IP-PP2-443-773/08-2/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2008 r. (data wpływu 7 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy wykonywaniu prac budowlano-montażowych - jest prawidłowe.

W dniu 7 maja 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy wykonywaniu prac budowlano-montażowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest deweloperem i buduje 2 budynki mieszkalne z częścią usługową na parterach:

Budynki zakwalifikowane są jako obiekty budownictwa mieszkaniowego, a więc budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W budynkach tych na parterze będą lokale usługowe używane do prowadzenia działalności gospodarczej (sklepy, biura, usługi).

W celu wybudowania przedmiotowych budynków Wnioskodawca zleca wykonanie robót budowlanych wielu podwykonawcom. Każdy z podwykonawców wykonuje inną część budynku. Inny wykonawca wykonuje podpiwniczenia, inny wykonuje dach itd. Wnioskodawca rozlicza podwykonawców osobno z wykonanych robót na poszczególnych powierzchniach mieszkalnych i usługowych. Część robót jest jednak wspólnych dla powierzchni mieszkalnych i usługowych (np. stropy, fundamenty, ściany, piony wodno-kanalizacyjne i centralnego ogrzewania, instalacja elektryczna, korytarze, klatki schodowe, dach).

W związku z tym, iż stawkę podatku VAT w wysokości 7% na podstawie art. 2 pkt 12, art. 41 ust. 12, 12 a, 12 b, 12 c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 5 kwietnia 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz § 5 ust. 1a Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 1 maja 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) stosuje się do robót budowlano-montażowych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, Wnioskodawca zleca odrębnie wykonywanie robót do poszczególnych powierzchni, odrębnie do powierzchni usługowych i odrębnie do powierzchni mieszkalnych.

Wnioskodawca będzie zatem otrzymywał faktury ze stawką 7% wystawiane przez podwykonawców za usługi budowlane dotyczące części mieszkaniowej, pomieszczeń jej przynależnych i części wspólnych (korytarze, schody, windy, kotłownie) oraz za wykonanie elewacji (z wyłączeniem elewacji dotyczącej powierzchni usługowej), za wykonanie fundamentów, ścian, dachów, pionów wodno-kanalizacyjnych i centralnego ogrzewania, instalacji elektrycznych oraz stropów (z wyłączeniem jednego stropu nad powierzchnia usługową). Natomiast faktury dotyczące bezpośrednio części powierzchni usługowej (część elewacji odpowiadająca powierzchni usługowej, strop nad kondygnacją usługową, ściany, tynki, posadzki, podłogi, przyłącze do pionu wodno-kanalizacyjnego i centralnego ogrzewania, przyłącze do instalacji elektrycznej, wentylację mechaniczną z powierzchni usługowej) i pomieszczeń jej przynależnych będą wystawiane ze stawką 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca w prawidłowy sposób ustalił zastosowanie stawki VAT 22% jedynie do powierzchni usługowych, pomieszczeń jej przynależnych oraz do części elewacji odpowiadającej powierzchni usługowej, stropu nad kondygnacją usługową, ścian w lokalach usługowych, tynków, posadzek, podłóg w części usługowej, przyłączy do pionu wodno-kanalizacyjnego i centralnego ogrzewania, przyłączy do instalacji elektrycznej, wentylację mechaniczna z powierzchni usługowej.

Czy prawidłowe jest zastosowanie stawki VAT 7% do wykonania części wspólnych dla powierzchni mieszkalnych i usługowych takich jak korytarze, schody, windy, kotłownie oraz zastosowanie tej stawki do całości pionu wodno-kanalizacyjnego, instalacji elektrycznych, całości fundamentów, całego dachu.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przepisy art. 2 pkt 12, art. 41 ust. 12, 12 a, 12 b, 12 c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 5 kwietnia 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz § 5 ust. 1a Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 1 maja 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) wyłączają zastosowanie stawki VAT 7% jedynie wobec lokali użytkowych.

