IPPB1/415-1214/13-2/EC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2013 r. (data wpływu 28 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w spółce jawnej wydatków na nabycie od Wnioskodawcy praw majątkowych, będących przedmiotem prawa autorskiego - jest prawidłowe.

W dniu 28 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w spółce jawnej wydatków na nabycie od Wnioskodawcy praw majątkowych, będących przedmiotem prawa autorskiego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca rozważa uczestnictwo w spółce jawnej ("Spółka") jako wspólnik tej Spółki. Wspólnikami Spółki będą co najmniej dwie osoby fizyczne. Na potrzeby przedstawienia niniejszego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zakłada, że przedmiotem działalności Spółki będzie m.in. nabywanie przez Spółkę majątkowych praw autorskich do utworów muzycznych przysługujących ich twórcom ("majątkowe prawa autorskie"), jak również nabywanie przez Spółkę od artystów wykonawców przysługujących im praw do rozporządzania i korzystania z artystycznego wykonania utworu muzycznego ("prawa pokrewne"), w celu:

Tym samym, celem nabywania wspomnianych przez Spółkę praw będzie uzyskiwanie przez nią przychodów z ww. tytułów.

Ww. majątkowe prawa autorskie jak również prawa pokrewne mogą być nabywane przez Spółkę na podstawie stosownych pisemnych umów za wynagrodzeniem ("Honorarium") również od jej wspólników, w tym od Wnioskodawcy.

Wysokość Honorarium może również stanowić określony procent wynagrodzenia jakie uzyska Spółka z tytułu rozporządzenia ww. prawami na rzecz osoby trzeciej.

W celu uniknięcia wątpliwości Wnioskodawca wyjaśnia, że przedmiotem umów jakie łączyć będą Wnioskodawcę ze Spółką, na mocy których ww. majątkowe prawa autorskie będą przenoszone na Spółkę, będzie przeniesienie tych praw w związku z utworami muzycznymi już istniejącymi, stanowiącymi utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), zwanej dalej "Prawem autorskim".

W przypadku zaś przeniesienia przez Wnioskodawcę na Spółkę ww. praw pokrewnych będą to prawa, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 Prawa autorskiego, korzystające z ochrony na podstawie art. 85 ust. 1 Prawa autorskiego. Przy czym, Spółka będzie dysponować dowodami na okoliczność dokonania wypłaty Honorariów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy honoraria wypłacone Wnioskodawcy przez Spółkę będą stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy w związku z jego udziałem w Spółce.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę wydatki w postaci Honorariów z tytułu nabycia majątkowych praw autorskich oraz praw pokrewnych od Wnioskodawcy, jako poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez Spółkę i niewymienione w art. 23 ust. 1 ustawy PIT, będą stanowić koszty uzyskania przychodu Spółki. Tym samym będą one stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy jako wspólnika tej Spółki, w wysokości wynikającej z art. 8 ust. 1 ustawy PIT, tj. obliczonej proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku Spółki.

Wydatki te, poniesione w związku z nabyciem ww. praw będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio lub poprzez odpisy amortyzacyjne, zależnie od tego, czy prawa te będą spełniały kryteria uznania ich za wartości niematerialne i prawne podlegające obowiązkowo amortyzacji.

1. Zgodnie z treścią art. 8 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030) spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Tym samym Spółka może nabywać ww. prawa z tytułu nabycia których wypłacać będzie Honoraria. Przy czym, brak jest jakichkolwiek przeszkód prawnych by spółka jawna nabywała wspomniane prawa od swoich wspólników.

2. Prawa nabywane przez Spółkę, z tytułu których wypłacać będzie Wnioskodawcy Honoraria, będą nabywane w celu uzyskiwania przychodów przez Spółkę w związku z korzystaniem z nich przez Spółkę. Jak była mowa wyżej, celem nabywania wspomnianych praw będzie uzyskiwanie przychodów przez Spółkę z tytułu dalszego nimi rozporządzania lub też korzystanie z nich przez Spółkę w celu uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży egzemplarzy dzieła utrwalonego w fonogramie na określonym nośniku (np. w postaci płyt).

