IPPB1/415-115/10-4/EC - Możliwość opodatkowania 19% podatkiem liniowym dochodów uzyskiwanych przez wspólnika spółki jawnej w związku ze świadczeniem przez tą spółkę usług zarządzania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2010 r. (data wpływu 4 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2010 r. (data nadania 30 marca 2010 r., data wpływu 31 marca 2010 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-115/10-2/EC z dnia 23 marca 2010 r. (data doręczenia 25 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

W dniu 4 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów podatkiem liniowym według stawki 19 %.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik (dalej, "Podatnik" lub "Wnioskodawca") będzie wspólnikiem spółki jawnej (dalej "Spółka"), której jednym z przedmiotów działalności będzie świadczenie usług doradztwa biznesowego, finansowego, w tym sporządzanie analiz i raportów ekonomicznych i finansowych oraz usług polegających na zarządzaniu innymi podmiotami lub doradztwie w zarządzaniu.

Wspólnicy Spółki będą dzielić się zyskiem Spółki proporcjonalnie do udziału w zysku określonego w umowie Spółki.

Podatnik nie będzie pozostawał w stosunku pracy ani w spółdzielczym stosunku pracy z podmiotami, dla których Spółka będzie świadczyła usługi. Nie jest wykluczone, iż Podatnik będzie członkiem organów zarządzających i nadzorczych tych podmiotów. W takim przypadku, Podatnik nie będzie otrzymywał żadnego wynagrodzenia od tych podmiotów, wynagrodzenie takie będzie otrzymywać Spółka.

Spółka, a nie Podatnik, będzie ponosić odpowiedzialność cywilną wobec podmiotów, dla których Spółka będzie świadczyć usługi wynikające z treści zawartych umów na doradztwo i umów na zarządzanie. Czynności Spółki i związane z nimi czynności Wnioskodawcy nie będą wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności. Spółka będzie także ponosiła ryzyko gospodarcze.

Podatnik nie był pracownikiem podmiotów, którymi będzie zarządzała lub doradzała Spółka. A jeśli nawet byłby pracownikiem jakiegoś zarządzanego podmiotu to dawniej niż dwa lata przez zawarciem umowy między Spółką a zarządzanym podmiotem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Podatnik, będąc wspólnikiem Spółki świadczącej usługi doradztwa oraz usługi zarządzania w sposób określony jak w stanie faktycznym, może opodatkować swój dochód z udziału w tej Spółce podatkiem liniowym 19 %, o którym mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na wstępie należy wskazać, iż Ustawa PIT w art. 10 w ust. 1 wyróżnia wśród źródeł przychodów: działalność wykonywaną osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2) oraz pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 3).

Pozarolniczą działalnością gospodarczą, w myśl art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy, jest działalność zarobkowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzona we własnym imieniu, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Z uwagi na fakt, iż wspólnicy działają w formie Spółki, w sposób zorganizowany i ciągły, gdyż ich działalność ma sformalizowany charakter i mają oni zamiar nierozerwalnie świadczyć te usługi w przyszłości, spełnione są tym samym przesłanki z przepisu art. 5a pkt 6 Ustawy PIT. Dodatkowo, działalność Spółki nie wypełnia negatywnych przesłanek, określonych w art. 5b ust. 1 ww. ustawy.

W przekonaniu Wnioskodawcy, przedmiotowej działalności polegającej na zarządzaniu innym podmiotem oraz doradzaniu mu, nie sposób zakwalifikować jako działalności wykonywanej osobiście, określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 Ustawy PIT, gdyż czynności te nie będą wykonywane samodzielnie przez Podatnika, a przez założoną przez niego Spółkę.

O działalności wykonywanej osobiście można mówić wówczas, gdy dany podatnik wykonuje działalność osobiście i jest odpowiedzialny wobec klienta za efekt świadczonych usług. Tymczasem w przypadku zawarcia umowy ze spółką kontrahent nie ma pewności kto konkretnie będzie dla niego świadczyć usługę, zaś żądanie spełnienia świadczenia kieruje do spółki, a nie jej wspólników. Niewątpliwie możliwe jest podjęcie się wspólnie przez kilka osób świadczenia usług menedżerskich - w tym przypadku wykonywane przez nich czynności tracą charakter osobisty, a przedsiębiorcą i jednocześnie stroną w stosunkach gospodarczych staje się spółka. Wspólnicy wykonują czynności w imieniu i na rachunek Spółki. Nie ma wątpliwości co do tego, że umowa o zarządzanie przedsiębiorstwem zostanie zawarta nie przez wspólników Spółki, a przez samą Spółkę, co ma w sprawie fundamentalne znaczenie. Spółka, a nie jej wspólnicy, ponosić będzie odpowiedzialność za należyte wykonanie zawartych z kontrahentami umów.

Zdaniem Wnioskodawcy, kierując się powyższym należy uznać, iż przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest odmienny od sytuacji regulowanej w przepisie art. 13 pkt 9 Ustawy PIT, co wyłącza jego zastosowanie. Tym samym, uzyskiwane w opisany powyżej sposób przychody, są przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej, a nie przychodami z działalności wykonywanej osobiście, "uzyskanymi na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze".

Jak wskazano powyżej, Podatnikowi nie przysługuje wynagrodzenie za osobiste wykonywanie czynności, lecz ma on prawo do udziału w zyskach wypracowanych przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Pozyskane w ten sposób przychody należy uznać za uzyskiwane na zasadach określonych w art. 8 ust. 1 Ustawy PIT, tj. za "przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe".

Natomiast w myśl art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółka jawna jest spółką osobową, co uzasadnia zastosowanie do przychodów przez nią wypracowanych powyżej cytowanego artykułu Ustawy PIT.

W związku z faktem, iż spółka jawna, jako spółka osobowa, jest podmiotem nieposiadającym osobowości prawnej, nie może ona być podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami tego podatku są natomiast jej wspólnicy, którzy łączą przychody z tytułu udziału w tej spółce z pozostałymi przychodami.

W świetle powyższego należy zatem przyjąć, iż zgodnie z art. 9a ust. 2 Ustawy PIT, podatnicy osiągający dochody ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 30c powołanej ustawy (tzw. liniowy podatek dochodowy).

Wnioskodawca wskazał, iż analogiczny pogląd prezentowany jest w orzecznictwie m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 220/08), w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 lipca 2009 r. (sygn. akt I SA/Wr 294/09), oraz w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach:: z 2 marca 2009 r. (sygn. akt I SA/Gl 1000/08), z dnia 25 lutego 2009 r. (sygn. akt I SA/Ol 1045/08), z dnia 22 kwietnia 2009 r. (sygn. akt I SA/Gl 34/09) oraz z dnia 19 maja 2009 r. (sygn. akt I SA/Gl 35/09), a także w rozstrzygnięciach organów podatkowych, przykładowo w postanowieniach w sprawie interpretacji prawa podatkowego, wydanych przez: Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście dnia 8 sierpnia 2007 r. (sygn. 1449/1CG/415-19/07/i-27/AS), Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań - Winogrady dnia 8 stycznia 2007 r. (sygn. DG/415-87/06), Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Mokotów dnia 14 lutego 2006 r. (sygn. 1433/NG/GF/VI/415-106/05/06/WR), Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Górna dnia 20 maja 2005 r. (sygn. I-415-52/05) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 5 listopada 2007 r. (sygn. IPPB1/415-99/07-2/AM).

Wnioskodawca wskazał, iż w przedstawionym stanie faktycznym przesądzający jest też art. 5b ust. 2 Ustawy PIT, zgodnie z którym "Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3". A tak jest w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, gdyż Spółka będzie prowadziła działalność gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy należy mieć także na względzie, iż umowy zawierane przez Spółkę będą obejmowały nie tylko zarządzanie, ale też wszelkiego rodzaju doradztwo gospodarcze i finansowe oraz doradztwo w zarządzaniu. W Ustawie PIT brak jest jakichkolwiek przepisów pozwalających dzielić dochody Spółki na dochody z działalności gospodarczej i z działalności wykonywanej osobiście w zależności od treści konkretnej umowy zawartej przez Spółki.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są m.in. działalność wykonywana osobiście oraz pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki jawnej, której jednym z przedmiotów działalności będzie świadczenie usług doradztwa biznesowego, finansowego, w tym sporządzanie analiz i raportów ekonomicznych i finansowych oraz usług polegających na zarządzaniu innymi podmiotami lub doradztwie w zarządzaniu. Wnioskodawca nie będzie pozostawał w stosunku pracy ani w spółdzielczym stosunku pracy z podmiotami, dla których Spółka będzie świadczyła usługi. Nie był pracownikiem podmiotów, którymi będzie zarządzała lub doradzała Spółka. A jeśli nawet byłby pracownikiem jakiegoś zarządzanego podmiotu to dawniej niż dwa lata przez zawarciem umowy między Spółką a zarządzanym podmiotem. Nie jest wykluczone, iż Wnioskodawca będzie członkiem organów zarządzających i nadzorczych tych podmiotów.

W przedmiotowej sprawie istotne jest ustalenie z jakiego źródła wspólnik spółki jawnej będzie uzyskiwał przychód.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej, została zawarta w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawiera m.in. wyłączenie przychodów uzyskanych z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy. Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 powołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Do przychodów z art. 13 pkt 7 zalicza się otrzymane wynagrodzenia w związku z pełnieniem funkcji na podstawie samego tylko aktu ustanowienia. W praktyce wynagrodzenie to dość często jest określane jako wynagrodzenie za udział w posiedzeniach spółki.

Natomiast w świetle art. 13 pkt 9 powołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w katalogu przychodów działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy, pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te są zawierane w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Bez znaczenia pozostaje forma prawna w jakiej podatnik prowadzi działalność gospodarczą. W konsekwencji, również wówczas, gdy przychody z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze osiągane są w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną w formie spółki cywilnej, jawnej czy komandytowej, ich źródłem dla wspólnika jest działalność wykonywana osobiście.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją.

Zgodnie z literalnym brzmieniem cytowanego przepisu, przychody z tego rodzaju umów, nawet gdy usługi świadczone są przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w tym zakresie, zawsze stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście. Taka kwalifikacja przychodów z tytułu umów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika przede wszystkim z osobistego charakteru usług zarządzania przedsiębiorstwem.

Prawnopodatkowej kwalifikacji przychodów z tytułu umów o zarządzanie, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze nie zmienia również okoliczność, że podatnik tego rodzaju przychody osiąga z tytułu udziału w spółce osobowej.

Przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyłączenia w tym zakresie, zatem również w takim przypadku, przedmiotowe przychody zalicza do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż treść art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest regulacją szczególną. Wyłącza zatem, w zakresie swej dyspozycji możliwość zastosowania przepisu ogólnego, jakim jest art. 8 ust. 1 ww. ustawy, dotyczący m.in. przychodów z tytułu udziału w spółce nie będącej osobą prawną. Przychody uzyskane z tytułu wykonywania usług zarządzania przez osobę będącą wspólnikiem spółki osobowej są więc przychodami tej osoby ze źródła, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ww. ustawy, nie zaś z tytułu udziału w spółce nie będącej osobą prawną.

Podsumowując - przychody uzyskiwane w spółce osobowej w ramach usług zarządzania nie mogą być traktowane jako przychody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej i nie mogą być opodatkowane stawką 19 % zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O kwalifikacji wykonywanej działalności na gruncie prawa podatkowego do poszczególnego źródła przychodu decyduje rzeczywisty charakter wykonywanej działalności (faktyczny zakres świadczonych usług).

W świetle powyższego należy wskazać, iż przychody wnioskodawcy uzyskiwane w spółce jawnej w ramach usług zarządzania stanowić będą przychód z działalności wykonywanej osobiście.

Natomiast przychody, które wnioskodawca będzie uzyskiwał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki jawnej z tytułu świadczenia usług doradztwa, stanowić będą przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca, jako wspólnik spółki jawnej oprócz usług zarządzania będzie również świadczyć usługi doradztwa biznesowego, finansowego, doradztwo w zarządzaniu.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarząd, a samodzielnym podmiotem - zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

O kwalifikacji wykonywanej działalności na gruncie prawa podatkowego do poszczególnego źródła przychodu decyduje rzeczywisty charakter wykonywanej działalności (faktyczny zakres świadczonych usług). W przypadku kiedy Wnioskodawca w ramach usług doradztwa nie będzie wykonywał żadnych czynności kierowania (zarządzania), a jedynie szereg czynności których istotą jest doradztwo, należy uznać, iż przedmiotowych usług nie można kwalifikować jako uzyskiwanych w ramach kontraktu menadżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też umowy o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 tej ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Stosownie do art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

W myśl art. 30c ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Z treści powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że możliwości wyboru sposobu opodatkowania 19 % podatkiem liniowym pozbawieni zostali podatnicy, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyskują przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, a usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik wykonywał na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy w ramach stosunku pracy.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza świadczyć usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej. Nie będzie pozostawał w stosunku pracy ani w spółdzielczym stosunku pracy z podmiotami, dla których spółka będzie świadczyła usługi.

Reasumując należy stwierdzić, iż przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z pozarolniczej działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług doradztwa przy zachowaniu uwarunkowań przewidzianych w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą podlegać opodatkowaniu "podatkiem liniowym" wg stawki 19 %.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądów oraz interpretacji organu podatkowego stwierdzić należy, że orzeczenia te zostały wydane w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek wysokości 160 zł, nadpłata w wysokości 80 zł dokonana w dniu 29 marca 2010 r. będzie zwrócona, na wskazany adres zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.