IPPB1/415-1254/08-2/IF - Czy na podstawie przedstawionego stanu faktycznego można stwierdzić, że Wnioskodawczyni przeniosła swój ośrodek interesów życiowych do Wielkiej Brytanii i w związku z tym podlega od 2004 roku ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Polski?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2008 r. (data wpływu 31 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce od 2004 r.- jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce od 2004 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wyjechała do Wielkiej Brytanii w czerwcu 2003 r., z zamiarem pozostania na stałe. W pierwszym okresie - do lutego 2004 r. uczęszczała do szkoły językowej Wielkiej Brytanii. Po jej ukończeniu, założyła w Wielkiej Brytanii działalność gospodarczą (self employment). Mieszkając w Wielkiej Brytanii i prowadząc tam działalność, Wnioskodawczyni kończyła rozpoczęte w Polsce studia wyższe i w związku z tym pomiędzy wrześniem 2005 r. a czerwcem 2006 r. przebywała okresowo na terytorium Polski w celu zaliczenia egzaminów. Pobyty były kilku lub kilkunastotygodniowe i związane były wyłącznie ze sprawami studiów. Także w tym okresie - od września 2005 r. do czerwca 2006 r. Wnioskodawczyni uzyskiwała z ZUS rentę rodzinną, która związana była z sytuacją rodzinną (z tytułu śmierci ojca) oraz kończeniem studiów, jednakże nie miała wpływu na zmianę miejsca zamieszkania. Dochody z renty zostały rozliczone w polskim urzędzie skarbowym.

Od lipca 2006 r. Wnioskodawczyni jest zatrudniona w Wielkiej Brytanii na podstawie umowy o pracę. Od 2004 r. Wnioskodawczyni w Zjednoczonym Królestwie ma stałą pracę, która pozwala jej na godziwe warunki życia. Wynajmuje mieszkanie, w którym mieszka wraz ze swoim partnerem życiowym. Także od lutego 2004 r. Wnioskodawczyni posiada status rezydenta do spraw podatkowych Zjednoczonego Królestwa potwierdzony listem z Inland Revenue. Dochody uzyskane w Zjednoczonym Królestwie rozlicza w brytyjskim urzędzie skarbowym (Inland Revenue). Wnioskodawczyni nie planuje powrotu do Polski. W Polsce Wnioskodawczyni posiada mieszkanie, które jednak zostało nabyte w celach inwestycyjnych (we wrześniu 2008 r.) i jest przedmiotem najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni od momentu jej wyjazdu do Wielkiej Brytanii wiążą ją ściślejsze związki osobiste i gospodarcze z Wielką Brytanią. Wnioskodawczyni stwierdza, iż posiada ona miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych w Wielkiej Brytanii i od momentu wyjazdu do Wielkiej Brytanii podlega ona w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od odchodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Z tego samego powodu dochody z renty uzyskanej w latach 2005-2006 podlegały opodatkowaniu bez uwzględnienia wysokości dochodów osiąganych w Wielkiej Brytanii.

Zdaniem Wnioskodawczyni takie twierdzenie jest zgodne zarówno z przepisami prawa podatkowego, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., w których pojęcie "miejsca zamieszkania" nie było zdefiniowane, jednakże wynikało ono z definicji miejsca zamieszkania znajdującej się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. - miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu), jak i przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), określenie "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie" oznacza - z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Definicja "miejsca zamieszkania" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2006 r. pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Rozpatrując obowiązek podatkowy po 2006 r. należy wziąć pod uwagę przepisy podatkowe obowiązujące od 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nieposiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż od 2004 r. Wnioskodawczyni nie posiada miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, natomiast posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Wielkiej Brytanii - w tym państwie mieszka z zamiarem stałego pobytu i pracuje, posiada także certyfikat rezydencji podatkowej wystawiony przez angielskie władze podatkowe. Wnioskodawczyni przebywała (wrzesień 2005 r. - czerwiec 2006 r.) okresowo na terytorium Polski w celu zaliczenia egzaminów, pobyty były kilku lub kilkunastotygodniowe i związane były wyłącznie ze sprawami studiów.

Mając na uwadze fakt, iż z Wielką Brytanią łączą Panią ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze oraz uwzględniając zapisy umowy między Rzeczypospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej należy stwierdzić, iż od 2004 r. posiada Wnioskodawczyni w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, tj. opodatkowaniu podlegają tylko dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W okresie od września 2005 r. do czerwca 2006 r. Wnioskodawczyni uzyskiwała z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych rentę rodzinną, z której rozliczyła się z polskim urzędem skarbowym.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), w brzmieniu obowiązującym do dnia 27 grudnia 2006 r., z zastrzeżeniem postanowień art. 19 emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie, oraz jakakolwiek renta wypłacana takiej osobie mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie.

Reasumując należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni mając od 2004 r. miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii mogła opodatkować uzyskane dochody z renty rodzinnej w Polsce. W związku z powyższym dochody z renty rodzinnej uzyskanej w latach 2005 - 2006 mogły być opodatkowane w Polsce, bez uwzględnienia wysokości dochodów osiągniętych w Wielkiej Brytanii.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.