IPPB1/415-1200/13-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu najmu mieszkania oraz jego użytkowania - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu najmu mieszkania oraz jego użytkowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i rozlicza go podatkiem liniowym poprzez podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ramach działalności gospodarczej świadczy usługi informatyczne. Miejscem zamieszkania oraz miejscem prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności jest W. Potencjalny rynek klientów usług to cały kraj. W dniu 23 października 2013 r. Wnioskodawca podpisał umowę o współpracy gospodarczej z firmą posiadającej swoje biuro w K. Umowa jest podpisana na czas nieokreślony, a jej przedmiotem są usługi informatyczne, które Wnioskodawca będzie wykonywać głównie w biurze kontrahenta w K. od dnia 1 grudnia 2013 r. Wykonywanie poszczególnych zleceń będę rozpoczynać wcześnie rano i kończyć zazwyczaj w późnych godzinach wieczornych. W związku z powyższym musi mieć zapewnione stałe miejsce nocowania w K., aby nie tracić czasu na dojazdy. W tym celu zawarł umowę najmu lokalu mieszkalnego w K., który będzie służył jako miejsce noclegowe. Lokal został zgłoszony jako dodatkowe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki z tytułu najmu mieszkania oraz jego używania, będą stanowiły w całości koszty uzyskania przychodu, w rozumieniu przepisu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o które Wnioskodawca będzie mógł pomniejszać przychody uzyskane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki na najem mieszkania w K. i jego używanie są związane z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą. Wydatki te są spowodowane wyłącznie organizacją świadczonych usług i nie są wydatkami na cele osobiste. Są też niewątpliwie ponoszone w celu osiągnięcia przychodów. Nie są także wymienione w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy w całości (czynsz jak też media lub inne opłaty) stanowią koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów; przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy jednak pamiętać o tym, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie, bądź zabezpieczenie źródła przychodów) spoczywa na podatniku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wywieść należy, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi informatyczne w swoim miejscu zamieszkania. W 2013 r. podpisał umowę o współpracy gospodarczej na usługi informatyczne, które są wykonywane głownie w biurze kontrahenta znajdującym się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i wykonywania dotychczasowej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zawarł umowę najmu lokalu mieszkalnego znajdującego się w miejscowości, w której świadczył będzie na rzecz swojego kontrahenta usługi informatyczne.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w sytuacji, w której w świetle odrębnych przepisów nie będących przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, miejscem zamieszkania Wnioskodawcy nie jest miejscowość, w której świadczy On w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej usługi informatyczne na rzecz swojego kontrahenta, a dojazd do miejsca świadczenia usług ze względu na znaczną odległość jest utrudniony i kosztowny, wydatki z tytułu najmu mieszkania oraz jego używania, (do poniesienia których Wnioskodawca będzie zobowiązany na podstawie zawartej umowy najmu), mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem należytego ich udokumentowania, stosownie do rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych.

Należy zaznaczyć, że zgromadzone dokumenty nie mogą się przy tym ograniczać wyłącznie do faktur (rachunków) wystawionych przez właściciela lokalu, który wynajmie Wnioskodawca, faktur (rachunków) za media, bądź też innych dokumentów stwierdzających jedynie wysokość poniesionych przez Wnioskodawcę z tego tytułu wydatków. Niezbędnym jest również posiadanie dowodów, świadczących o wykonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach w okolicach wynajmowanego mieszkania, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków. Jeżeli więc poniesione wydatki spełniają wszystkie wymienione powyżej warunki, to mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Skoro zatem - wydatki z tytułu najmu oraz użytkowania mieszkania są ponoszone w celu prawidłowego wykonywania czynności podejmowanych w ramach działalności gospodarczej, a przy tym są racjonalne i uzasadnione, o ile będą prawidłowo udokumentowane, to mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.