IPPB1/415-1251/08-2/EC - Sprzedaż własnych walut obcych w kantorze w celu finansowania działalności gospodarczej a różnice kursowe.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2008 r. (data wpływu 30 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 30 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik jest wspólnikiem spółki jawnej prowadzącej działalność od firmą: X z siedzibą w B, która jest zobowiązana w roku podatkowym 2008 do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie usług motoryzacyjnych oraz regeneracji rozruszników. Cześć regenerowanych rozruszników jest sprzedawana w ramach dostaw wewnątrz wspólnotowych do Wielkiej Brytanii. Należność za sprzedany towar do Wielkiej Brytanii spółka jawna otrzymuje na rachunek bankowy w EURO. Po otrzymaniu zapłaty wyliczane są różnice kursowe, które to różnice kursowe w przypadku gdy są dodatnie zwiększają przychód do opodatkowania, gdy są ujemne stanowią koszt uzyskania. Na dzień ustalania ww. różnic kursowych otrzymana kwota Euro na rachunku bankowym jest wyceniana według faktycznego zastosowanego kursu waluty z dnia dokonania wyliczenia różnic kursowych. Strona w celu dokładnego wyliczania różnić kursowych prowadzi dodatkową ewidencję. Zdarza się, że spółka jawna odsprzedaje w kantorach wymiany walut posiadane na rachunkach bankowych waluty, w tym przypadku Euro. Kwoty uzyskiwane przez spółkę jawną ze sprzedaży walut są przeznaczane na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej.

Po odsprzedaży Euro w kantorach powstają różnice kursowe, jak to miało między innymi miejsce przy dwóch transakcjach sprzedaży Euro w kantorach w roku 2008 tj.:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy różnice kursowe (dodatnie lub ujemne) powstające przy sprzedaży Euro w kantorach wymiany walut pobranych uprzednio z rachunku bankowego spółki jawnej X z siedzibą w B, którą to walutę spółka uzyskała ze sprzedaży towarów w ramach dostaw wewnątrz wspólnotowych, zobowiązany jest podatnik ewidencjonować w roku podatkowym 2008 w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, skutkiem czego stanowić one będą odpowiednio przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dodatnie różnice kursowe), lub też koszt uzyskania przychodu (ujemne różnice kursowe)...

Zdaniem wnioskodawcy, poza sporem jest fakt, iż przedmiotowe różnice kursowe powstają w ramach zdarzeń gospodarczych związanych z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Stosownie do powyższego należy uznać, iż są to różnice kursowe, o których mowa w art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na powyższe należy uznać, iż różnicie kursowe powstające po sprzedaży przez spółkę jawną X Euro w kantorze walut winny być ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i są one przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dodatnie różnice kursowe) lub też kosztem uzyskania przychodu (ujemne różnice kursowe).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 1a ww. ustawy przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Natomiast z art. 14 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy wynika, iż przychodem z działalności gospodarczej są również różnice kursowe.

Na podstawie art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 powołanego przepisu. W przypadku sprzedaży walut w kantorze dla celów podatku dochodowego powstaną różnice kursowe od tzw. środków własnych. Sposób ustalania różnic kursowych od własnych środków na rachunku walutowym reguluje art. 24c ust. 2 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 24c ust. 2 ww. artykułu dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Natomiast stosownie do art. 24c ust. 3 ww. artykułu ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Zatem zgodnie z art. 24c ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, dodatnie różnice kursowe powstają jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Natomiast w myśl art. 24c ust. 3 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ujemne różnice kursowe powstają jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

W przypadku sprzedaży waluty obcej w kantorze kursem faktycznie zastosowanym będzie kurs kantorowy. Przy czym jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski (art. 24c ust. 5 ww. ustawy).

Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 24c ust. 6 ustawy).

W stosunku do wartości wymienionych w art. 24c ust. 2 pkt 3-5 i ust. 3 pkt 3-5 - aby ustalić różnice kursowe - należy porównać, wartość przeliczoną z zastosowaniem kursu faktycznie zastosowanego z tych dni.

Należy zaznaczyć, iż rozliczenie różnic kursowych od własnych środków pieniężnych w walucie obcej ma miejsce wówczas gdy podatnik otrzyma na rachunek bankowy środki pieniężne w walucie obcej, a następnie je wydatkuje lub w inny sposób zadysponuje z rachunku, powodując ich wypływ, a pomiędzy dniem uznania rachunku tymi środkami a ich wypływu występują różne kursy walut.

Ze stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, która prowadzi działalność gospodarczą i jest zobowiązana do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Należność za sprzedany towar spółka jawna otrzymuje na rachunek bankowy w EURO. Spółka jawna dokonuje również sprzedaży w kantorach wymiany walut posiadanej na rachunku bankowym waluty (EURO). Kwoty uzyskiwane przez spółkę jawną ze sprzedaży walut są przeznaczane na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w przypadku sprzedaży własnych walut obcych w kantorze wymiany walut, w celu finansowania bieżącej działalności gospodarczej mogą powstać różnice kursowe. Wówczas dodatnie różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody, a ujemne różnice kursowe zwiększają koszty uzyskania przychodów. Powstałe różnice kursowe winny być ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Natomiast w odniesieniu do zawartych w opisie stanu faktycznego wyliczeń tut. organ informuje, iż ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. organu.

Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

W związku z powyższym tut. organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.