IPPB1/415-1336/08-2/MT - Amortyzowania części składowych elektrowni wiatrowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2008 r. (data wpływu 3 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad amortyzacji środków trwałych - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad amortyzacji środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wspólnie z żoną prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, w zakresie produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych, opodatkowaną na zasadach ogólnych. Działalność każdego ze wspólników jest zarejestrowana w ewidencji działalności gospodarczej w Urzędzie Miasta.

W roku 2007 spółka postanowiła rozszerzyć działalność o wytwarzanie energii elektrycznej z energii wiatru. W latach 2007 i 2008 spółka dokonała zakupu dwóch zespołów wiatrowo-elektrycznych, które poprzez transformator mocy zostaną włączone do krajowej sieci energetycznej. Zakupione urządzenia elektrowni wiatrowej będą zamontowane (każdy oddzielnie) na fundamentach żelbetonowych. Jeden z zespołów jest już zamontowany i gotowy do użytku. Drugi został zakupiony i w najbliższym czasie zostanie zamontowany. W rezultacie każdy z wymienionych środków trwałych będzie się składał z fundamentów, zamontowanej na fundamencie kolumny i turbiny zamontowanej na kolumnie. W tym stanie będzie stanowił kompletny środek trwały.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób poprawnie zakwalifikować poniesione nakłady inwestycyjne Czy poprawne jest potraktowanie każdej z dwóch wymienionych inwestycji jako oddzielnego kompletnego środka trwałego. Czy całe nakłady dotyczące jednego zespołu wiatrowego to jest nakłady na wykonanie fundamentów i kolumny oraz turbiny i śmigła należy zaliczyć do jednego środka trwałego zaliczając całość do zespołów wiatrowo-elektrycznych - KŚT 346.

Czy należy:

Jaką stawkę amortyzacyjną zastosować...

Zdaniem spółki należy:

Stawki amortyzacji, przy założeniu, że zastosowane zostaną stawki zgodnie z tabelą stawek określonych w załączniku do ustawy, będą następujące:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu ich zużycia (odpisy amortyzacyjne).

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają - z zastrzeżeniem art. 22c - stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Tak więc, aby dany przedmiot był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

Przepis art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Z przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego wynika, iż elektrownia wiatrowa będzie zbudowana z zespołu elektryczno-wiatrowego (turbiny i śmigła), oraz fundamentu i kolumny. Spółka zamierza zakwalifikować turbinę i śmigło według Klasyfikacji Środków Trwałych, jako zespół wiatrowo-elektryczny (rodzaj 346 KŚT) i zastosować dla niego - wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych - stawkę amortyzacyjną w wysokości 7%. Fundament i kolumnę Spółka zamierza potraktować natomiast, jako budowle zgrupowane w KŚT w grupie budowli napędzanych wiatrem (rodzaj 201 KŚT) i amortyzować metodą liniową wg stawki 4,5%.

Kwestie właściwej klasyfikacji danego środka trwałego zostały unormowane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.). Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. O zaliczeniu danego środka do odpowiedniej klasyfikacji (grupy, podgrupy i rodzaju) środków trwałych decyduje jego przeznaczenie oraz konstrukcja i wyposażenie. Organem uprawnionym do orzekania w tym zakresie jest urząd statystyczny.

W Klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może nim być m.in. np. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt, tzw. obiekt zbiorczy, którym może być np. zespół przewodów rurociągowych, zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla lub zespoły komputerowe (część I - objaśnienia uwagi wstępne KŚT).

W myśl cytowanego powyżej art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środek trwały podlega amortyzacji, w sytuacji gdy w dniu przyjęcia do używania jest kompletny i zdatny do użytku. Składnik majątku spełnia te kryteria, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Zarówno turbina i śmigło, jak i fundament z kolumną zawierają wszelkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania zgodnie z ich przeznaczeniem i są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Okoliczność, że dana maszyna (urządzenie) współpracuje (jest powiązana) z masztem (budowlą), nie oznacza, że bez tego połączenia jest niekompletna lub niezdatna do użytku.

Tego rodzaju środek trwały będący urządzeniem technicznym o szczególnych właściwościach, aby mógł być wykorzystywany zgodnie ze swoim przeznaczeniem, wymaga umiejscowienia (zamontowania) na odpowiedniej konstrukcji nośnej, która wraz z fundamentem, trwale związana z gruntem, jest obiektem budowlanym (środkiem trwałym).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż części składowe elektrowni wiatrowych, o których mowa w zapytaniu Wnioskodawcy, można sklasyfikować w następujący sposób:

Reasumując skoro zatem turbina, jako "zespół wiatrowo-elektryczny" oraz fundament i kolumna, jako "budowla" zostały odrębnie wyszczególnione w KŚT, to - jako odrębne obiekty inwentarzowe - także dla celów amortyzacji podatkowej powinny być traktowane jako odrębne środki trwałe i amortyzowane odpowiednio według stawki 7% i 4,5%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 t 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.