IPPB1/415-120/14-4/JB - Możliwość uznania spółki z o.o. za płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku zawarcia umów o świadczenie usług doradczych z ekspertami prowadzącymi działalność gospodarczą.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-120/14-4/JB Możliwość uznania spółki z o.o. za płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku zawarcia umów o świadczenie usług doradczych z ekspertami prowadzącymi działalność gospodarczą.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2014 r. (data wpływu 5 lutego 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 24 marca 2014 r. (data nadania 25 marca 2014 r., data wpływu 27 marca 2014 r.) na wezwanie z dnia 17 marca 2014 r. nr IPPB1/415-120/14-2/JB (data nadania 18 marca 2014 r., data odbioru 20 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności Sp. z o.o. (dalej: "X " lub "Spółka") współpracuje z wysokiej klasy ekspertami, dzięki którym możliwe jest dostarczanie klientom Spółki specjalistycznych usług związanych z rynkiem nieruchomości.

Eksperci są specjalistami z wieloletnim doświadczeniem na rynku nieruchomości, a obszary ich kompetencji obejmują m.in.:

* zarządzanie nieruchomościami;

* przeprowadzanie transakcji kupna i sprzedaży nieruchomości;

* analizy rynku nieruchomości oraz analizy opłacalności inwestycji w nieruchomości;

* doradztwo strategiczne związane z inwestycjami w nieruchomości, w tym związane z inwestycjami deweloperskimi; a komercjalizacja i rekomercjalizacja nieruchomości;

* doradztwo na rzecz najemców i właścicieli nieruchomości, w tym dla zakładów przemysłowych; o doradztwo budowlane;

* wyceny nieruchomości;

* doradztwo strategiczne związane z usługami na rynku nieruchomości.

Do końca 2013 r. eksperci współpracowali ze Spółką na podstawie umów o pracę. Oprócz doradztwa na rzecz Spółki, eksperci wykonywali także funkcje zarządcze, tj. zarządzali podległymi im departamentami Spółki. Umowy o pracę miały szeroki zakres i obejmowały zarówno funkcje doradcze, jak i zarządcze.

Począwszy od 1 stycznia 2014 r. Ci eksperci, którzy są jednocześnie zarejestrowani jako przedsiębiorcy w Centralnej Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej, rozpoczęli współpracę ze Spółką na zmodyfikowanych zasadach (dalej; "Eksperci").

W szczególności, z dniem 1 stycznia 2014 r., umowy o pracę Ekspertów zostały zmodyfikowane. Wskutek tych modyfikacji, obowiązki Ekspertów w ramach umowy o pracę zostały znacznie ograniczone w porównaniu do sytuacji w 2013 r., tj. do obowiązków Ekspertów określonych w tych umowach należy obecnie wyłącznie pełnienie funkcji zarządczych, w szczególności takich jak:

* zarządzanie personelem podległego im departamentu (np. rekrutacja, proces stawiania celów i oceny pracowników, rozdział obowiązków w zespole);

* kontrola budżetu departamentu;

* czynności administracyjne związane z zarządzaniem departamentem (np. akceptacja faktur i zamówień w ramach przyznanego budżetu); o reprezentowanie Spółki przed osobami trzecimi w ramach udzielonych pełnomocnictw.

W wyniku powyższej redukcji obowiązków, zmniejszony został również wymiar czasu pracy Ekspertów w umowach o pracę.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, że Eksperci są osobami z wieloletnim doświadczeniem, posia-dającymi ekspercką wiedzę w zakresie funkcjonowania rynku nieruchomości oraz przedsię-biorstw działających na tym rynku, jak i posiadają oni kwalifikacje do świadczenia usług dorad-czych na rzecz X, w ramach prowadzonej przez nich jednoosobowej działalności gospodarczej podpisali z X umowy o świadczenie usług doradczych w obszarach, w których posiadają wiedzę ekspercką. Przedmiotem umów o świadczenie usług doradczych nie są czynności o charakterze zarządczym, gdyż te czynności stanowią przedmiot obowiązków w ramach umów o pracę. W umowach o świadczenie usług Eksperci złożyli na rzecz Spółki oświadczenie, że wykonywane przez nich usługi doradcze wchodzą w zakres prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej.

