IP-PP2-443-770/08-2/SAP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2008 r. (data wpływu 7 maja 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących otrzymanie premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących otrzymanie premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach umowy zawartej między Kontrahentem, będącym producentem artykułów spożywczych oraz Spółką będącą dystrybutorem tych produktów, Spółka nabywa od Kontrahenta określony asortyment produktów spożywczych w celu ich dalszej odsprzedaży m.in. do odbiorców hurtowych lub detalicznych. Kompleksowa umowa partnerska o współpracy zawiera m.in. zobowiązanie dystrybutora, czyli Spółki, do realizacji uzgodnionych planów zakupów wyrobów Kontrahenta w tzw. okresie handlowym oraz w okresie rocznym. Za wykonanie przez Spółkę planu zakupów należy się wynagrodzenie, zwane bonusem za realizację celu okresu handlowego oraz okresu rocznego. Kwota należnego bonusu jest obliczana jako procent od kwoty terminowo zapłaconych należności wynikających z faktur wystawionych przez Kontrahenta za zakupione towary w okresie handlowym oraz w okresie rocznym. W konsekwencji bonus jest kwota wynagrodzenia wypłacaną przez Kontrahenta na rzecz dystrybutora ti. Spółki. Dotychczas kwotę należnego bonusu dokumentowano wystawianą przez Spółkę fakturą VAT, w której należne wynagrodzenie opodatkowywano 22% stawką podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisany powyżej bonus, tj. wynagrodzenie otrzymywane przez Spółkę za nabyte od producenta w określonych ilościach/wartościach towary, podlega opodatkowaniu należnym podatkiem od. towarów i usług i powinien w związku z tym być fakturowany z zastosowaniem 22% stawki tego podatku.

Strona stoi na stanowisku, iż opisany powyżej stan faktyczny polegający na opodatkowaniu należnym podatkiem kwoty otrzymywanego przez Spółkę bonusu był konsekwencją pisma Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. (znak; PP3-812-1222/2004/AP/4026), w którym autor uznał tego typu transakcję za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże w ciągu 2007 r. oraz obecnie w 2008 r. pojawiło się szereg orzeczeń Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, dla których wzorcem było orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 lutego 2007 r. (sygn. I FSK 94/06) kwestionujących pogląd jakoby bonus był czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec takiego stanu orzecznictwa, jak również wprowadzonego od 1 stycznia 2008 r. przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2a ustawy o podatku od towarów i usług, zakazującego odliczeń podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dotyczących transakcji niepodlegających opodatkowaniu, Spółka jest zmuszona do zmiany dotychczasowego sposobu postępowania. Uznała, że skoro sądy administracyjne rozstrzygając kolejne spory prawno-podatkowe wyraźnie uznają bonus za wynagrodzenie, które nie wynika z tytułu świadczenia usługi to kwota bonusu otrzymanego przez Spółkę nie powinna być fakturowana na Kontrahenta z zastosowaniem stawki 22% podatku od towarów i usług. W konsekwencji Spółka jest zdania, że otrzymane bonusy za realizację przez nią zakupów w okresach handlowych oraz okresach rocznych nie podlegają opodatkowaniu należnym podatkiem od towarów i usług oraz nie muszą być dokumentowane wystawionymi na rzecz kontrahenta fakturami VAT z zastosowaną stawką 22% tego podatku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Podstawą do prawidłowego określenia skutków podatkowych, w przedstawionym zaistniałym stanie faktycznym, czynności polegającej na wypłacaniu premii pieniężnej jest określenie, jaki charakter ma działanie będące przedmiotem pytania.

Zgodnie z definicją słowo "świadczyć" oznacza - wykonywać coś dla kogoś, na rzecz kogoś, robić dla kogoś coś dobrego ("Popularny słownik języka polskiego", red. naukowy prof. dr hab. B D, wyd. W 2000). W piśmiennictwie prawniczym przyjmuje się, że świadczenie może polegać na: 1. dare - daniu czegoś; 2. facere - czynieniu czegoś; 3. non facere - nieczynieniu czegoś; 4. pati - znoszeniu czegoś. Pomiędzy stronami (Stroną i Kontrahentem) istnieją umowy, które określają zasady współpracy oraz czynniki jakie muszą zostać spełnione, aby Spółka nabyła uprawnienie do uzyskania premii pieniężnej, zaś Kontrahenta był zobowiązany do jej wypłaty. Zatem po spełnienie przesłanek określonych w umowie, u Kontrahenta powstaje obowiązek wypłacenia premii pieniężnej - premia taka nie ma charakteru dobrowolnego. Pozwala to na stwierdzenie, iż pomiędzy stronami transakcji istnieje relacja zobowiązaniowa, którą należy uznać za świadczenie usługi za wynagrodzeniem. Wobec czego w takim przypadku należy stwierdzić, iż premia jest formą wynagrodzenia za wykonane czynności tj.: współpracę, realizowanie obrotu o określonej wielkości, wcześniejszą zapłatę. Z przedłożonego wniosku wynika, iż celem zawartych umów nie jest, jak w przypadku udzielenia nabywcy rabatu, zmniejszenie ceny jednostkowej nabywanych produktów, lecz dodatkowe przyznanie Spółce pewnej kwoty pieniężnej z tytułu zakupu określonej ilości produktów lub z tytułu zakupu produktów określonej wartości. Dodatkowo zauważyć należy, iż zgodnie z podanym stanem faktycznym wynagrodzenie jest wypłacane Spółce nie tylko z powodu dokonania zakupów o określonej wielkości, lecz również z tytułu świadczenia przez nich usług dystrybucji produktów Kontrahenta. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby wypłacone wynagrodzenie obniżało wartość obrotu - jak w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług brzmi: "W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124". Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zauważyć należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie ma zastosowania, zarówno w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., jak i w brzmieniu obowiązującym uprzednio, wymieniony we wniosku Spółki przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy, gdyż czynność udokumentowana przedmiotowymi fakturami podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony w sprawie stan faktyczny oraz przytoczone przepisy należy stwierdzić, iż Spółka prawidłowo postępuje wystawiając na rzecz Kontrahenta faktury VAT ze stawką podatku w wysokości 22%, dokumentujące świadczenie usług, o których mowa we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.