiązane jako konstytuujące pojęcie nieodpłatnego świadczenia z uzyskaniem przez podatnika korzyści niezwiązanej z wydatkami, kosztami, zaoszczędzeniem wydatków, które mogą być powiązane także z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia (odsetek prowizji, opłat itp.)". Jednocześnie, w wyroku NSA z dnia 14 maja 1998 r., sygn. SA/Sz 1305/97, Sąd wskazał, iż "przychodem-jako źródłem dochodu - jest tylko taka wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa."

W ocenie Wnioskodawcy z uwagi na marketingowy charakter szkoleń i warsztatów, które dotyczą wyłącznie produktów oferowanych do sprzedaży przez Spółkę i możliwości ich praktycznego zastosowania w określonym zakresie, a nie zaś przekazywania specjalistycznej wiedzy medycznej nie można mówić, iż uczestniczący w warsztatach lekarze uzyskują trwałe przysporzenie majątkowe. Lekarze uczestniczący w warsztatach poza informacją o praktycznym wykorzystaniu sprzętu oferowanego do sprzedaży przez Spółkę nie uzyskują wymiernych i trwałych korzyści. Stan ich majątku (aktywów) nie powiększa się. Ponadto z uwagi na fakt, iż udział w warsztatach nie jest obowiązkowy nie można mówić, iż przysporzeniem jest zwolnienie z długu lub zmniejszenie pasywów. W konsekwencji więc, skoro nie powstaje po stronie uczestników konferencji przychód Spółka nie jest obowiązana do wypełniania i przesyłania uczestnikom deklaracji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika w stosunku do lekarzy prowadzących działalność gospodarczą w części dotyczącej powstania przychodu - jest nieprawidłowe, w części dotyczącej braku sporządzenia informacji PIT-8C - jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Cytowany wyżej art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera ogólną definicję przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast w art. 14 ust. 2 wymienione zostały jedynie przykładowe zdarzenia powodujące powstanie tego przychodu. Z powyższego wynika, iż przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia lub korzyści majątkowe związane z tą działalnością. Zauważyć przy tym należy, iż korzyść ta nie musi skutkować bezpośrednim zwiększeniem aktywów podmiotu gospodarczego. Korzyścią taką może być także zwolnienie podatnika z obowiązku wydatkowania określonych środków, co skutkuje brakiem uszczerbku w majątku podatnika jaki nastąpiłby w przypadku gdyby do takiego nieodpłatnego świadczenia nie doszło, a podatnik musiałby taką kwotę wydatkować.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

W myśl powołanych przepisów wszystkie nieodpłatne przysporzenia osób prowadzących działalność gospodarczą należy zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia "nieodpłatnego świadczenia" należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 353 § 2 ww. Kodeksu, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Dla celów podatkowych pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że udział w spotkaniach w ramach, których zapewniane są świadczenia, tj. koszty dojazdu (bilety lotnicze) oraz koszty zakwaterowania stanowi dla uczestników spotkań nieodpłatne świadczenie.

Mając na uwadze powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli lekarz prowadzący działalność gospodarczą uzyskuje przychód z nieodpłatnych świadczeń to przychód ten należy zakwalifikować u niego do przychodów z działalności gospodarczej.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, tj. do obowiązków Spółki jako płatnika w stosunku do lekarzy prowadzących działalność gospodarczą, wskazać należy, że obowiązki płatnika regulują przepisy art. 41 oraz 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z powyższych przepisów nie wynika, aby Spółka była zobowiązana jako płatnik do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych lub wystawienia Informacji PIT-8C dla osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

Skoro jak stwierdzono powyżej lekarze prowadzący działalność gospodarczą z tytułu udziału w szkoleniach uzyskają przychód z działalności gospodarczej to na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl