IPPB1/415-1250/08-2/AŻ - Wydatki poniesione w związku z uzyskaniem prawa jazdy jako koszt uzyskania przychodu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-1250/08-2/AŻ Wydatki poniesione w związku z uzyskaniem prawa jazdy jako koszt uzyskania przychodu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2008 r. (data wpływu 30 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki cywilnej prowadzącej działalność gospodarczą, której przeważającym rodzajem działalności jest działalność rachunkowo-księgowa.

Wraz ze wspólniczką Wnioskodawczyni prowadzi księgi rachunkowe oraz książki przychodów i rozchodów różnym podmiotom gospodarczym (klientom) prowadzącym działalność gospodarczą. Niektórzy klienci samodzielnie dostarczają dokumenty przeznaczone do księgowania do siedziby spółki. Są jednak tacy klienci, którzy w umowie zawartej z biurem zastrzegli sobie, że po dokumenty przyjeżdżać będzie przedstawiciel biura osobiście. Zdarza się także, że klienci nie mają czasu przyjechać z dokumentami i w takim przypadku również jedzie do nich przedstawiciel biura, mimo, że taki obowiązek nie wynika z umowy. Często trzeba również załatwiać sprawy w urzędach skarbowych i zus-ach, czasem bardzo oddalonych od siedziby spółki.

W biurze pracują dwie wspólniczki (spółka cywilna jest dwuosobowa), są również zatrudnione trzy osoby, przy czym jedna jest na urlopie wychowawczym, a dwie aktywnie pracują. Biuro jest właścicielem dwóch samochodów osobowych, które są wykorzystywane do wyjazdów do klientów oraz innych instytucji. Według stanu na dzień dzisiejszy prawo jazdy posiada wspólniczka Wnioskodawczyni oraz dwie pracujące osoby. Wyjazdy służbowe są zatem realizowane tylko przez te osoby. Ponieważ klienci przy spotkaniach chcą również porozmawiać na temat dokumentów, bądź zadać istotne dla siebie pytania, dlatego jeździ do nich wyłącznie wspólniczka Wnioskodawczyni. Do urzędów jeżdżą zwykle pracownice biura.

Biuro jest położone w takim miejscu, że dojeżdża tam tylko jeden autobus, jeżdżący nie częściej niż cztery razy na godzinę. W chwili obecnej Wnioskodawczyni planuje zapisanie się na kurs prawa jazdy w celu uzyskania uprawnień do kierowania samochodem osobowym, aby także mogła uczestniczyć w wyjazdach służbowych odciążając wspólniczkę i pracowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z realizacją kursu na prawo jazdy (opłata za kurs i egzamin) będą stanowiły koszt uzyskania przychodów dla wspólników spółki cywilnej

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z zapisami art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Koszt kursu na prawo jazdy nie jest wymieniony w art. 23 jako wyłączony z kosztów. Ponadto wyjazdy do klientów po dokumenty stanowią element zachowania źródła przychodów (klient mógłby zrezygnować z usług, gdyby nie odbierać od niego dokumentów, bądź też w przypadku gdyby nie mógł porozmawiać na temat swoje firmy przy ich przekazywaniu).

Przejazdy samochodem oszczędzają czas przejazdu, gdyż biuro jest położone w bardzo słabym punkcie komunikacyjnym.

W takim stanie faktycznym ważne jest, aby Wnioskodawczyni mogła wymieniać wspólniczkę w jej obowiązkach dojazdu do klienta bez tracenia dużej ilości czasu na dojazdy.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że wydatki na kurs prawa jazdy oraz egzamin mogą stanowić koszty uzyskania przychodów dla wspólników spółki.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła.

Kosztami uzyskania przychodu są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, racjonalne i gospodarczo uzasadnione. Z oceny związku wydatku ze źródłem przychodów winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

1.

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

2.

nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3.

być właściwie udokumentowany.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni planuje zapisanie się na kurs prawa jazdy w celu uzyskania uprawnień do kierowania samochodem osobowym, aby także mogła uczestniczyć w wyjazdach służbowych odciążając wspólniczkę i pracowników.

Uzyskanie prawa jazdy uprawnia do kierowania pojazdami mechanicznymi. Jest ono potrzebne zarówno do prowadzonej działalności gospodarczej jak i prywatnie w celu kierowania pojazdami do celów osobistych.

Tak więc wydatek poniesiony na uzyskanie prawa jazdy nie ma ścisłego związku tylko z prowadzoną działalnością gospodarczą. Uzyskanie prawa jazdy ułatwi Wnioskodawczyni w znacznym stopniu również życie prywatne.

Jeżeli Wnioskodawczyni udowodni, że poniesiony wydatek na uzyskanie prawa jazdy związany jest wyłącznie z pozarolniczą działalnością gospodarczą, wówczas wydatek ten będzie stanowił koszt podatkowy prowadzonej działalności.

Reasumując, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wydatki poniesione w związku z uzyskaniem prawa jazdy nie powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl