IPPB1/415-131/10-3/MT - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej niezamortyzowanej części wartości początkowej sprzedanej nieruchomości, nabytej uprzednio w drodze darowizny.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-131/10-3/MT Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej niezamortyzowanej części wartości początkowej sprzedanej nieruchomości, nabytej uprzednio w drodze darowizny.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2010 r. (data wpływu 9 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części wartości początkowej nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części wartości początkowej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni otrzyma w drodze darowizny od swojego ojca i siostry, prowadzących działalność w formie spółki cywilnej, prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własność budynków, tzn. pensjonatu, pawilonu letniskowego oraz budynku magazynowego i socjalnego (dalej "Budynki", dalej razem: "Nieruchomość"). W umowie darowizny określona zostanie wartość przedmiotu darowizny w rozbiciu na wartość prawa użytkowania wieczystego oraz wartość poszczególnych budynków.

Nieruchomość będzie wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, gospodarczej zostanie wpisana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawczyni będzie prowadziła księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni nie wyklucza możliwości późniejszej sprzedaży Nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od Budynków i jaka będzie wartość początkowa Budynków, od której będą mogły być dokonywane odpisy amortyzacyjne...

2.

Czy w przypadku sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawczyni będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowaną część wartości początkowej Nieruchomości...

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Wniosek Pani w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad:2

Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników prowadzących działalność gospodarczą rozliczaną na podstawie księgi przychodów i rozchodów, dochodem z odpłatnego zbycia środków trwałych, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powiększona o dokonane odpisy amortyzacyjne od tych środków. Ponieważ Nieruchomość będzie wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, dochodem z jej odpłatnego zbycia będzie różnica między przychodem z jej odpłatnego zbycia, a wartością początkową Nieruchomości (czyli wartością prawa użytkowania wieczystego oraz wartością Budynków wykazanymi w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy), powiększona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Jednocześnie, jak zostało wskazane w uzasadnieniu stanowiska odnośnie 1 zapytania, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość początkową Nieruchomości należy więc określić na poziomie wartości rynkowej z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określi tę wartość w niższej wysokości. Analogiczne stanowisko zajął również Minister Finansów w interpretacjach indywidualnych, m.in. w interpretacji indywidualnej z 26 października 2009 r. (sygn. ILPB1/415-858/09-4/AA).

Wnioskodawczyni uważa więc że w przypadku sprzedaży Nieruchomości będzie miała prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodów niezamortyzowaną wartość środków trwałych wchodzących w skład Nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl art. art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a.

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b.

nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do treści art. 24 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Reasumując mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawczyni zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowaną wartość Nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl