IP-PP2-443-843/08-2/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2008 r. (data wpływu 26 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu inwestycji poczynionej na obcym gruncie - jest prawidłowe.

W dniu 26 maja 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu inwestycji poczynionej na obcym gruncie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Spółką należącą w całości do MiastaX. Spółka jako inwestor zrealizowała w okresie 1999 - 2001 inwestycję w zakresie budowy Mostu w X wraz ze zjazdami. Realizacja inwestycji odbyła się na obcym gruncie, tj. na gruntach gminnych oraz Skarbu Państwa, przekazanych Spółce umowami użyczenia do korzystania.

Most znalazł się w ciągu drogi wojewódzkiej nr.... (uchwała Sejmiku Województwa Y z dnia 28.12.2000 nr...../2000) i ma charakter inwestycji publicznej. Spółka nie jest właścicielem cywilnoprawnym przedmiotowej inwestycji, gdyż została ona wzniesiona na cudzym gruncie. Dotyczy to także zjazdów z Mostu.

Most jako budowla stanowi u Spółki środek trwały podlegający amortyzacji, na podstawie art. 16a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako budowla wybudowana na obcym gruncie. Most ujęty jest też w bilansie Spółki jako odrębny środek trwały od 2002 r. (inwestycja na obcym gruncie).

Cześć inwestycji Spółka realizowała ze środków własnych otrzymanych w formie kapitału zakładowego. Pozostałą część finansowała gmina miasta x w formie dotacji celowej. Odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej sfinansowanej (zwróconej) przez gminę nie stanowiły u Spółki kosztu uzyskania przychodów.

Umowy o korzystanie z gruntu na cele inwestycji na obcym gruncie nie przewidywały zwrotu Spółce przez właściciela obiektu budowlanego nakładów własnych poniesionych przez Spółkę na realizację przedmiotowej inwestycji mostowej na obcym gruncie.

W związku z realizacją przedmiotowej inwestycji, Spółka otrzymywała zwroty różnicy podatku od towarów i usług na rachunek bankowy z tytułu zakupu towarów i usług zaliczanych do środków trwałych podlegających amortyzacji (budowle na obcym gruncie).

Odliczenie i zwrot podatku VAT wiązało się z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych VAT związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji na obcym gruncie, tj. udostępnienia powierzchni Mostu na cele reklamy, na różnego rodzaju przedsięwzięcia, w tym realizację zdjęć do filmów i programów telewizyjnych, udostępnienia wizerunku Mostu, który został zarejestrowany jako znak towarowy na rzecz Spółki przez Urząd Patentowy RP, sprzedaż materiałów przetargowych itd.

Spółka w przyszłości, realizując obowiązek zwrotu przedmiotu umowy o korzystanie z gruntu, dokona zwrotu gruntu wraz z naniesieniami na rzecz Miasta X przy czym przekazanie to odbędzie się bez zwrotu nakładów własnych Spółki poniesionych na realizację przedmiotowej inwestycji na obcym gruncie.

W przyszłości może dojść także do likwidacji Spółki. W ramach czynności likwidacyjnych, likwidatorzy obowiązani będą zakończyć interesy bieżące Spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek (art. 282 kodeksu spółek handlowych). W ramach czynności likwidacyjnych przewidziane jest wykonanie wszystkich zobowiązań Spółki, w tym zwrot naniesień w postaci budowli mostowej wybudowanej na użyczonych Spółce gruntach, nie stanowiącej własności Spółki. Przekazanie to odbędzie się bez zwrotu nakładów własnych poniesionych przez Spółkę na realizację przedmiotowej inwestycji na obcym gruncie.

W razie likwidacji Spółki, rozważane jest również przekazanie przedmiotu umowy Miastu X nie w ramach czynności likwidacyjnych, lecz w drodze podziału majątku polikwidacyjnego, pozostałego po zaspokojeniu wierzycieli (art. 286 k.s.h.), jako jedynemu wspólnikowi Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Brak dostawy towaru

Dostawą towarów jest - zgodnie z art. 7 ww. ustawy o VAT - przeniesienie praw do rozporządzania towarami jak właściciel. Wskazane w tym przepisie "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" zostało zawężone do takich form przeniesienia władania rzeczami w sensie ekonomicznym, które pod względem cywilistycznym są najbardziej zbliżone do prawa własności. Tylko bowiem takie przeniesienie praw do rozporządzania towarem stanowi opodatkowaną dostawę, która z punktu widzenia prawa cywilnego przenosi na nabywcę prawo własności lub prawo umożliwiające nabywcy dysponowanie towarem jak właściciel. Potwierdza to przykładowy katalog czynności uznanych za dostawę towaru, określony w art. 7 ust. 1 pkt 1 - 5 ustawy, gdzie przykładowo wskazuje się na przeniesienie własności towaru w zamian za odszkodowanie, wydanie towaru w ramach umowy leasingu, przewidującej przeniesienie prawa własności itp. Nakłady poniesione na budowę budowli na użyczonych gruntach, to suma wydatków poniesionych przez Spółkę w stosunku do niestanowiącego jej własności środka trwałego. Cywilnoprawnym właścicielem gruntu oraz przedmiotowej inwestycji na nim wzniesionej, nie jest Spółka, gdyż inwestycja ta jest trwale związana z gruntem (posadowiona na obcych gruntach) i stosownie do art. art. 47 i 48 k.c., nie stanowi odrębnego od gruntu przedmiotu własności, lecz własność właściciela gruntu.

Skoro Spółka nie posiada prawa własności ani do gruntu, ani do budowli mostu, to nie może praw takich przenieść na inne osoby, w tym nie może przenieść na Miasto prawa do rozporządzania budowlą mostową jak właściciel W związku z powyższym, w momencie zwrotu gruntu z budowlą Mostu o użyczającemu tj. Miastu Y, nie będzie występowała dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Nadto majątek Spółki (aktywa), stanowią w tym przypadku nakłady na obcy grunt, czyli suma wydatków, co nie spełnia definicji towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu towarami są rzeczy ruchome, energia, budynki, budowle lub ich części oraz grunty. Majątek w postaci nakładów inwestycyjnych na obcym gruncie nie stanowi zatem towaru.

Nadto, z uwagi na charakter przedmiotowej inwestycji mostowej, przez którą przebiega droga publiczna w rozumieniu ustawy z dnia 21.03 1985 r. o drogach publicznych, obiekt ten nie może być przedmiotem obrotu cywilnego. Z obrotu tego wyłączone są m.in. dobra publiczne przeznaczone do korzystania przez nieograniczoną liczbę osób, jak np.: drogi i place publiczne

Niezależnie od powyższego, z uwagi na brak odpłatności za poczynione nakłady, przedmiotowa czynność również i z tego powodu nie spełniałaby definicji odpłatnej dostawy towaru, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Z powyższych powodów, nie będzie miał też zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy, który za dostawę towarów uważa również przekazanie nieodpłatne towarów należących do jego przedsiębiorstwa m.in. na rzecz wspólnika oraz wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, gdyż:

* majątek, którego wyzbywa się Spółka ze swoich aktywów bilansowych nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów o VAT, lecz sumę wydatków na obcym gruncie, zatem nie dochodzi do przekazania towaru należącego do Spółki,

* nie występuje w tym przypadku przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel,

* nakłady dotyczą inwestycji publicznej, która ze swej natury nie może być przedmiotem obrotu publicznego, tj. przeniesienia własności,

* przekazanie nie dotyczy celów osobistych wspólnika, gdyż wspólnik jest osobą prawną i nie może realizować celów osobistych.

Miasto za pomocą inwestycji mostowej (publicznej), przez którą przebiega droga publiczna, realizuje cele publiczne, nałożone ustawą o drogach publicznych oraz ustawą o gospodarce nieruchomościami. Powyższe argumenty uzasadniające brak opodatkowania przedmiotowej czynności jako dostawy towaru, dotyczą zarówno czynności przekazania dokonanych przed, jak i po rozpoczęciu likwidacji Spółki, gdyż ustawa o podatku o VAT nie różnicuje opodatkowania czynności dokonanych w trakcie trwania Spółki, czy też czynności wykonywanych po uruchomieniu procesu likwidacyjnego. Zatem zarówno zdanie gruntu z naniesieniami bez zwrotu nakładów na rzecz Miasta X przed, jak i po rozpoczęciu likwidacji Spółki, nie stanowi dostawy towarów, zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Brak świadczenia usług

Z kolei wg art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnych,

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub z nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zwrot gruntu z budowlą mostu bez otrzymania zwrotu nakładów poczynionych na owym obcym gruncie, miałby dla Spółki charakter czynności nieodpłatnej, nie spełniającej definicji usługi w rozumieniu powyższego przepisu.

Jednakże w niektórych przypadkach ustawa o podatku VAT zrównuje nieodpłatne świadczenie usługi z usługą świadczoną odpłatnie, podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem (art. 8 ust. 2). Dotyczy to m.in. sytuacji, gdy:

Ustawa o VAT nie definiuje wprawdzie pojęcia "cele osobiste", jednakże literalne brzmienie tego pojęcia nakazuje przyjąć tu wszelkie świadczenia na cele prywatne, tj. nie związane z działalnością gospodarczą. W niniejszym przypadku, wydanie inwestycji nie następuje na cele "osobiste" Miasta, lecz cele związane z wykonywaniem zadań publicznych. Zgodnie z art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, celami publicznymi są zadania podmiotów administracji polegające min. na budowie i utrzymywaniu dróg publicznych i wykonywaniu robót budowlanych tych dróg. Cele osobiste (prywatne), nie mogą zresztą z natury rzeczy dotyczyć osoby prawnej, lecz jedynie osoby fizycznej. Osoba prawna nie może realizować celów osobistych lecz wyłącznie cele, do których została powołana (np. prowadzenie działalności gospodarczej). Zatem w przypadku, gdy wspólnikiem jest osoba prawna, wszelkie świadczenia na rzecz tego wspólnika nie mogą być uznane za świadczenia na cele osobiste wspólnika.

Z kolei w pkt b), nieodpłatne świadczenie usługi uznaje się za czynność opodatkowaną VAT, jeśli usługa (świadczenie) nie jest związana z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Należy podkreślić, iż w niniejszym przypadku wydanie inwestycji po zakończeniu jej budowy jest obowiązkiem Spółki wynikającym z umów użyczenia, które to zostały zawarte przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotem tych umów było przekazanie Spółce gruntów w celu realizacji inwestycji Trasa i Most X. Ponadto zgodnie z Umową Spółki, celem jej działalności była m.in. realizacja inwestycji Trasa Y w mieście X. Zatem przekazanie (zwrot) przedmiotowej inwestycji Miastu, będzie związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem, w związku z czym, jeśli wydaniu temu nie towarzyszy świadczenie wzajemne z drugiej strony w postaci zwrotu nakładów, czynność ta nie stanowi świadczenia usługi i nie podlega opodatkowaniu VAT. Przekazanie inwestycji nie jest bowiem w tym przypadku czynnością odrębną od umów użyczenia zawartych w ramach działalności gospodarczej Spółki, a zatem wydanie inwestycji odbyłoby się w ramach działalności gospodarczej Spółki, tj. na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Definicja usługi zawarta w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, nie byłaby zatem spełniona. Powyższe argumenty uzasadniające brak opodatkowania przedmiotowej czynności jako usługi, dotyczą zarówno czynności przekazania dokonanych przed, jak i po rozpoczęciu likwidacji Spółki, gdyż ustawa o podatku o VAT nie różnicuje opodatkowania czynności dokonanych w trakcie trwania Spółki, czy też czynności wykonywanych po uruchomieniu procesu likwidacyjnego. Zatem zarówno zdanie gruntu z naniesieniami bez zwrotu nakładów na rzecz Miasta X przed, jak i po rozpoczęciu likwidacji Spółki, nie stanowi usługi w rozumieniu ustawy o podatku VAT, zatem nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Również przekazanie naniesień na obcym gruncie wspólnikowi w ramach podziału majątku polikwidacyjnego, na podstawie art. 286 Kodeksu spółek handlowych, nie stanowi czynności opodatkowanej VAT (nadto brak podmiotu, który obowiązany byłby do zapłaty VAT należnego).

Okoliczność, iż przekazanie (zwrot) Miastu - jako jedynemu wspólnikowi

* użyczonych Spółce gruntów z budowlą Mostu odbywa się w ramach podziału majątku polikwidacyjnego, nie zmienia faktu, iż nie mamy do czynienie z przeniesieniem własności budowli, ani przeniesieniem prawa do rozporządzania tą budowlą jak właściciel, gdyż:

* majątek, którego wyzbywa się Spółka ze swoich aktywów bilansowych nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów o VAT, lecz sumę wydatków na obcym gruncie, zatem nie dochodzi do przekazania towaru należącego do Spółki,

* obiekt mostowy jest trwale związany z gruntem i nie może stanowić odrębnego od gruntu przedmiotu własności,

* Spółka nie jest właścicielem ani gruntu, ani obiektu mostowego, w konsekwencji nie może przenieść na Miasto prawa do rozporządzania obiektem mostowym jak właściciel.

