IPPB1/415-1/08-2/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2007 r. (data wpływu 3 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca przez trzydzieści lat był jednym z ośmiu właścicieli działek położonych w X przy Y. Działki te miały wymiary od 6 do 13 m szerokości i ok. 350 m długości (powierzchnia ok.2 ha). Właścicielem jednej z tych działek (położonej w środku działek) był Urząd Miasta i Gminy Ł. Działki te nie były uprawiane od kilkunastu lat z powodu niskiej klasy ziemi, a także dlatego, że były to wąskie paski. W roku 2005 Burmistrz Miasta i Gminy Ł utworzył Pracownię Architektoniczną do opracowania planu miejscowego dla gminy Ł. Jako pierwszy do opracowania wzięto ten teren (między innymi) z dwóch powodów: był to teren niezabudowany i druga sprawa, dużo ważniejsza - właściciele działek nie stawiali żadnych warunków, żadnego sprzeciwu jeśli chodzi o wytyczenie nowych działek i dróg dojazdowych, na poszerzenie których właściciele oddali nieodpłatnie część ziemi ze swoich działek.

Plan ten został wykonany i zatwierdzony na sesji Gminnej Rady w Ł pod koniec 2006 r. Należało jednak spełnić warunki postawione w opisie dla tegoż planu miejscowego. Jeden z zamieszczonych w tym opisie punktów mówi, że teren należy scalić, a następnie wydzielić nowe działki o określonej szerokości i odpowiedniej powierzchni. Ażeby spełnić te warunki właściciele działek musieli zatrudnić na swój koszt uprawnionego geodetę, aby przeprowadził cały ten proces łącznie z zatwierdzeniami odpowiednich instytucji. Po wytyczeniu przez geodetę nowych działek w terenie powstał zupełnie inny układ działek, który wymusił dokonanie zamiany działek między sobą. Przed scaleniem działki położone były równolegle do ul. J, a po scaleniu usytuowane zostały prostopadle do ul. J w wyniku czego Wnioskodawca stał się właścicielem działki, w której część dawnej działki Wnioskodawcy stanowi tylko ok. 25% całkowitej powierzchni nowo utworzonej działki. Aby ostatecznie zakończyć cały ten proces w pierwszej połowie 2007 r. Wnioskodawca wraz z innymi osobami, zwrócił się do Kancelarii Notarialnej w celu sporządzenia (na koszt właścicieli działek) aktu notarialnego zamiany. W trzecim kwartale 2007 r. przed notariuszem stanęło 20 osób między innymi Burmistrz Miasta i Gminy Ł aby ostatecznie złożyć swoje podpisy pod aktem notarialnym zamiany. Na koniec Wnioskodawca chce wyraźnie stwierdzić, ze wszystkie opłaty takie jak za wypisy z rejestrów gruntów, z księgi wieczystej, mapki, opłata geodezyjna, opłaty notarialne łącznie z podatkiem od zamiany za to wszystko zapłacili właściciele działek. We wrześniu 2007 r. Wnioskodawca sprzedał działkę a pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznacza na budowę domu mieszkalnego, w którym strona zamierza zamieszkać z rodziną. Obecnie czekam na wydanie opinii o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedaży działki Wnioskodawca będzie obowiązany zapłacić podatek, o którym mówi ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinien on zapłacić podatku, ponieważ nie przeprowadził żadnej transakcji finansowej związanej z nabyciem działki, a zamiana wymuszona została warunkami planu miejscowego. Od dokonanej zamiany został już zapłacony podatek i wszystkie inne wymagane opłaty.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r..

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Z uwagi na treść art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Z uwagi na treść art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W przypadku opisanym przez Wnioskodawcę od trzydziestu lat był on właścicielem działki położonej w Ł przy ul. J, która na skutek zmiany planu miejscowego (zatwierdzonego na sesji Gminnej Rady w Ł) została objęta postępowaniem scaleniowym w 2007 r.

W zamian za nieruchomość objętą postępowaniem scaleniowym Wnioskodawca otrzymał inną nieruchomość. Oznacza to, iż w wyniku przeprowadzonego postępowania scaleniowego Wnioskodawca przestał być prawnym właścicielem nieruchomości nabytej przed 30-tu laty, natomiast stał się prawnym właścicielem innej nieruchomości otrzymanej w 2007 r., w zamian za nieruchomość objętą postępowaniem scaleniowym.

Przeprowadzone w 2007 r. postępowanie scaleniowe i podział nieruchomości zmieniły formę prawną własności nieruchomości, którą posiadał Wnioskodawca pierwotnie. W konsekwencji otrzymana w 2007 r. nieruchomość w wyniku postępowania scaleniowego skutkowała nabyciem prawa własności do tej nieruchomości, co do której Wnioskodawca wcześniej nie posiadał prawa. Otrzymana w zamian nieruchomość była inną nieruchomością, niż ta, do której prawo władania przysługiwało Wnioskodawcy od 30 lat.

Oznacza to zarazem, iż data w której dokonano zamiany nieruchomości jest datą nabycia nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży i z tą datą należy wiązać skutki podatkowe w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż sprzedaż nieruchomości (działki) stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.