IPPB1/415-1279/08-2/IF - Wynagrodzenie wypłacone wspólnikowi spółki cywilnej na podstawie umowy o pracę jako koszt uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2008 r. (data wpływu 12 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłaconego wspólnikowi spółki cywilnej na podstawie umowy o pracę - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłaconego wspólnikowi spółki cywilnej na podstawie umowy o pracę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki cywilnej: Niepubliczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej, która utworzyła Zakład Opiekuńczo-Leczniczy.

Odpowiednie przepisy nakładają na tego rodzaju zakłady obowiązek zatrudnienia kierownika zakładu. W myśl § 8 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 maja 2000 r. w sprawie wymagań jakim powiiny odpowiadać osoby na stanowiskach kierowniczych w zakładach opieki zdrowotnej określonego rodzaju (DZ. U. z 200 r. Nr 44, poz. 520 z późn. zm.) "Kierownikiem zakładu opiekuńczo-leczniczego, leczniczo-wychowawczego powinna być osoba posiadająca wyższe wykształcenie mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych i co najmniej 3-letni staż pracy w zawodzie".

Spółka zatrudniła Wnioskodawczynię na ww. stanowisko na podstawie umowy o pracę.

W ramach stosunku pracy Wnioskodawczyni wykonuje czynności związane z zajmowanym stanowiskiem kierownika - nie wykonuje czynności związanych z reprezentowaniem spółki i prowadzeniem jej spraw.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenia wspólnika (Wnioskodawczyni) spółki cywilnej zatrudnionego na podstawie umowy o pracę w spółce cywilnej nie będzie stanowiło kosztów uzyskania przychodów tylko dla tego wspólnika, a będzie stanowić koszt dla pozostałych wspólników spółki, czy również i dla pozostałych wspólników nie będzie stanowiło kosztu uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawczyni art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) ma zastosowanie tylko do wspólnika pobierającego wynagrodzenie za pracę.

Według Wnioskodawczyni, wypłacone jej wynagrodzenie będzie kosztem uzyskania przychodu w stosunku do pozostałych wspólników spółki cywilnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Powyższy przepis nie uzależnia prawa do zaliczenia danych kosztów do kosztów uzyskania przychodu od formy w jakiej wykonywana jest dana praca (umowa o pracę, umowa zlecenia, bezumownie).

Analiza powyższych uregulowań prawnych wskazuje, że wynagrodzenie wspólnika z tytułu wykonywania czynności związanych z zajmowanym stanowiskiem kierownika spółki cywilnej, niezależnie czy wykonywane było na podstawie umowy o pracę, umowy o świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej czy umowy cywilnoprawnej, nie będzie stanowić dla tego wspólnika kosztu uzyskania przychodów. Wynagrodzenie to będzie jednak stanowiło koszt uzyskania przychodów dla innych wspólników spółki, a jego wysokość powinna być ustalona zgodnie z zasadą opisaną w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Zatem wynagrodzenie wypłacone Wnioskodawczyni - wspólnikowi spółki cywilnej - nie stanowi dla tego wspólnika kosztu uzyskania przychodów, jest zaś kosztem uzyskania przychodów dla pozostałych wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zysku spółki.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.