IPPB1/415-109/08-2/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko M. przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2008 r. (data wpływu 28 styczeń 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania kwoty nienależnie wypłaconego zasiłku od którego żądania zwrotu odstąpiono - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania kwoty nienależnie wypłaconego zasiłku od której żądania zwrotu odstąpiono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Decyzją z dnia 29 października 2007 r. nr xx/07 Zastępca Dyrektora Miejsko Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej działając z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy, postanowiła odstąpić od żądania zwrotu od Pana X nienależnie pobranego zasiłku stałego w kwocie 1.672,00 zł, przyznanego wcześniej decyzją nr yy/3246/04 z dnia 12 maja 2004 r. a następnie uchyloną decyzją nr zz/06. Podstawą prawną przyznania zasiłku stałego był art. 8, art. 37, art. 102 i art. 106 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593) zaś podstawą faktyczną trudna sytuacja osoby samotnie gospodarującej, której dochód nie przekraczał kryterium dochodowego określonego w art. 8 cyt. ustawy.

Podstawą uchylenia decyzji przyznającej zasiłek był dochód uzyskany przez uprawnionego ze sprzedaży, wspólnie z innymi współwłaścicielami, działki gruntu.

Podstawą faktyczną odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranego zasiłku był brak stałego źródła dochodu, z którego zobowiązany mógłby spłacić zobowiązanie, przy braku oszczędności oraz majątku trwałego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota nienależnie pobranego zasiłku, od której żądania zwrotu odstąpiono, stanowi przychód z innych źródeł skutkujący obowiązkiem wystawienia przez Miejsko Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej informacji o jego osiągnięciu na druku PIT.

Zdaniem wnioskodawcy odstąpienie od żądania zwrotu nienależnie wypłaconego świadczenia w formie zasiłku stałego mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako jedna z form pomocy, o której mowa w art. 2 i 3 ustawy o pomocy społecznej, uznana być winna za świadczenie z pomocy społecznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 79 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

Zgodnie z art. 104 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.), w przypadkach szczególnych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielanej pomocy, właściwy organ na wniosek pracownika socjalnego lub osoby zainteresowanej może odstąpić od żądania takiego zwrotu.

Z treści wniosku wynika, że podstawą prawną przyznania zasiłku stałego był art. 8, art. 37, art. 102 i art. 106 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593) zaś podstawą faktyczną była trudna sytuacja osoby samotnie gospodarującej, której dochód nie przekraczał kryterium dochodowego określonego w art. 8 cyt. ustawy. Podstawą uchylenia decyzji przyznającej zasiłek był dochód uzyskany przez uprawnionego ze sprzedaży, wspólnie z innymi współwłaścicielami, działki gruntu. Podstawą faktyczną odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranego zasiłku był brak stałego źródła dochodu, z którego zobowiązany mógłby spłacić zobowiązanie, przy braku oszczędności oraz majątku trwałego.

Należy uznać, iż uregulowanie w przepisach o pomocy społecznej kwestii dotyczących odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranych świadczeń jest również rodzajem świadczenia z pomocy społecznej, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku.

Reasumując, zwrotu nienależnie pobranego zasiłku jest również rodzajem świadczenia z pomocy społecznej, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.