Nadto ustawa o podatku VAT w art. 14 stanowi jedynie o opodatkowaniu majątku w razie rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej nie mającej osobowości prawnej oraz zaprzestania działalności przez osobę fizyczną. Majątek (aktywa) osób prawnych przekazywany wspólnikowi po zakończeniu likwidacji nie jest objęty opodatkowaniem. Jeśli bowiem takie przekazanie u osoby prawnej uznać za dostawę towaru na podstawie art. 7, to w przypadku osób fizycznych i spółek osobowych występowałoby podwójne opodatkowanie takiego majątku, raz na podstawie art. 7 ustawy, oraz na mocy art. 14 ustawy, co - z uwagi na racjonalność ustawodawcy - należy zdecydowanie wykluczyć.

W konsekwencji zwrot naniesień na obcym gruncie na rzecz Miasta bez zwrotu nakładów:

* dokonany przed rozpoczęciem likwidacji Spółki,

* dokonany w trakcie procesu likwidacji Spółki

* dokonany w ramach podziału majątku polikwidacyjnego nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Zważywszy na powyższe nie jest konieczne określanie podstawy opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy podatkowej, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

W świetle powołanych przepisów, na gruncie prawa podatkowego most jest co do zasady towarem. Jednakże, elementem konstytutywnym pozwalającym uznać czynność jej przekazania za dostawę towarów, jest przeniesienie prawa do rozporządzania nią jak właściciel. Wskazać należy, iż zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 ww. ustawy, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Stosownie natomiast do art. 48 przywoływanej ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić iż Spółka budując most na cudzym gruncie, nie dokonywała dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem właściciel gruntu stawał się jej właścicielem z mocy prawa już w momencie jej wybudowania. W przedstawionym stanie faktycznym, nie dochodzi zatem do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w związku z czym należy uznać, iż Podatnik nie dokonuje dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług, świadczenie podatnika, nie będące dostawą towarów, uznaje się za świadczenie usług, jeżeli nie wystąpią okoliczności wyłączające daną czynność spod zakresu opodatkowania podatkiem VAT. Wskazać bowiem należy, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 przywoływanej ustawy podatkowej, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnych,

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub z nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie zaś do art. 8 ust. 2 ww. ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Należy zauważyć, iż w niniejszym przypadku, wydanie inwestycji nie następuje na cele "osobiste" Miasta, lecz cele związane z wykonywaniem zadań publicznych. Ponadto wydanie inwestycji po zakończeniu jej budowy jest obowiązkiem Spółki wynikającym z umów użyczenia, które to zostały zawarte przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotem tych umów było przekazanie Spółce gruntów w celu realizacji inwestycji Trasa i Most X. Ponadto zgodnie z Umową, celem działalności Spółki była m.in. realizacja inwestycji Trasa X. Zatem, jak słusznie zauważa Strona w przedmiotowym wniosku, przekazanie (zwrot) przedmiotowej inwestycji Miastu, będzie związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem, w związku z czym, jeśli wydaniu temu nie towarzyszy świadczenie wzajemne z drugiej strony w postaci zwrotu nakładów, czynność ta nie stanowi świadczenia usługi i nie podlega opodatkowaniu VAT. Przekazanie inwestycji nie jest bowiem w tym przypadku czynnością odrębną od umów użyczenia zawartych w ramach działalności gospodarczej Spółki, a zatem wydanie inwestycji odbyłoby się w ramach działalności gospodarczej Spółki, tj. na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Definicja usługi zawarta w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, nie została zatem spełniona.

Powyższe argumenty uzasadniają brak opodatkowania przedmiotowej czynności (zwrot naniesień na obcym gruncie na rzecz Miasta) podatkiem od towarów i usług. Ponadto w analizowanym stanie faktycznym nie ma znaczenia czy przekazanie Miastu naniesień w obcym środku trwałym w postaci budowli mostu nastąpi przed rozpoczęciem likwidacji Spółki, w ramach czynności likwidacyjnych czy też w ramach podziału majątku polikwidacyjnego na podstawie art. 286 Kodeksu Spółek Handlowych, gdyż we wszystkich tych przypadkach nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (most bowiem nigdy nie stanowił własności Wnioskodawcy).

W związku z faktem, iż nie mamy tutaj do czynienia z czynnością opodatkowaną, w opinii Dyrektora Izby Skarbowej, bezcelowe jest udzielenie odpowiedzi na pytanie Podatnika dotyczące określenia w analizowanym przypadku podstawy opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.