IP-PP2-443-785/08-2/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PP2-443-785/08-2/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2008 r. (data wpływu 8 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie poprawności wystawianych faktur VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie poprawności wystawianych faktur VAT.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, zamierza wprowadzić nowy system fakturowania sprzedaży. Planowane zmiany mają na celu ustalenie ceny na sprzedawane towary na poziomie jednostkowej ceny sprzedaży brutto. Obecnie w Przedsiębiorstwie stosowane są ceny jednostkowe netto, natomiast ewidencja towarów prowadzona jest w cenach sprzedaży brutto. Sytuacja taka jest kłopotliwa, z uwagi na fakt zaokrągleń cen do pełnych groszy zgodnie z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku) wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798), zwanego w dalszej części wniosku "rozporządzeniem". Podatnik często dokonuje sprzedaży towarów, których cena jednostkowa brutto wyrażona jest w groszach. Przy jednorazowej sprzedaży dużej ilości takich towarów, powstają problemy wynikające z obliczenia ceny jednostkowej netto, w przypadku, gdy sprzedaż musi być udokumentowana fakturą VAT i należy przyjąć zaokrąglenia określone w powyższym rozporządzeniu. Przyjęcie zaokrągleń z dokładnością do pełnych groszy może również powodować różnice w cenie jednostkowej netto na te same lub różne towary o identycznej cenie jednostkowej brutto, w zależności od ilości sprzedawanych sztuk lub egzemplarzy. Przedsiębiorstwo sprzedaje towary i świadczy usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (obrót detaliczny). Faktury VAT dokumentujące sprzedaż wystawiane są przez placówki Przedsiębiorcy na terenie całego kraju. Część towarów handlowych ma cenę sprzedaży brutto, określoną na opakowaniu lub egzemplarzu, ustaloną przez producenta lub dostawcę. Są to m.in.: gazety, czasopisma, karty telefoniczne. Pozostałe sprzedawane towary mają ceny brutto, określone przez Przedsiębiorstwo a usługi świadczone są po cenach umownych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Podatnik może wystawiać faktury VAT w cenie jednostkowej brutto i obliczać podatek należny od wartości brutto sprzedawanego towaru lub usługi.

