IPPB1/415-1314/08-2/AM - Ustalanie wartości początkowej składników majątkowych wniesionych w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej i amortyzowanych przez wszystkich wspólników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2008 r. (data wpływu 25 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego oraz sposobu rozliczenia kosztów - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego oraz sposobu rozliczenia kosztów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Podatnik planuje zostać wspólnikiem spółki komandytowej, w której wspólnikami będą również inne osoby fizyczne oraz prawne. Jeden ze wspólników planuje objąć wkład w spółce komandytowej w zamian za wkład niepieniężny w postaci środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (m.in. prawo wieczystego użytkowania gruntu, budynki). Pozostali wspólnicy spółki komandytowej wniosą wkład w formie wkładu pieniężnego oraz aportu środków trwałych, w tym nieruchomości zgodnie z umową spółki, wspólnicy będą partycypować w zyskach spółki komandytowej zgodnie z proporcją ustaloną w umowie spółki.

Związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób należy ustalić wartość początkową każdego ze składników majątkowych, które zostaną wniesione (m.in. przez nowego wspólnika) w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej, a następnie będą amortyzowane przez wszystkich wspólników, proporcjonalnie do określonego w umowie spółki udziału wspólników w zysku spółki komandytowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartością początkową każdego z wniesionych tytułem pokrycia wkładu w spółce komandytowej składników majątkowych, będzie stanowić ich wartość ustalona przez Wnioskodawcę na dzień wniesienia wkładu, tj. ich wartość rynkowa wskazana w umowie spółki komandytowej.

Stanowisko wnioskodawcy oparte jest na następującej argumentacji:

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej i nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego - podmiotami takimi są natomiast wspólnicy spółki komandytowej. w zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi, podlegają oni opodatkowaniu odpowiednio podatkiem dochodowym od osób fizycznych lub podatkiem dochodowym od osób prawnych. Konsekwentnie, skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółki komandytowej, a odnoszące się do osób fizycznych, powinny być rozpatrywane w oparciu o przepisy ustawy 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 z późn. zm.).

Zgodnie z przepisami tej ustawy art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do osobowej spółki handlowej uważa się wartość ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą jednak niż wartość rynkowa, z dnia wniesienia wkładu. Na potwierdzenie własnego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na wydaną 11 marca 2008 r. w podobnym stanie faktycznym interpretację indywidualną (sygn. ILPB3/423-16/08/-3/HS), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu przyznał, że "w odniesieniu do pozostałych wspólników będących osobami fizycznymi to właśnie przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie miał zastosowanie do określenia w odniesieniu do nich wartości początkowej prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz z osobna wartości początkowej każdego z posadowionych na nim obiektów wnoszonych (aportowanych) przez Wnioskodawcę (część odpisów amortyzacyjnych od obiektów będzie kosztem uzyskania przychodu także dla nich)." Zatem, zdaniem Wnioskodawcy wartość początkową każdego z wniesionych tytułem pokrycia wkładu w spółce komandytowej składników majątkowych będzie stanowić ich wartość ustalona przez wnoszącego na dzień wniesienia wkładu, tj. ich wartość rynkowa wskazana w umowie spółki komandytowej.

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz treścią powołanego powyżej pisma, podatnik (tak jak inni wspólnicy spółki komandytowej) będzie uprawniony do rozpoznawania odpisów amortyzacyjnych jako kosztu uzyskania przychodu od takiej części wartości początkowej jaka wynika z proporcji jego udziału w zysku spółki komandytowej.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje na interpretacje wydane w podobnych stanach faktycznych (m.in. postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 marca 2008 r. ILPPB3/423-5/08-4/HS, postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 lipca 2008 r. IPPB3-423-655/08-3/MB, postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 lipca 2008 r. ITPB3/423-302/08/DK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w prawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ustawy podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 późn. zm.) stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 powołanej ustawy przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, zastosowanie ma przepis art. 19.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielania odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ww. ustawy).

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, że wspólnicy mogą ustalić wartość początkową środków trwałych wniesionych do spółki osobowej w postaci aportu maksymalnie w jego wartości rynkowej, ustalonej na dzień jego wniesienia.

Jednocześnie zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego przychody i koszty wspólników powinny być rozliczane proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów, także odpisy amortyzacyjne - mając na uwadze ich ujęcie w kosztach uzyskania przychodów spółki komandytowej - stanowić będą koszt uzyskania przychodów u każdego ze wspólników w proporcji, jaka wynika z ich udziału w zyskach i stratach spółki komandytowej.

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, należy uznać, iż wartością początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wniesionych do spółki komandytowej, winna być - w myśl art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa jednak od wartości rynkowej z dnia wniesienia. Natomiast przy ustalaniu odpisów amortyzacyjnych dla poszczególnych wspólników zastosowanie będzie miała proporcja udziałów w zyskach spółki komandytowej posiadanych przez poszczególnych wspólników.

W odniesieniu do wskazanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.