Umowy o świadczenie usług, zawarte między Spółką a Ekspertami, przewidują, że Eksperci ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych w ramach umów o świadczenie usług doradczych. Umowa przewiduje, że Eksperci decydują o miejscu i sposobie świadczenia usług doradczych. Spółka nie wyznacza miejsca i czasu świadczenia usług doradczych. Dodatkowo, zgodnie z umową o świadczenie usług doradczych, Eksperci zobowią-zani są do zapewnienia ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej, Eksperci ponoszą odpo-wiedzialność (zagrożoną sankcjami finansowymi) za niedochowanie zasad poufności i złamanie innych postanowień umowy. Umowa przewiduje możliwość obniżenia wynagrodzenia Eksper-tów w przypadku dostarczenia usług niewłaściwej jakości. Eksperci ponoszą także samodzielnie koszty prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym umowa przewiduje, że Spółka może wyrazić zgodę na refakturowanie uzasadnionych kosztów bezpośrednio związanych ze świad-czonymi usługami.

Eksperci są zarejestrowani jako podatnicy czynni dla celów podatku od towarów i usług (da-lej także: "VAT") i z tytułu świadczonych usług doradczych, zgodnie z umowami o świadczenie usług doradczych, wystawiają na rzecz Spółki faktury VAT. Spółka wykorzystuje usługi dorad-cze nabywane od Ekspertów na podstawie ww. faktur dla celów prowadzenia działalności opo-datkowanej podatkiem VAT.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 marca 2014 r. Nr IPPB1/415-120/14-2/JB Wnioskodawca doprecyzował wniosek informując, że Eksperci współpracują ze Spółką jednocześnie na podstawie dwóch tytułów prawnych:

* umów o pracę

* umów o świadczenie usług.

Ad. 1. Umowy o pracę.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego wniosku, Spółka zawarła z Ekspertami umowy o pracę. Od dnia 1 stycznia 2014 r. zakres obowiązków Ekspertów wymieniony w umowach o pracę obejmuje funkcje zarządcze, w szczególności:

* zarządzanie personelem podległego departamentu (np. rekrutacja, proces stawiania celów i oceny pracowników, rozdział obowiązków w zespole);

* kontrola budżetu departamentu,

* czynności administracyjne związane z zarządzaniem departamentem (np. akceptacja faktur i zamówień w ramach przyznanego budżetu);

* reprezentowanie Spółki przed osobami trzecimi w ramach udzielonych pełnomocnictw.

Powyższe umowy kreują między Spółką a Ekspertami stosunek pracy, w rozumieniu Kodeksu Pracy.

W kontekście zadanego w wezwaniu pytania oraz przedstawienia własnego stanowiska Spółki w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku o interpretację, oznacza to, że ww. umowy nie mają charakteru umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 13 ustawy o p.d.o.f.

Ad. 2. Umowy o świadczenie usług.

Spółka zawarła z Ekspertami, którzy prowadzą zarejestrowaną działalność gospodarczą, umowy o świadczenie usług doradczych, w obszarach, w których posiadają wiedzę ekspercką. Przedmiotem umów o świadczenie usług doradczych nie są czynności o charakterze zarządczym, gdyż te czynności stanowią przedmiot obowiązków w ramach umów o pracę.

W uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku o interpretację wskazano, że ustawa o p.d.o.f. nie zawiera definicji umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, jednak powszechnie w praktyce podatkowej przyjmuje się, że pod tym terminem rozumie się umowy, których przedmiotem jest prowadzenie spraw spółki, reprezentowanie spółki na zewnątrz, zarządzanie podległym personelem itp. Tymczasem, umowy o świadczenie usług pomiędzy Ekspertami a X. dotyczą usług doradczych i nie obejmują czynności zarządczych,

W kontekście zadanego w wezwaniu pytania oraz przedstawienia własnego stanowiska Spółki w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku o interpretację, oznacza to, że ww. umowy nie mają charakteru umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 13 ustawy o p.d.o.f.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka zobowiązana będzie do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i potrącania zaliczek na ten podatek z tytułu wypłacanego na rzecz Ekspertów wynagrodzenia za świadczenie usług doradczych w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

2. Czy Spółka uprawniona będzie do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Ekspertów z tytułu świadczonych usług doradczych.