W opinii Wnioskodawcy art. 2 ustawy o cenach z dnia 5 lipca 2001 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 1050), stanowi, że ceny towarów i usług uzgadniają strony zawierające umowę. Wszelkie ograniczenia dotyczą wyłącznie cen urzędowych, które mogą być wprowadzane na podstawie art. 4 ust. 1 powoływanej ustawy. Zgodnie z art. 3 cytowanej ustawy, ceną jest wartości wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Jeżeli towar lub usługa podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym, to cena powinna uwzględniać również te podatki, czyli powinna stanowić kwotę brutto. Ustawa o cenach nie definiuje pojęcia cen umownych. Zdaniem Podatnika są to wszystkie inne, które nie są cenami urzędowymi, narzuconymi przez odpowiednie organy. Mogą być one ustalane przez strony dokonujące transakcji, tj.: kupującego i sprzedającego. W obrocie detalicznym, ustalenia nie są dokonywane ani w formie pisemnej ani w formie ustnej. Przedsiębiorstwo oferując do sprzedaży towar lub usługę, ustala cenę i podaje ją, a kupujący, decydując się na zakup, uiszcza określoną wartość. Czynności takie dokonywane są w sposób zrozumiały dla obu stron i są formą umowy między kupującym a sprzedającym, mimo że nie ma ona charakteru pisemnego ani ustnego. Ponieważ strony transakcji w takim przypadku nie określają w jakikolwiek sposób, czy umówiona przez nie cena jest kwotą brutto czy netto, a kupujący zobowiązany jest zapłacić określoną kwotę; stanowiącą wartość brutto, Przedsiębiorstwo stoi na stanowisku, że ceny stosowane w takich transakcjach są zawsze cenami umownymi brutto. Zdaniem Podatnika, bez znaczenia pozostaje fakt, że nabywca dokonujący zakupów nie zawsze może negocjować ceny towarów czy usług. Cena określona przez Wnioskodawcę pozostaje w tym przypadku zawsze ceną umowną brutto. Nabywca, dokonując zakupu, godzi się bowiem na określoną przez Przedsiębiorstwo cenę, która jest ceną umowną brutto, przede wszystkim wówczas. gdy cena sprzedaży towarów jest określona przez producenta (np. gazety, czasopisma, karty telefoniczne) i na której określenie Przedsiębiorstwo nie ma żadnego wpływu. Zdaniem Przedsiębiorstwa ceny jakie stosujemy w przypadku obrotu detalicznego, są cenami umownymi brutto. Stanowisko Podatnika zostało poparte w informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wydanej przez Naczelnika Warmińsko - Mazurskiego Urzędu Skarbowego Nr US.PPM/443-12/EJ/04 z dnia 23 lutego 2004 r. Art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) określa minimalne dane, jakie musi zawierać faktura VAT stwierdzająca dokonanie sprzedaży. Rozporządzenie, wydane na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, w § 9 zawiera szczegółowe dane, jakie powinny znaleźć się na fakturze VAT. Są to m.in.: cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto) i wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto). Jednocześnie, w przypadku stosowania w sprzedaży cen urzędowych, na podstawie § 12 rozporządzenia, w fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży, jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto. Odmiennie oblicza się również wartość podatku należnego VAT - metodą "w stu" od wartości brutto. Obliczenia to obrazuje wzór zawarty w ww. paragrafie rozporządzenia. Wartość sprzedaży netto stanowi różnicę między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatku. W takim wypadku nie ma potrzeby zamieszczania na fakturze ceny jednostkowej netto i wartości netto dla konkretnego asortymentu. Taki sposób obliczenia podatku należnego jest również dopuszczalny w przypadku stosowania w sprzedaży cen umownych brutto, Ponieważ, zdaniem Przedsiębiorstwa ceny, jakie są stosowane w obrocie detalicznym są cenami umownymi brutto, mają oni prawo do wystawiania faktur zawierających dane na podstawie § 12 rozporządzenia i obliczenia podatku należnego VAT jest dla Przedsiębiorstwa mniej kłopotliwy w związku z występowaniem cen jednostkowych brutto wyrażonych w groszach, opisanych w stanie faktycznym.

W opinii Podatnika jego stanowisko zostało poparte w informacjach o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 23 lutego 2004 r. Nr US.PPM/443/12/EJ/04 wydanej przez Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Skarbowego, z dnia 25 czerwca 2004 r. Nr DP/443-65/04 wydanej przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Tarnowie, z dnia 26 lipca 2004 r. Nr US25/024/404/127/04 wydanej przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu, oraz z dnia 29.09.2004 Nr PP-II/443/18/04/HK wydanej przez Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Elementy, jakie co najmniej winna zawierać faktura stwierdzająca sprzedaż, zostały określone w § 9 ust. 1 powołanego rozporządzenia. Są to:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;

4.

nazwa towaru lub usługi;

5.

jednostka miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;

6.

cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

7.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

8.

stawka podatku;

9.

suma wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

10.

kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

11.

wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;

12.

kwota należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.

Odmiennie wygląda sytuacja jedynie w dwóch przypadkach, tzn. gdy Podatnik:

a.

jest obowiązany do stosowania cen urzędowych

b.

jako ceny sprzedaży stosuje umowne ceny brutto.

Wówczas na fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto (§ 12 ust. 1 pkt 1 w/powołanego rozporządzenia). Kwotę podatku oblicza się wg wzoru określonego w § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do wystawiania faktur zawierających ceny jednostkowe brutto i obliczania podatku należnego od wartości brutto sprzedawanego towaru lub usługi w sytuacji, gdy jest on obowiązany do stosowania cen urzędowych lub też jako ceny sprzedaży stosuje umowne ceny brutto.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl