IPPB1/415-1062/10-3/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2010 r. (data wpływu 29 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z rozbiórką środka trwałego - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z rozbiórką środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność handlową (sprzedaż wyrobów dla dzieci) we własnym lokalu. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów rozchodów oraz jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z planowanym dalszym rozwojem firmy wykorzystywana powierzchnia lokalu okazała się niewystarczająca w związku z czym w lipcu 2010 r. Wnioskodawca zakupił nieruchomość, w skład której wchodzą budynki magazynowo-gospodarcze. Zakupiona zabudowana nieruchomość wprowadzona została do ewidencji środków trwałych i od miesiąca następującego po przyjęciu do ewidencji (VIII 2010 r.) dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) budynków i budowli.

W trakcie użytkowania nowego lokalu magazynowego okazało się, iż faktyczny stopień zużycia technicznego budynków jest znacznie wyższy od ocenianego przy zakupie, co uniemożliwia rozbudowę. W związku z powyższym Wnioskodawca podjął decyzję o całkowitej likwidacji środków trwałych (budynki i budowle), dokonaniu rozbiórki budynków i wybudowaniu nowych dostosowanych do potrzeb prowadzonej działalności obiektów.

Wnioskodawca pragnie dokonać likwidacji (rozbiórki, wyburzenia) należących do niego środków trwałych w postaci budynków i budowli, które wykorzystywał w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej ale, które na dzień planowanego wyburzenia nie będą jeszcze w pełni umorzone (zamortyzowane). Likwidacja ta nie nastąpi w celu zmiany rodzaju działalności lub w celu zlikwidowania działalności. W miejsce likwidowanych obiektów Wnioskodawca wzniesie zupełnie inny nowy budynek łub inną nową budowlę, które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Nowo wybudowane budynki i budowle służyć będą Wnioskodawcy do celów prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej (w szczególności osiąganiu przez Wnioskodawcę przychodów).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. odpowiedź na pytanie pierwsze zostanie udzielona w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy koszty rozbiórki starego środka trwałego nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na bieżąco w miesiącu wystawienia faktur za rozbiórkę, lecz na podstawie art. 22g ust. 4 zwiększą wartość początkową nowego budynku i będą podlegały zaliczeniu w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne od nowo wytworzonego środka trwałego.

Decyzja o likwidacji starego budynku jest związana z planami inwestycyjnymi wybudowania w tym miejscu nowego budynku, dlatego też koszty likwidacji budynku, zdaniem Wnioskodawcy są kosztami bezpośrednio związanymi z budową nowego obiektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Użyty przez ustawodawcę zwrot "w celu osiągnięcia przychodów" oznacza, iż aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, to pomiędzy tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego rodzaju, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie źródła przychodu.

Uznanie konkretnego wydatku za koszt uzyskania przychodów uzależnione jest od związania go z przychodem takim związkiem przyczynowo-skutkowym, który oznacza, że poniesienie wydatku miało lub mogło mieć w kategoriach obiektywnych wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednie, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem wydatków ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalności gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, Wnioskodawca w lipcu 2010 r. zakupił nieruchomość, w skład której wchodzą budynki magazynowo-gospodarcze. Zakupiona zabudowana nieruchomość wprowadzona została do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca pragnie dokonać likwidacji (rozbiórki, wyburzenia) należących do niego środków trwałych w postaci budynków i budowli, które wykorzystywał w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej ale, które na dzień planowanego wyburzenia nie będą jeszcze w pełni umorzone (zamortyzowane). Likwidacja ta nie nastąpi w celu zmiany rodzaju działalności lub w celu zlikwidowania działalności. W miejsce likwidowanych obiektów Wnioskodawca wzniesie zupełnie inny nowy budynek łub inną nową budowlę, które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Odnosząc się zatem do kwestii zaliczenia w koszty uzyskania przychodów kosztów rozbiórki zlikwidowanych środków trwałych stwierdzić należy, iż w miejsce likwidowanych obiektów Wnioskodawca wzniesie nowy budynek łub nową budowlę, a zatem wyburzenie starego środka trwałego będzie niezbędne do rozpoczęcia, zakończenia i oddania nowego budynku, lub budowli do używania. Decyzja Wnioskodawcy o likwidacji starego środka trwałego będzie związana z Jego planami inwestycyjnymi wybudowania w tym miejscu nowego budynku, budowli, dlatego też koszty likwidacji nieruchomości są kosztami bezpośrednio związanymi z budową nowego budynku lub budowli.

W takim przypadku koszty rozbiórki związane z wyburzeniem budynku będą składową wartości początkowej nowo wytworzonego środka trwałego.

Stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 2 za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 -18, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.

Przy czym, za koszt wytworzenia zgodnie z brzmieniem art. 22g ust. 4 ww. ustawy, uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że koszty związane z wyburzeniem starego środka trwałego, na podstawie art. 22g ust. 4 zwiększą wartość początkową nowego budynku i będą podlegały zaliczeniu w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne od nowo wytworzonego środka trwałego (budynku lub budowli).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.