IPB2/4307-0002/06/2 - Podstawa opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku sprzedaży działki.

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 roku - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. w Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia xx 2006 r. (nadanego w urzędzie pocztowym w dniu xx 2006 r.) wniesionego przez M.K. z Kancelarii Radcy Prawnego z siedzibą w B. ul. S. pełnomocnika M.J. zam. B. ul. G. na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w B.-B. z dnia xx 2006 r. nr xx stwierdzające nieprawidłowość stanowiska M.J. przedstawionego we wniosku z dnia xx 2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnej - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach odmawia zmiany ww. postanowienia organu pierwszej instancji.

Dnia xx 2006 r. do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w B.-B. wpłynął wniosek M.J. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Wniosek ten przekazano zgodnie z właściwością do załatwienia Naczelnikowi Drugiego Urzędu Skarbowego w B.-B.

Ze złożonego wniosku wynika, iż podatnik planuje dokonać transakcji kupna niezabudowanej działki rolnej o pow. XXX ha, która stanowi część działki o pow. yyy ha, będącej częścią nabytego spadku. Podatnik posiada kserokopię zaświadczenia z dnia xx 2006 r. wydanego przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w B.-B., w którym według podatnika organ podatkowy określił wartość rynkową działki o pow. yyy ha na kwotę zzz zł, co w przeliczeniu stanowi wartość 3,68 zł za 1 m². W drodze negocjacji podatnik ustalił ze sprzedającym cenę zakupu działki o pow. XXX ha za cenę www zł, co w przeliczeniu stanowi wartość 39,00 zł/m².

Zdaniem podatnika w przypadku zakupu ww. działki w 2006 r. przy cenie 39 zł za 1 m² "podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych winna być wartość rynkowa nieruchomości określona jako iloczyn zakupionego areału oraz przyjętej w powołanej powyżej wycenie Urzędu Skarbowego wartość za 1 m², tj. 3,68 zł, na podstawie art. 6 ust. 1 pkt c ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Dz. U. Nr 86, poz. 959 z 2000 roku z późniejszymi zmianami".

Postanowieniem z dnia xx 2006 r. Nr XXX Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w B.-B. uznał za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez podatnika w sprawie będącej przedmiotem ww. wniosku. Postanowienie to zostało doręczone podatnikowi skutecznie w dniu xx 2006 r.

Pismem z dn. xx 2006 r. pełnomocnik podatnika wniósł zażalenie na ww. postanowienie, żądając odpowiedzi na pytanie wstępne, czy wartość rynkowa gruntu obowiązująca w tym samym lub zbliżonym okresie czasu, dla celów podatku od spadków i darowizn oraz dla obliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy sprzedaży tego samego gruntu:

- jest tą samą "wartością rynkową" w świetle obu ww. ustaw

- czy może być inna, a jeśli tak, to na jakiej podstawie prawnej. Ponadto pełnomocnik zarzucił ww. postanowieniu brak uzasadnienia prawnego stanowiska organu podatkowego.

Po rozpatrzeniu zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 120 ustawy - Ordynacja podatkowa organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 lit. a) ustawy z dnia 09.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 z późn. zm.), podatkowi podlegają takie czynności cywilnoprawne, jak umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy, przy umowie sprzedaży z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (...). Jeżeli zawarcie umowy przenoszącej własność następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy przenoszącej własność - art. 3 ust. 2 ww. ustawy. Przy umowie sprzedaży podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego - art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c) ww. ustawy. Stosownie do treści art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnej określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczenia długów i ciężarów. Zgodnie z art. 6 ust. 3 ww. ustawy, jeżeli strony czynności cywilnoprawnej nie określiły wartości przedmiotu tej czynności lub wartość określona przez strony nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, jej wartości rynkowej, organ ten wezwie strony do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny.

Jak z powyższych przepisów prawa wynika, w przypadku sprzedaży działki podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych stanowi jej wartość rynkowa z dnia dokonania tej czynności, bez odliczenia długów i ciężarów.

W podatku od spadków i darowizn zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową rzeczy i praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów prawa, w podatku od spadków i darowizn na ustalenie wartości rynkowej przedmiotu spadku ma wpływ moment (dzień) faktycznego nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych i tym samym moment powstania obowiązku podatkowego oraz stan rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia (w dniu śmierci spadkodawcy).

Zaświadczenie, na które powołuje się podatnik, organ podatkowy wydaje na wniosek zainteresowanego po zakończeniu postępowania podatkowego w podatku od spadków i darowizn. Zaświadczenie takie stwierdza, że spadkobierca nabył spadek, w skład którego wchodzą poszczególne składniki według ich stanu z dnia nabycia i wartości ustalonej na dzień powstania obowiązku podatkowego, od którego zapłacono podatek lub że nabyty majątek jest wolny od podatku od spadków i darowizn. Wniosek taki spadkobierca może złożyć w dowolnym czasie. Data widniejąca na takim zaświadczeniu nie jest więc datą powstania obowiązku podatkowego, na którą określono wartość rynkową nabytego spadku, jest to data wydania zaświadczenia.

Wobec powyższego, mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku i obowiązujące przepisy prawa, należy stwierdzić, że Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w B.-B. ww. postanowieniem z dnia xx 2006 r. zasadnie nie podzielił stanowiska podatnika, iż w przypadku sprzedaży działki podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych stanowi jej wartość rynkową określoną w zaświadczeniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w B.-B. z dnia xx 2006 r. wydanym na życzenie spadkobierców (obecnie sprzedających) po przeprowadzeniu postępowania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Również zarzut braku uzasadnienia prawnego postanowienia jest chybiony.

Zgodnie z treścią art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej organ pierwszej instancji w interpretacji winien zawrzeć ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa. Organ odwoławczy stwierdza, że ww. organ udzielając przedmiotowej pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zaskarżonym postanowieniu zawarł ocenę prawną przytoczonych przepisów prawa, jak również uzasadnienie tej oceny.

Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, że brak jest przesłanek do dokonania zmiany ww. postanowienia organu pierwszej instancji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna i została wydana z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach na mocy art. 143 ustawy - Ordynacja podatkowa. Służy na nią skarga (w dwóch egzemplarzach) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Skargę wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, adres: Izba Skarbowa w Katowicach -Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała, w terminie 30 dni od dnia doręczenia nin. decyzji.