Ze względu na to, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje tego pojęcia poszukiwać go należy w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r..o własności lokali (Dz. U. z dnia 26 września 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), który stanowi, iż samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ustawa stanowi, iż przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne (a więc usługowe). Art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali stanowi, iż do każdego lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Z powyższego wynika, iż prawidłowym do interpretacji pojęcia "lokal użytkowy" pojawiającego się w wyżej wskazanych przepisach jest zastosowanie wykładni zawężającej. Należy zatem przyjąć, iż jedynie prace dotyczące bezpośrednio powierzchni usługowej (ściany, podłogi, stropy, elewacja, przyłącza do pionu wodno-kanalizacyjnego i centralnego ogrzewania oraz instalacji elektrycznej) są opodatkowane stawką 22%. Wszystkie zaś prace budowlane dotyczące powierzchni mieszkalnych, części wspólnych oraz dotyczące elewacji (z wyłączeniem elewacji dotyczącej powierzchni usługowej), fundamentów, dachu, pionu wodno-kanalizacyjnego i centralnego ogrzewania, instalacji elektrycznych, oraz stropów (z wyłączeniem jednego stropu nad powierzchnią usługową) powinny być opodatkowane stawką 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Ponadto zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów, 7% stawkę podatku od towarów i usług, znajduje zastosowanie jedynie w odniesieniu do robót polegających na realizacji obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części.

Ponadto wskazać należy także, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, w których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Część "mieszkaniowa" budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, udział powierzchni użytkowej przeznaczonej na cele mieszkalne (w budynkach budowanych przez Wnioskodawcę) przekracza 50% całkowitej powierzchni użytkowej budynku. Wnioskodawca zleca wykonanie robót wielu podwykonawcom. Wnioskodawca rozlicza podwykonawców osobno z wykonanych robót na poszczególnych powierzchniach mieszkalnych i usługowych. Część robót jest jednak wspólnych dla powierzchni mieszkalnych i usługowych (np. stropy, fundamenty, ściany, piony wodno-kanalizacyjne i centralnego ogrzewania, instalacja elektryczna, korytarze, klatki schodowe, dach). Na podstawie przytoczonych wyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że roboty budowlane wykonywane wyłącznie w lokalach mieszkalnych opodatkowane będą stawką 7%, a roboty budowlane wykonywane wyłącznie w lokalach użytkowych opodatkowane będą stawką 22%. W przypadku natomiast robót budowlano-montażowych w budynku mieszkalnym (PKOB 11), których nie da się przypisać wyłącznie do lokali użytkowych, zastosowanie ma 7% stawka podatku od towarów i usług.

Należy jednak zauważyć, że preferencyjną stawką nie jest objęta od dnia 1 stycznia 2008 r. infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu.

Przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy o VAT rozumie się:

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy Wnioskodawca wykonuje usługi budowlano-montażowe w zakresie sieci: wodno-kanalizacyjnych, grzewczych, elektrycznych, przeciwpożarowych, alarmowych, wentylacyjnych klimatyzacyjnych itp. rozprowadzonych w budynku mieszkalnym (PKOB 11) (instalacje wewnętrzne), powinien stosować 7% stawkę podatku od towarów i usług.

Natomiast do części robót dotyczących ww. urządzeń i instalacji rozprowadzonych na zewnątrz budynku (instalacje zewnętrzne) ma zastosowanie 22% stawka podatku.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że prawidłowe jest zastosowanie przez Wnioskodawcę stawki VAT w wysokości 7% do wykonania części wspólnych dla powierzchni mieszkalnych i usługowych takich jak korytarze, schody, windy, kotłownie, a także dla całości fundamentów oraz całego dachu. Zastosowanie stawki 7% jest prawidłowe do całości pionu wodno-kanalizacyjnego i centralnego ogrzewania oraz instalacji elektrycznych przy uwzględnieniu warunku wskazanego powyżej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.