IPPB1/415-1343/12-4/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2012 r. (data wpływu 29 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2013 r. (data wpływu 18 stycznia 2013 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-1343/12-2/KS z dnia 7 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup gier stanowiących towar handlowy - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup gier stanowiących towar handlowy.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca zamierza nabywać od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (dalej "klienci") gry na konsole na nośnikach w szczególność DVD, Blue-Ray itp. w prowadzonych przez siebie sklepach. Klienci będą sprzedawać Wnioskodawcy gry, które posiadają, a nabywać od Wnioskodawcy kolejne. Sprzedaż przez Wnioskodawcę gry będzie często związana z nabyciem gry używanej od klienta. Transakcje takie będą dokumentowane przez Wnioskodawcę umowami sprzedaży, na której będą podane dane klienta (imię nazwisko, adres zamieszkania dodatkowo może być podawany nr NIP lub PESEI. klienta) oraz jego podpis, jak też dane nabywcy, czyli firmy Wnioskodawcy. Dane klienta będą podawane poprzez oświadczenie, będą też weryfikowane poprzez porównanie z dowodem osobistym.

W celu usprawnienia procesu zakupu gier Wnioskodawca zamierza także zastosować uproszczoną formę zawierania umów sprzedaży. Poszczególne umowy sprzedaży nie będą miały formy pisemnej, lecz będą dokonywane przez wprowadzenie odpowiednich danych do systemu informatycznego za pomocą karty lojalnościowej wydawanej klientom w celu ich identyfikacji w momencie złożenia wniosku o wydanie takiej karty i jednoczesnego zawarcia uprzednio ramowej umowy sprzedaży gier, zawierającej oświadczenie klienta co do jego danych osobowych i podpisy obu stron umowy.

Wnioskodawca przewiduje również, że niektórzy klienci będą podawać swoje dane teleadresowe poprzez formularz zamieszczony na stronie internetowej Wnioskodawcy, a w szczególności imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i podpis nabywcy, przy braku możliwości ich weryfikacji przy pomocy dowodu osobistego.

Wnioskodawca przewiduje również możliwość zakupu gier za pośrednictwem Internetu, w szczególności poprzez portale aukcyjne oraz za pomocą swojej strony internetowej i zawartego tam formularza.

Pismem z dnia 17 stycznia 2012 r. (data wpływu 18 stycznia 2013 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 stycznia 2013 r. Nr IPPB1/415-1343/12-2/KS Wnioskodawca uzupełnił wniosek poprzez dostarczenie pełnomocnictwa oraz złożył wyjaśnienia dotyczące wątpliwości co do kompletności złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie a w szczególności podpis pracownika Wnioskodawcy poparty założonym oświadczeniem, że zakup był dokonany w celach handlowych, wydrukiem ze strony internetowej oraz dowodem wpłaty wylicytowanej ceny na konto bankowe sprzedawcy dokumentującym wydatek na zakup gry używanej w celu jej dalszej odsprzedaży, od użytkownika portalu aukcyjnego na podstawie umowy sprzedaży dokonanej za pomocą portalu aukcyjnego, stanowi dowód na udokumentowanie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków ponoszonych na zakup gry używanej od klienta w celu jej dalszej odsprzedaży w świetle § 13 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r... A co za tym idzie, czy towar zakupiony w opisany powyżej sposób Wnioskodawca może wprowadzić do majątku firmy, a poniesione wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie dokumentów dowodu wewnętrznego, wydruku z sytemu teleinformatycznego, dokumentów wykonanej płatności oraz oświadczenia, że jego zakup był dokonany w celach handlowych.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup gier stanowiących towar handlowy. Natomiast w zakresie prawidłowości dokumentowania poniesionych wydatków zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy podstawą zapisów w księdze przychodów i rozchodów mogą być dowody księgowe, na potwierdzenie wydatku na zakup gry używanej przy zachowaniu warunków opisanych we wszystkich zadanych pytaniach.

Zgodnie z § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Stosownie zaś do treści § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 76 sierpnia 2003 r. za dowody księgowe uważa się również:

Zdaniem Wnioskodawcy wydatek może być udokumentowany dowodem stwierdzającym fakt dokonania operacji gospodarczej w rozumieniu przepisów prawa podatkowego a w szczególności może być to:

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość towaru zakupionego we wszystkich siedmiu ww. wypadkach stanowi koszt uzyskania przychodu pod warunkiem jej udokumentowania we wskazany sposób.

W związku z powyższym, według Wnioskodawcy, są to wystarczające dokumenty.

Należy w tym miejscu wskazać, iż o tym, że właściwy organ może i powinien dokonać interpretacji stanu faktycznego w zakresie dokumentowania transakcji w świetle § 12 i 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jako przepisów prawa podatkowego świadczy choćby stanowisko zawarte w piśmie z dnia 20 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi sygn. IPTPB1/415-7/11-4/KSU odnoszące się do możliwości dokumentowania dowodem wewnętrznym zakupu złomu żelaznego od ludności. Przepisy te bowiem są niewątpliwie przepisami prawa podatkowego.

Również w piśmie z dnia 12 lutego 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach, sygn. IBPB1/415-242/07/KB, odniosła się do możliwości uznania noty księgowej za dokument księgowy stanowiący podstawę dokonania zapisu zdarzenia gospodarczego w podatkowej księdze przychodów i rozchodów."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanych zdarzeń przyszłych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup gier stanowiących towar handlowy - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kwestie kosztów uzyskania przychodów należy więc rozpatrywać w oparciu o ogólną zasadę dotycząca kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 22 ust. 1 powoływanej ustawy.

Aby wydatek mógł być uznany za koszy uzyskania przychodu, winien w myśl powoływanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy,

* być właściwie udokumentowany.

Wskazać należy, iż katalog wyłączeń zawarty w art. 23 ww. ustawy nie zawiera żadnych ograniczeń w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wydatków, poniesionych przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Możliwość zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów zależy zatem od spełnienia pozostałych przesłanek określonych w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności od oceny zasadności poniesienia tych wydatków.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oparta jest więc na swoistej klauzuli generalnej, zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczania wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Zatem generalną zasadą prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest ścisłe powiązanie kosztów ponoszonych przez podatnika z celem osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym cel ten musi być widoczny, a poniesione koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości" jeżeli na podstawie dostępniej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (doprowadzić do zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).

Tym samym możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od obiektywnej, rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten spowoduje zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu jakim jest w rozpatrywanym przypadku pozarolnicza działalność gospodarcza. Jednakże na podatniku spoczywa nie tylko obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą, wykazania że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów ale także obowiązek właściwego ich udokumentowania. W szczególności wykazanie tego związku oraz ocena należytego udokumentowania przez podatnika poniesionych wydatków nie leży w kompetencji tut. Organu podatkowego, gdyż wykracza poza zakres indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza nabywać od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej gry na konsole w prowadzonych przez siebie sklepach. Sprzedaż przez Wnioskodawcę gry będzie często związana z nabyciem gry używanej od klienta.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na nabycie gier stanowiących towar handlowy (składnik majątku) jako wydatki ponoszone w związku z uzyskaniem przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, można uznać za koszt uzyskania przychodu z tej działalności, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże poniesione wydatki muszą być przez podatnika właściwie udokumentowane. Oznacza, to iż Wnioskodawca winien dysponować dowodami, z których wynika, że poniesione wydatki miały związek z uzyskaniem przychodu bądź zachowaniem albo zabezpieczeniem jego źródła oraz zostały faktycznie poniesione.

Przy czym należy wyraźnie podkreślić, iż ocena prawidłowości dokumentowania poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków nie należy do kompetencji tut. Organu podatkowego. Zasadność zaliczania wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów (dowodów poniesienia wydatku) może zostać zweryfikowania jedynie w toku ewentualnego postępowania dowodowego przeprowadzonego przez uprawniony organ podatkowy. Zauważyć bowiem należy, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest przeprowadzanie postępowania dowodowego. To na podatniku ciąży bowiem obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania dowodowego, okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawe.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup gier stanowiących towar handlowy należało uznać za prawidłowe.

Krańcowo należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualnej dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Z uwagi na powyższe przywołane rozstrzygnięcia organów nie są wiążące dla tut. Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.