IPP2/443-1562/14/AJ - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na wykonaniu kapitalnego remontu ogrodzenia cmentarza przy kościele

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2014 r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na wykonaniu kapitalnego remontu ogrodzenia cmentarza przy kościele... w....- jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na wykonaniu kapitalnego remontu ogrodzenia cmentarza przy kościele... w....

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 14 kwietnia 2014 r. Parafia złożyła za pośrednictwem Lokalnej Grupy Działania, wniosek o przyznanie pomocy w ramach działania 4.1.3. "Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju" dla operacji, które odpowiadają warunkom przyznania pomocy w ramach działania "Odnowa i rozwój wsi" Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku w dniu 12 września 2014 r. została podpisana umowa z Samorządem Województwa..., o przyznanie pomocy, której celem jest kształtowanie obszarów o szczególnym znaczeniu dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców poprzez wykonanie kapitalnego remontu ogrodzenia cmentarza przy kościele.

Remontowane ogrodzenie jest wpisane do ewidencji zabytków Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w. Delegatura w....

W ramach wniosku o przyznanie pomocy zostało dołączone oświadczenie o kwalifikowalności VAT, w którym stwierdzono, że Parafia nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i realizując projekt w żaden sposób nie może odzyskać poniesionego kosztu VAT. Jako podstawę wskazano art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Obecnie prace zbliżają się ku końcowi i Parafia będzie składać wniosek o płatność. W ramach rozpatrywania wniosku o płatność, będzie konieczne potwierdzenie, że Parafia spełnia kryteria, które pozwalają na włączenie kosztu podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Koniec projektu jest przewidziany na grudzień 2014 r. Na Parafię zostanie wystawiona faktura VAT. Parafia poniesie wszystkie koszty zawierające podatek od towarów i usług.

Parafia nie jest "płatnikiem" podatku od towarów i usług, nie jest zarejestrowana w rejestrze "płatników" VAT, nie składa deklaracji VAT-7, nie prowadzi działalności gospodarczej. Projekt nie będzie służył czynnościom opodatkowanym, oraz nie generuje dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Parafii będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury (faktur) dokumentującej zakup usług i materiałów w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu podatku, ponieważ remont ogrodzenia ani wyremontowane ogrodzenie nie jest i nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Parafia nie jest podatnikiem VAT-czynnym, co wskazuje na brak uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu podatku. Parafia nie spełnia aktualnie żadnych przesłanek uprawniających do odliczenia podatku zawartego w fakturze (fakturach) wystawionej na Parafię w związku z remontem odgrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy (art. 86 ust. 7 stawy).

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, oraz w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy wykonujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że Parafii nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na to, że zakup usług nie jest związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Konsekwencją braku związku dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi jest również brak możliwości zwrotu podatku. Ponadto Parafia nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, co również wyklucza możliwość odliczenia i zwrotu podatku naliczonego

Końcowo zauważyć należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, gdyż kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.