3. Wnioskodawca przyjmuje za własne następujące stanowisko zawarte w interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej W Warszawie z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. IPPB1/415-1305/12-2/EC, zgodnie z którym:

"W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu łub zabezpieczeniu źródła przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "wartość pracy". Należy jednak przyjąć, iż pojęcie to obejmuje wartość wszelkiego rodzaju pracy świadczonej przez ściśle określone osoby (w tym małżonka podatnika) na rzecz zatrudniających je podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, niezależnie do tego, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, czy też bez podstawy prawnej.

Z powyższego wynika, iż przychody uzyskiwane przez osobę wykonującą tę pracę, powinny być zaliczane do źródeł przychodu określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 lub 2 ww. ustawy. W myśl tego przepisu odrębnymi źródłami przychodów są:

* stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy)oraz

* działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit, a)-c).

Stosownie do art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 18 są przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1 994 r. oprawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 4 ww. ustawy). Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Stosownie natomiast do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17 ww. ustawy). Stosownie do art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją" obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy)."

Dalej, podatkowy organ interpretacyjny odnosząc się do wydatków poniesionych przez spółkę jawną na nabycie praw autorskich (w zdarzeniu przyszłym, którego ocena prawna była przedmiotem rozstrzygnięcia w powołanej interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca będący wspólnikiem spółki jawnej miał tworzyć oprogramowanie będące istotnym elementem sprzedawanych przez tą spółkę gier komputerowych a spółka miała uzyskiwać pełnię praw do korzystania z takiego programu i rozporządzania nim) stwierdził, że "wydatki poniesione na ten cel będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, z pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba że z zawartej ze Spółką umowy (o pracę, cywilnoprawnej) będzie wynikać, iż właścicielem praw autorskich powstałych w związku z jej wykonaniem będzie Spółka. Stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowiące przedmiot prawa autorskiego, nie będzie bowiem stanowiło (z ww. zastrzeżeniem) świadczenia własnej pracy na rzecz Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

Podatkowy organ interpretacyjny podkreślił, że spółka jawna jest spółką osobową nie posiadającą osobowości prawnej. Podatnikiem, z punktu widzenia prawa podatkowego są zatem poszczególni wspólnicy spółki a nie spółka. W konsekwencji tylko wspólnicy spółki mogą dokonywać odliczeń kosztów uzyskania przychodów ze wspólnego źródła przychodów.Reasumując stwierdził, że wydatki na zakup praw autorskich od wspólnika spółki jawnej "będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodu spółki, a tym samym i Wnioskodawcy, jako wspólnika tej Spółki w wysokości wynikającej z cytowanego wyżej art. 8 ust. 1 ww. ustawy, tj. obliczonej proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku spółki, o ile zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów tej spółki. Wskazać przy tym należy, iż wydatki, poniesione w związku z nabyciem praw autorskich wskazanych we wniosku, będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu bezpośrednio lub poprzez odpisy amortyzacyjne, zależnie od tego, czy prawa te będą spełniały kryteria uznania ich za wartości niematerialne i prawne."

4. Zdaniem Wnioskodawcy, ww. Honoraria będą więc wydatkami Spółki bezsprzecznie poniesionymi w celu uzyskania przychodów.

Będą one bowiem pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i zostaną poniesione przez Spółkę w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Będą właściwie udokumentowane poprzez zawarcie pisemnych umów, a Spółka będzie dysponować dowodami na okoliczność dokonania wypłaty Honorariów.

Ponadto, nie znajdują się one na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy PIT.

W szczególności nie będą one stanowić "wartości własnej pracy podatnika", o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy PIT. W myśl bowiem art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy PIT, odrębnym źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c). Tym samym przychody z tytułu ww. Honorariów powinny być kwalifikowane do przychodów z praw majątkowych.

Stosownie bowiem do art. 18 ustawy PIT, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów (a więc przepisów Prawa autorskiego - przyp. Wnioskodawcy), w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. To z kolei powoduje, że przychody z tytułu Honorariów nie będą zaliczane do źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy PIT. Nie będą więc stanowić przychodów ze stosunku pracy, ani też działalności wykonywanej osobiście. Tym samym ich źródłem nie będzie świadczenie jakiejkolwiek pracy, lecz prawa majątkowe.

5. Zgodnie z art. 22b ust. 1 amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Przy czym, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania (art. 22d ust. 1 ustawy PIT.

Oznacza to, że jeżeli przewidywany okres używania ww. prawa autorskiego lub prawa pokrewnego, które nabędzie Spółka, będzie dłuższy niż rok a jego wartość początkowa przekroczy 3.500 zł, dana wartość niematerialna i prawna podlegać będzie obowiązkowo amortyzacji, a wówczas kosztem uzyskania przychodów będą dokonywane odpisy amortyzacyjne.

6. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali o której mowa w art. 27 ust. 1.

W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Spółka jawna jest spółką osobową nie posiadającą osobowości prawnej. W zw. z powyższym, jest ona tzw. spółką transparentną podatkowo, co oznacza, że podatnikami podatku dochodowego są poszczególni wspólnicy Spółki a nie sama Spółka. Tym samym, tylko wspólnicy Spółki mogą dokonywać odliczeń kosztów uzyskania przychodów ze wspólnego źródła przychodów.

7. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne wydawane przez podatkowe organy interpretacyjne.

W interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 31 października 2011 r., sygn. ILPB1/415-937/11-4/IM. stwierdzono m.in.; "z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, Jej mąż jest architektem i projektuje domy w zakresie wolnego zawodu. Zainteresowana chciałaby, aby jej firma na podstawie projektów (pomysłów - tzw. koncepcji) małżonka wykonała dokumentację techniczną, która będzie sprzedawana jako projekt architektoniczno-konstrukcyjny, powtarzalny lub budowlany. Wnioskodawczyni zamierza kupić od małżonka prawa autorskie. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż wydatki poniesione na ten cel będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba, że z zawartej pomiędzy małżonkami umowy (o pracę, cywilnoprawnej) będzie wynikać, iż właścicielem praw autorskich powstałych w związku z jej wykonaniem będzie Wnioskodawczyni. Zaprojektowane przez męża projekty stanowiące przedmiot prawa autorskiego nie będą bowiem stanowiły (z ww. zastrzeżeniem) świadczenia własnej pracy na rzecz Wnioskodawczyni, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać przy tym należy, iż wydatki, poniesione w związku z nabyciem praw autorskich wskazanych we wniosku, będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu bezpośrednio lub poprzez odpisy amortyzacyjne, zależnie od tego, czy prawa te będą spełniały kryteria uznania ich za wartości niematerialne i prawne."

Analogiczne wnioski płyną z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 stycznia 2010 r" sygn. IBPBI/1/415-884/09/KB.

Wnioskodawca rozumie, że powołane wyżej interpretacje indywidualne wydane zostały w indywidualnych sprawach i tylko w tamtych sprawach są wiążące. Zostały one jednakże powołane z uwagi na zawarte w nich wskazówki interpretacyjne, jako - zdaniem Wnioskodawcy - użyteczne i aktualne również w niniejszej sprawie.

8. Konkludując, ponoszone przez Spółkę wydatki w postaci Honorariów z tytułu nabycia majątkowych praw autorskich oraz praw pokrewnych od Wnioskodawcy, jako poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez Spółkę i niewymienione w art. 23 ust. 1 ustawy PIT, będą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki. Tym samym będą one stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy jako wspólnika tej Spółki, w wysokości wynikającej z art. 8 ust. 1 ustawy PIT, tj. obliczonej proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku Spółki.Wydatki te, poniesione w związku z nabyciem ww. praw będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu bezpośrednio lub poprzez odpisy amortyzacyjne, zależnie od tego, czy prawa te będą spełniały kryteria uznania ich za wartości niematerialne i prawne podlegające obowiązkowo amortyzacji.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy jego stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego wyżej zdarzenia przyszłego, jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Mocą ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. poz. 1387), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2014 r., dokonano zmiany brzmienia art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "wartość pracy". Należy jednak przyjąć, iż pojęcie to obejmuje wartość wszelkiego rodzaju pracy świadczonej przez ściśle określone osoby (w tym małżonka podatnika) na rzecz zatrudniających je podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, niezależnie do tego, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, czy też bez podstawy prawnej.

Z powyższego wynika, iż przychody uzyskiwane przez osobę wykonującą tę pracę, powinny być zaliczane do źródeł przychodu określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 lub 2 ww. ustawy. W myśl tego przepisu odrębnymi źródłami przychodów są:

* stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy) oraz

* działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Stosownie do art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 18 są przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17 ww. ustawy).

Jednym z rodzajów praw pokrewnych, o których mowa w tej ustawie są prawa do artystycznych wykonań, uregulowane w rozdziale 11, oddziale 1 ww. ustawy. W myśl art. 85 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania (art. 85 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 1 ww. ustawy, artyście wykonawcy przysługuje, w granicach określonych przepisami ustawy, wyłączne prawo do:

Artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy (art. 86 ust. 2 ww. ustawy). W przypadku nadawania, reemitowania lub odtwarzania artystycznego wykonania za pomocą wprowadzonego do obrotu egzemplarza, artyście wykonawcy przysługuje prawo do stosownego wynagrodzenia (art. 86 ust. 3 ww. ustawy). Na mocy art. 92 ww. ustawy, do artystycznych wykonań stosuje się odpowiednio przepisy art. 8-10, 12, 18, 21, 211, 41-45, 47-49, 52-55, 57-59, 62-68, 71 i 78.

Jak natomiast stanowi art. 41 ust. 1 i 2 ww. ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, której działalność polega na nabywaniu majątkowych praw autorskich do utworów muzycznych przysługujących ich twórcom, jak również nabywanie przez Spółkę od artystów wykonawców przysługujących im praw do rozporządzania i korzystania z artystycznego wykonania utworu muzycznego. Ww. majątkowe prawa autorskie jak również prawa pokrewne mogą być nabywane przez Spółkę na podstawie stosownych pisemnych umów za wynagrodzeniem ("Honorarium") również od jej wspólników, w tym od Wnioskodawcy. Przedmiotem umów jakie łączyć będą Wnioskodawcę ze spółką, będzie przeniesienie tych praw w związku z utworami muzycznymi już istniejącymi, stanowiącymi utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim. W przypadku zaś przeniesienia przez Wnioskodawcę na Spółkę praw pokrewnych będą to prawa, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 Prawa autorskiego.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż wydatki poniesione na ten cel będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba, że z zawartej ze Spółką umowy (o pracę, cywilnoprawnej) będzie wynikać, iż właścicielem praw autorskich powstałych w związku z jej wykonaniem będzie Spółka. Sprzedane przez Wnioskodawcę prawa autorskie oraz prawa pokrewne, nie będą bowiem stanowiły (z ww. zastrzeżeniem) świadczenia własnej pracy na rzecz Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka jawna jest spółką osobową nie posiadającą osobowości prawnej. Podatnikiem, z punktu widzenia prawa podatkowego są zatem poszczególni wspólnicy spółki a nie spółka. W konsekwencji tylko wspólnicy spółki mogą dokonywać odliczeń kosztów uzyskania przychodów ze wspólnego źródła przychodów.

Reasumując, mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż ponoszone przez spółkę jawną wydatki na zakup praw autorskich i praw pokrewnych od Wnioskodawcy, będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodu spółki, a tym samym i Wnioskodawcy, jako wspólnika tej Spółki w wysokości wynikającej z cytowanego wyżej art. 8 ust. 1 ww. ustawy, tj. obliczonej proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku spółki, o ile zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów tej spółki.

Wskazać przy tym należy, iż wydatki, poniesione w związku z nabyciem praw autorskich i praw pokrewnych wskazanych we wniosku, będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu bezpośrednio lub poprzez odpisy amortyzacyjne, zależnie od tego, czy prawa te będą spełniały kryteria uznania ich za wartości niematerialne i prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.