IPPB1/415-1067/14-2/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2014 r. (data wpływu 26 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 26 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zbigniew P. (dalej jako "Wnioskodawca") jest jednym z trzech wspólników (wszyscy oni są osobami fizycznymi) spółki pod firmą Piekarnia J. (dalej jako "Piekarnia J."). Piekarnia J. jako licencjobiorca wykorzystuje w swej działalności gospodarczej słowno-graficzny znak towarowy "PIEKARNIE CUKIERNIE P." (dalej jako "Znak Towarowy"). Na znak ten Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej przyznał prawo ochronne, co również zostało wskazane w umowie licencyjnej. Umowa licencyjna ma charakter odpłatny, stawka opłaty licencyjnej uzależniona jest od przychodów uzyskanych przez Piekarnię J. ze sprzedaży towarów z wykorzystaniem Znaku Towarowego. Oprócz Piekarni J. licencja na Znak Towarowy została udzielona jeszcze innemu podmiotowi (łącznie jest dwóch licencjobiorców).

Według Piekarni J., dla celów marketingowych, w grafice Znaku Towarowego powinno się dokonać pewnych zmian. Sam element słowny Znaku Towarowego, to jest samo stwierdzenie słowne "PIEKARNIE CUKIERNIE" powinno pozostać, jednakże cały Znak Towarowy powinien mieć nieco inną formę graficzną.

Piekarnia J. nic może jednak dokonać zamierzonych zmian i korzystać ze zmodyfikowanego Znaku Towarowego bez zgody licencjodawcy, któremu przysługuje prawo ochronne na ten znak. Jak wynika bowiem z art. 157 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410), uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może zakazać innej osobie używania tego lub podobnego oznaczenia w obrocie. Wyjątkiem jest sytuacja, w której uprawniony podmiot sam by nie używał znaku towarowego w rozumieniu art. 169 ust. 1 pkt 1, ust. 4 i 5, Zastrzeżenie to nie będzie jednak miało zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem zgodnie z art. 169 ust. 4 pkt 3 Prawa własności przemysłowej, przez używanie znaku rozumie się również używanie go przez osobę trzecią za zgodą uprawnionego, co oznacza przykładowo zawarcie umowy licencyjnej.

Z powyższych względów Piekarnia J. i licencjodawca zamierzają zawrzeć porozumienie (odrębne od umowy licencyjnej), na podstawie którego Piekarnia J. będzie uprawniona do dokonywania modyfikacji graficznej Znaku Towarowego. Może się zdarzyć, że z uwagi na odbiór klientów (nabywców towarów oznaczony graficznie zmodyfikowanym Znakiem Towarowym), będą konieczne dalsze modyfikacje albo powrót do pierwotnej wersji Znaku Towarowego.

Po zawarciu porozumienia i w oparciu o jego postanowienia, oplata licencyjna będzie naliczana na dotychczasowych zasadach, niezależnie czy Piekarnia J. będzie używała Znaku Towarowego czy też zmodyfikowanego graficznie Znaku Towarowego. Tak więc modyfikacja Znaku Towarowego nie wpłynie na wysokość opłaty licencyjnej, która będzie uzależniona jedynie od wielkości przychodów ze sprzedaży towarów z wykorzystaniem Znaku Towarowego lub zmodyfikowanego graficznie Znaku Towarowego.

Porozumienie będzie zawierało zastrzeżenie, że przed rozpoczęciem użytkowania zmodyfikowanego Znaku Towarowego będzie on podlegał akceptacji licencjodawcy. Ponadto licencjodawca w każdej chwili będzie posiadał prawo do cofnięcia swej zgody na używanie zmienionego Znaku Towarowego, co będzie oznaczało konieczność ponownego korzystania przez Piekarnię J. z pierwotnej wersji Znaku Towarowego. We wspomnianym porozumieniu Piekarnia J. zobowiąże się także, że w związku z uzyskaną zgodą na modyfikację graficzną Znaku Towarowego, nie dokona nigdy jakiejkolwiek czynności, która mogłaby naruszyć prawo licencjodawcy do Znaku Towarowego albo stanowić wobec licencjodawcy czyn nieuczciwej konkurencji. Dodatkowo Piekarnia J. będzie miała obowiązek przenieść na licencjodawcę, na jego żądanie, majątkowe prawa autorskie do zmodyfikowanego Znaku Towarowego, za zwrotem kosztów poniesionych na jego wytworzenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po zawarciu przez Piekarnię J. z licencjodawcą porozumienia w sprawie wyrażenia zgody na modyfikację Znaku Towarowego oraz po tej modyfikacji Wnioskodawca jako wspólnik Piekarni J., będzie miał prawo zaliczyć opłatę licencyjną do kosztów uzyskania przychodów na dotychczasowych zasadach.

Zdaniem Wnioskodawcy, po zawarciu przez Piekarnię J. z licencjodawcą porozumienia w sprawie wyrażenia zgody na modyfikację Znaku Towarowego oraz po jej modyfikacji, Wnioskodawca, jako wspólnik Piekarni J., będzie miał prawo zaliczać opłatę licencyjną do kosztów uzyskania przychodów na dotychczasowych zasadach.

Licencjobiorcą Znaku Towarowego jest Piekarnia J., jednakże z uwagi na posiadany status spółki osobowej, nie jest ona podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami są bowiem wspólnicy tej spółki. Jak wynika bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, u każdego podatnika (wspólnika) określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku takiej spółki. Podobną zasadę stosuje się do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, na co wskazuje art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT. W konsekwencji, opłata licencyjna należna od Piekarni J. na rzecz licencjodawcy jest dzielona pomiędzy wspólników tej spółki, proporcjonalnie do ich udziału w zyskach Piekarni J., i dopiero na poziomie wspólników może ona stanowić koszt podatkowy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (tzw. negatywny katalog kosztów podatkowych). Opłata licencyjna uiszczana jest i będzie przez Piekarnię J. tytułem wykorzystywania Znaku Towarowego w działalności Piekarni J. i uzyskiwania z niej przychodów podlegających opodatkowaniu (ze sprzedaży towarów opatrzonych Znakiem Towarowym). Zachowany jest więc i będzie adekwatny związek pomiędzy ponoszonymi kosztami w postaci opłat licencyjnych a przychodami, bowiem koszty te ewidentnie są i będą ponoszone w celu uzyskania przychodów.

Warunek ten zostanie również spełniony po zawarciu porozumienia, na podstawie którego Piekarnia J. będzie miała prawo dokonania modyfikacji graficznej Znaku Towarowego i opatrywania sprzedawanych towarów tak zmodyfikowanym Znakiem Towarowym. Należy przy tym zauważyć, że opłaty licencyjne za używanie znaku towarowego nie zostały wymienione jako wydatek nie uznawany za koszty podatkowe, zgodnie z art. 23 ustawy PIT.

Jak wynika z art. 157 Prawa własności przemysłowej, uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może zakazać innej osobie używania tego lub podobnego oznaczenia w obrocie. Nie ma wątpliwości, że zarówno Znak Towarowy jak i zmodyfikowany Znak Towarowy będą oznaczeniami podobnymi, skoro w ich wizerunku znajdzie się stwierdzenie "PIEKARNIE CUKIERNIE" Tak więc Piekarnia J. będzie musiała uzyskać zgodę licencjodawcy na korzystanie ze zmodyfikowanego Znaku Towarowego. Zgoda taka ma być udzielona przez licencjodawcę, który warunkuje ją uiszczaniem przez Piekarnię J. opłat licencyjnych na dotychczasowych zasadach, niezależnie czy Piekarnia J. będzie używała Znaku Towarowego, czy zmodyfikowanego graficznie Znaku Towarowego, czy też będzie dokonywała dalszych jego modyfikacji.

Może też dojść do sytuacji, że Piekarnia J. powróci do pierwotnej wersji Znaku Towarowego, ze względu na jego lepszą rozpoznawalność przez klientów, albo z uwagi na brak akceptacji licencjodawcy dla dokonań modyfikacji. Zawarte pomiędzy Piekarnią J. i licencjodawcą porozumienie będzie więc stanowiło podstawę dla Piekarni J. do zgodnego z prawem, a jednocześnie elastycznego modyfikowania Znaku Towarowego, zaś dla licencjodawcy nic będzie powodowała żadnego uszczerbku ekonomicznego.

Podsumowując, należy uznać, że zawarcie wspomnianego porozumienia i używanie przez Piekarnię J. zmodyfikowanego graficznie Znaku Towarowego nie wpłynie w żaden sposób na prawo Wnioskodawcy (jako wspólnika Piekarni J. i podatnika podatku dochodowego) do zaliczania opłat licencyjnych w odpowiedniej proporcji, wynikającej z udziału w zyskach Piekarni J., do jego kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.