Odpowiedź na pytanie pierwsze w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Odpowiedź na pytanie drugie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zostanie udzielona w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie ona zobowiązana do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i potrącania zaliczek na ten podatek z tytułu wypłacanego na rzecz Ekspertów wynagrodzenia za świadczenie usług doradczych w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki.

Wskazać należy, że na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej także: "p.d.o.f.") z tytułu wypłacanego na rzecz Ekspertów wynagrodzenia za świadczenie usług doradczych, jeżeli:

* dochody uzyskiwane przez Ekspertów z tego tytułu będą klasyfikowane jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ustawy o p.d.o.f., oraz

* dochody te nie będą uzyskiwane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, ani na podstawie umów o pracę.

Szczegółowa analizę potwierdzającą stanowisko Spółki w tym zakresie.

Kwalifikacja dochodów Ekspertów w świetle ustawy o p.d.o.f.

Wśród źródeł przychodów wymienionych w art, 10 ustawy o p.d.o.f. są:

1.

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura łub renta;

2.

działalność wykonywana osobiście;

3.

pozarolnicza działalność gospodarcza;

4.

działy specjalne produkcji rolnej;

5.

najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;

6.

kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych,

7.

odpłatne zbycie rzeczy i praw w określonych przypadkach;

8.

inne źródła.

Zgodnie z generalną zasadą obowiązującą na gruncie ustawy o p.d.o.f., dochody z danego źródła mogą być klasyfikowane tylko do jednej z kategorii wymienionych w art. 10 ustawy o p.d.o.f.

Biorąc pod uwagę charakter czynności doradczych, które będą wykonywane przez Ekspertów, dla potrzeb niniejszego wniosku o interpretację należy przeanalizować szczegółowo trzy źródła przychodów wymienione w art. 10 ustawy o p.d.o.f., tj.:

1.

pozarolnicza działalność gospodarcza;

2.

działalność wykonywana osobiście;

3.

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

a. Pozarolnicza działalność gospodarcza.

W opinii Spółki, dochody uzyskiwane przez Ekspertów z tytułu świadczenia na rzecz Spółki usług doradczych będą klasyfikowane jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o p.d.o.f.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o p.d.o.f., działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

2.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o p.d.o.f.

W analizowanym przypadku, Eksperci, w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, świadczą odpłatnie usługi doradcze. Usługi te są świadczone przez Ekspertów we własnym imieniu, bez względu na rezultat wykonywanych czynności, w sposób zorganizowany i ciągły. Spełnione więc są podstawowe przesłanki pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychody z tej działalności nie będą też zaliczone do przychodów z innych źródeł, w szczególności do przychodów z działalności wykonywanej osobiście lub do przychodów ze stosunku pracy - komentarz w pkt b) i c) poniżej.

Należy jednocześnie zauważyć, że art. 5b ust. 1 ustawy o p.d.o.f. zawiera także negatywną definicję pozarolniczej działalności gospodarczej. Mianowicie, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

* odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

* są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

* wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W tym kontekście należy zwrócić uwagę, że umowy o świadczenie usług, zawarte między Spółką a Ekspertami przewidują, że Eksperci ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych w ramach umów o świadczenie usług doradczych. Eksperci również działają niezależnie, tj. w zakresie świadczonych usług doradczych nie podlegają kierownictwu osób zatrudnionych w Spółce. Spółka nie wyznacza także miejsca i czasu świadczenia usług doradczych. Ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą spoczywa na Ekspertach, co, w przypadku umowy o świadczenie usług doradczych ze Spółką, wynika m.in. z faktu, że Eksperci ponoszą koszty związane z wykonywaniem usług doradczych, umowa przewiduje możliwość obniżenia wynagrodzenia Ekspertów w przypadku dostarczenia usług niewłaściwej jakości, Eksperci zobowiązani są do zapewnienia ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, Eksperci ponoszą odpowiedzialność (zagrożoną sankcjami finansowymi) za niedochowanie zasad poufności i złamanie innych postanowień umowy. W konsekwencji, zdaniem Spółki, nie są spełnione negatywne przesłanki dotyczące działalności gospodarczej, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o p.d.o.f.

W świetle powyższego, dochody uzyskiwane przez Ekspertów od Spółki z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (tekst jedn.: świadczenia usług doradczych na rzecz Spółki) powinny być klasyfikowane jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ustawy o p.d.o.f. - pod warunkiem, że nie znajdą zastosowania omówione w punkcie b) poniżej wyjątki (w opinii Spółki, wyjątki te nie znajdą zastosowania do przedstawionego stanu faktycznego).

b. Działalność wykonywana osobiście

Jak wskazano powyżej, w celu zakwalifikowania dochodów uzyskiwanych przez Ekspertów z tytułu umów o świadczenie usług doradczych jako dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, należy wykluczyć, że dochody te stanowią dochody z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu ustawy o p.d.o.f. Zdaniem Spółki, świadczenie usług doradczych przez Ekspertów w ramach działalności gospodarczej nie kwalifikuje się jako działalność wykonywana osobiście w rozumieniu ustawy o p.d.o.f.

Zgodnie z art. 13 ustawy o p.d.o.f., za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in.:

* przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w kolejnym podpunkcie;

* przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (z wyjątkiem przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych).

Z powyższego wynika, że umowy zlecenia lub o dzieło wykonywane w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej nie są klasyfikowane dla potrzeb p.d.o.f. jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, lecz jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wyjątkiem od powyższej klasyfikacji umów zlecenia i umów o dzieło, są jedynie umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontrakty menedżerskie lub umowy o podobnym charakterze, które są klasyfikowane dla celów p.d.o.f. jako dochody z działalności wykonywanej osobiście, niezależnie od tego, czy są wykonywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, czy poza nią.

Należy zauważyć, że powyższy wyjątek nie znajdzie zastosowania do umów o świadczenie usług, które łączą Ekspertów i X. Ustawa o p.d.o.f. nie zawiera wprawdzie definicji umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, jednak powszechnie w praktyce podatkowej przyjmuje się, że pod tym terminem rozumie się umowy, których przedmiotem jest prowadzenie spraw spółki, reprezentowanie spółki na zewnątrz, zarządzanie podległym personelem itp. Tymczasem, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, umowy o świadczenie usług pomiędzy Ekspertami a X. dotyczą usług doradczych i nie obejmują czynności zarządczych. W rezultacie, na podstawie umów o świadczenie usług, Eksperci otrzymują od X. wyłącznie wynagrodzenie za świadczenie usług doradczych.

Oczywiście, Eksperci są także zobowiązani do zarządzania przedsiębiorstwem X. Wynagrodzenie za czynności zarządcze jest jednak wypłacane z tytułu umów o pracę łączących Ekspertów z X. Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego, umowy o pracę, wśród obowiązków Ekspertów, wymieniają m.in. prowadzenie spraw X., zarządzanie personelem i podległymi departamentami, reprezentowanie X. na zewnątrz itp.

Zakresy umów o świadczenie usług i umów o pracę są więc rozbieżne i w żadnym wypadku Eksperci nie świadczą usług zarządzania w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. W konsekwencji, przychody uzyskiwane na podstawie umów o świadczenie usług doradczych na rzecz X. nie powinny być kwalifikowane dla celów p.d.o.f. jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, lecz jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

c. Stosunek pracy

Stosunek pracy nie został odrębnie zdefiniowany w ustawię o p.d.o.f., zatem w.tym względzie należy posiłkować się przepisami prawa pracy, Generalnie, nie ma wątpliwości, że osoba zatrudniona w przedsiębiorstwie na podstawie umowy o pracę osiąga dochody ze źródła przychodów, jakim jest stosunek pracy. Eksperci są zatrudnieni w X. na podstawie umowy o pracę w zmniejszonym wymiarze godzin, Dochody wypłacane przez X. na rzecz Ekspertów z tytułu umowy o pracę są więc klasyfikowane jako dochody ze stosunku pracy w rozumieniu art. 10 ustawy o p.d.o.f.

Wskazać jednocześnie należy, że umowy o świadczenie usług doradczych, które równolegle łączą Ekspertów i X., nie mają charakteru umów o pracę. Wynika to m.in. z faktu, iż Eksperci, w ramach świadczonych usług doradczych, działają niezależnie, tj. nie podlegają kierownictwu osób zatrudnionych w Spółce. Spółka nie wyznacza także miejsca i czasu świadczenia usług doradczych. Ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą spoczywa więc na Ekspertach. Tym samym, tego rodzaju umowy o świadczenie usług doradczych nie mogą być kwalifikowane jako umowy o pracę.

W konsekwencji, dochody uzyskiwane z umów o świadczenie usług doradczych nie powinny być klasyfikowane jako dochody ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o p.d.o.f., lecz jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując powyższe rozważania dotyczące klasyfikacji dochodów ze świadczenia usług doradczych, zdaniem Spółki:

* dochód uzyskiwany przez Ekspertów z tytułu umów o świadczenie usług doradczych powinien być klasyfikowany jako dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o p.d.o.f.;

* dochód ten nie może być klasyfikowany jako dochód z dz

* działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu ustawy o p.d.o.f., ponieważ umowy o świadczenie usług doradczych nie stanowią umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze;

* dochód ten nie może być także klasyfikowany jako dochód ze stosunku pracy, ponieważ umowy o świadczenie usług doradczych, które łączą Ekspertów i X., nie mają charakteru umów o pracę.

Obowiązki X. jako płatnika p.d.o.f.

Jak wskazano powyżej, dochody uzyskiwane przez Ekspertów z tytułu świadczenia usług doradczych na rzecz Spółki są klasyfikowane jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o p.d.o.f. W związku z tym, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika p.d.o.f. w stosunku do wypłat dokonywanych na podstawie tych umów. Poniżej zaprezentowano szczegółowe uzasadnienie tego stanowiska.

Stosownie do art. 31 ustawy o p.d.o.f., osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej łub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Obowiązki płatnika p.d.o.f. spoczywają także na podmiotach, które dokonują na rzecz osób fizycznych wypłat z tytułów określonych w art. 13 ustawy o p.d.o.f., m.in. z tytułów:

* umowy zlecenia lub umowy o dzieło, z wyjątkiem umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej;

* umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że obowiązki płatnika p.d.o.f. nie ciążą, co do zasady, na podmiotach, które wypłacają wynagrodzenie za świadczone usługi osobom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, pod warunkiem, że osoby takie złożą oświadczenie, że wykonywane przez nich usługi wchodzą w zakres pozarolniczej działalności gospodarczej { art. 41 ust. 2 ustawy o p.d.o.f.). W takiej sytuacji, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są zobowiązani, zgodnie z art. 44 ustawy o p.d.o.f., do samodzielnego odprowadzania zaliczek i rozliczania p.d.o.f.

Wyjątkiem od tej generalnej zasady są umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontrakty menedżerskie lub umowy o podobnym charakterze, w przypadku których zawsze podmiot wypłacający wynagrodzenie pełni funkcje płatnika p.d.o.f. (nawet jeśli usługi są wykonywane przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą).

Podsumowując powyższy wywód, wskazać należy, że Spółka pełniłaby funkcję płatnika p.d.o.f. w stosunku do wypłat dokonywanych na rzecz Ekspertów na podstawie umów o świadczenie usług, jeżeli:

* umowy te klasyfikowane byty by jako umowy o pracę;

* umowy te klasyfikowane byłyby jako umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontrakty menedżerskie lub umowy o podobnym charakterze.

W rozważanej sytuacji, jak wykazano powyżej, umowy o świadczenie usług, które łączą Ekspertów i X., nie mają charakteru umów o pracę. Umowy te nie mają także charakteru umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze. Dodatkowo, w umowach o świadczenie usług doradczych Eksperci złożyli X. oświadczenie, że wykonywane przez nich usługi doradcze wchodzą w zakres prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z tym, to Eksperci są zobowiązani samodzielnie odprowadzać zaliczki na p.d.o.f. od dochodów z tej działalności. Z kolei, na X. nie ciążą obowiązki płatnika p.d.o.f. w odniesieniu do wynagrodzenia wypłacanego z tytułu tych umów.

Mając powyższe na uwadze, X. nie jest zobowiązana do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i potrącania zaliczek na ten podatek z tytułu wypłacanego na rzecz Ekspertów wynagrodzenia za świadczenie usług doradczych w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Spółka pragnie zauważyć, że sytuacje, w których członkowie zarządu, czy też inni eksperci, są zatrudnieni w przedsiębiorstwie na umowę o pracę i jednocześnie wykonują na rzecz tego przedsiębiorstwa usługi doradcze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - jako zgodne z przepisami prawa pracy i przepisami w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej - występują często na rynku. Przepisy prawa pracy nie wyłączają bowiem możliwości jednoczesnego wykonywania pracy i świadczenia usług na rzecz tego samego podmiotu. Kodeks pracy ustanawia zasadę swobody wyboru pracy, jak i nawiązywania oraz kształtowania treści stosunku pracy. Dodatkowo przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej ustanawiają zasadę swobody w odniesieniu do prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z którą każda osoba na równych prawach może podejmować i wykonywać działalność gospodarczą. W rezultacie, możliwe jest pozostawanie w stosunku pracy z przedsiębiorstwem i jednoczesne świadczenie usług na rzecz tego przedsiębiorstwa pod warunkiem, że zakresy tych umów nie pokrywają się. Obowiązki przedsiębiorcy jako płatnika p.d.o.f. określa się wówczas odrębnie dla każdego z tytułów współpracy z danym specjalistą.

Stanowisko takie znajduje także potwierdzenie w praktyce podatkowej. Przykładowo, w interpretacjach z dnia 7 lutego 2013 r. (sygn. IPPB1/415-56/13-3/ES) oraz z dnia 6 lutego 2013 r. (sygn. 1PPB1/415-55/13-3/ES) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że w sytuacji, gdy spółka wypłaca na rzecz danej osoby wynagrodzenie w ramach stosunku pracy i w ramach umowy o świadczenie usług z tą osobą jako przedsiębiorcą, nie jest zobowiązana do pobierania zaliczek na p.d.o.f. z tego drugiego tytułu. W zbliżonej sprawie (interpretacja z dnia 23 grudnia 2011 r" sygn. IPPB1/415-867/11-4/IF), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że w przypadku, gdy członek zarządu pobiera wynagrodzenie od spółki na podstawie uchwały i jednocześnie świadczy na rzecz spółki usługi doradcze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na spółce nie ciążą obowiązki płatnika p.d.o.f. z tytułu wypłat dokonywanych na podstawie umowy o świadczenie usług doradczych.

Powyższe argumenty i powołane interpretacje dodatkowo potwierdzają prawidłowość stanowiska Spółki, że X. nie jest zobowiązana do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i potrącania zaliczek na ten podatek z tytułu wypłacanego na rzecz Ekspertów wynagrodzenia za świadczenie usług doradczych w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać także należy, że przywołane we wniosku interpretacje indywidualne, dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Z uwagi na powyższe przywołane rozstrzygnięcia organów podatkowych nie są wiążące dla tut. Organu. Każdą sprawę organ jest zobowiązany traktować indywidualnie.

W tym miejscu podkreślić również należy, że mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, czy czynności wykonywane w ramach umowy o świadczenie usług doradczych nie odpowiadają czynnościom wykonywanym w ramach usług zarządzania. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl