IPPB1/415-1311/13-5/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.).) uzupełnionego pismem z dnia 10 marca 2014 r. (data wpływu 12 marca 2014 r. uzupełniającym braki formalne na wezwanie IPPB1/415-1311/13-2/AM z dnia 26 lutego 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wygaśnięcia zobowiązania wskutek konfuzji - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wygaśnięcia zobowiązania wskutek konfuzji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym (dalej: Wnioskodawca"). W przyszłości Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki osobowej z siedzibą w Polsce, która będzie prowadziła działalność gospodarczą (dalej: "Spółka").

Niewykluczone, że po pewnym czasie działalności Spółka zostanie rozwiązana. Rozwiązanie Spółki może zostać przeprowadzona w tzw. "trybie uproszczonym", czyli za wspólną, zgodną decyzją wszystkich wspólników Spółki, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Umowa Spółki może zawierać postanowienia umożliwiające rozwiązanie Spółki w trybie uproszczonym.

Na dzień rozwiązania Spółka może posiadać różne aktywa np. środki pieniężne, środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. W szczególności po stronie Spółki mogą istnieć wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek, w tym pożyczki lub pożyczek udzielonych na rzecz Wnioskodawcy (dalej: "Wierzytelność").

W wyniku rozwiązania Spółki dojdzie do wydania jej majątku na rzecz Wnioskodawcy w odpowiedniej części, w szczególności na rzecz Wnioskodawcy wydana może zostać Wierzytelność. W rezultacie powyższego zdarzenia stosunek zobowiązaniowy pomiędzy Spółką, a Wnioskodawcą z tytułu udzielonej Wnioskodawcy pożyczki wygaśnie w drodze cywilnoprawnej instytucji konfuzji. Innymi słowy Wnioskodawca stanie się równocześnie wierzycielem i dłużnikiem w odniesieniu do jednego stosunku zobowiązaniowego.

Pismem z dnia 10 marca 2014 r. (data wpływu 12 marca 2014 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

* przedmiotem likwidacji będzie spółka jawna lub spółka komandytowa;

* w wyniku likwidacji ww. spółki jawnej lub spółki komandytowej, Wnioskodawca otrzyma wierzytelności (w tym wierzytelności z tytułu udzielonej pożyczki lub pożyczek na rzecz Wnioskodawcy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy w przypadku rozwiązania Spółki zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz postanowieniami umowy Spółki, bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, wydanie majątku w związku z rozwiązaniem Spółki na rzecz Wnioskodawcy nie spowoduje powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

2. Czy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę Wierzytelności w wyniku rozwiązania Spółki i związanej z tym konfuzji, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2. Wniosek w zakresie pytania 1 rozpatrzony zostanie odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę Wierzytelności w ramach rozwiązania Spółki i związanej z tym konfuzji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego.

Ad 2

W systemie polskiego prawa cywilnego przewidziano szereg sposobów zakończenia stosunku zobowiązaniowego, innych niż wykonanie danego zobowiązania poprzez spełnienie świadczenia zgodnie z treścią zobowiązania, Wśród tych alternatywnych metod zakończenia zobowiązań wskazuje się również instytucję konfuzji, która polega na wygaśnięciu konkretnej wierzytelności oraz odpowiadającego jej długu w sytuacji, w której następuje połączenie osoby wierzyciela i osoby dłużnika w jednym podmiocie np. wskutek połączenia osób prawnych lub przejścia wierzytelności / długu w wyniku spadkobrania lub innych czynności prawnych.

Ustawa PIT w art. 14 ust. 2 pkt 6 wskazuje, co prawda, że jednym z rodzajów przychodów z działalności gospodarczej jest "wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 6, w tym z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy".

Przy czym zważywszy na to, iż ustawodawca nie zdefiniował w ustawie PIT pojęcia "umorzenia", dla pełnego zrozumienia znaczenia tego pojęcia dla skutków podatkowych, w ocenie Wnioskodawcy, należy sięgnąć po jego definicję językową, zgodnie z którą przez "umorzyć" należy rozumieć,"zmniejszyć lub zlikwidować zobowiązanie pieniężne uzyskując zrzeczenie się należności przez wierzyciela lub spłacając stopniowo dług" (Słownik Języka Polskiego pod red. Mieczysława Szymczaka, Tom II, Warszawa 1995).

Należy wobec tego przyjąć, że na gruncie ustawy PIT pojęcie "umorzenia" zobowiązania odnosi się do działania wierzyciela lub wierzyciela wspólnie z dłużnikiem, które prowadzą do wygaśnięcia zobowiązania. Tym samym przez "umorzenie" zobowiązania w rozumieniu przepisów ustawy PIT powinno rozumieć się sytuację, w której dłużnik zostaje zwolniony z obowiązku wykonania zobowiązania, poprzez zwolnienia go z długu przez wierzyciela. Instytucję tę reguluje art. 508 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: "Kodeks cywilny") zgodnie, z którym zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Nie jest to czynność jednostronna, tylko umowa pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem, (która zawiązuje się w momencie zaakceptowania zwolnienia z długu przez dłużnika).

Inaczej jest natomiast w sytuacji połączenia się w rękach jednej osoby uprawnień wierzyciela i obowiązków dłużnika, tj. konfuzji, będącej formą wygaśnięcia zobowiązania. Wygaśnięcie zobowiązania następuje w takim przypadku nie na podstawie działania, którego efektem jest umorzenie zobowiązania, ale z mocy samego prawa, w wyniku połączenia w jednym podmiocie dwóch stron stosunku zobowiązaniowego, reprezentujących przeciwstawne interesy, w wyniku czego zobowiązanie nie może dalej istnieć.

Taka sytuacja będzie miała miejsce w wyniku rozwiązania Spółki zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz postanowieniami umowy Spółki, bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, poprzez bezpośrednie przekazanie na rzecz Wnioskodawcy części majątku likwidacyjnego Spółki w postaci Wierzytelności. W rezultacie, bowiem w osobie Wnioskodawcy dojdzie do połączenia uprawnień wierzyciela i obowiązków dłużnika z tytułu udzielonej Wnioskodawcy przez Spółkę pożyczki. W takiej sytuacji nie nastąpi umorzenie zobowiązań w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 6 ustawy PIT. W konsekwencji po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Prawidłowość powyższego stanowiska Wnioskodawcy potwierdza treść interpretacji indywidualnych prawa podatkowego wydanych przez Ministra Finansów, m.in. w interpretacji wydanej dnia 8 marca 2012 r. (sygn. ITPB1/415-1260/11/MR; organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, w którym rozwiązanie Spółki nastąpi zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz postanowieniami umowy Spółki, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, tj. przez bezpośrednie przekazanie na rzecz Wnioskodawcy części majątku Spółki odpowiadającej wielkością udziałowi Wnioskodawcy w zysku Spółki), konfuzja uprawnienia do otrzymania zwrotu pożyczki (wraz z naliczonymi odsetkami) oraz obowiązku do zwrotu pożyczki (wraz z naliczonymi odsetkami) w rękach Wnioskodawcy nie spowoduje powstania u niego przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.