IP-PP2-443-749/08-2/KCH - Warunki zastosowania stawki 0% przy eksporcie towarów..

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie eksportu towarów - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług,

W opisanym poniżej stanie faktycznym

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów podmiotom mającym siedzibę w Stanach Zjednoczonych, rozliczając te dostawy jako eksport opodatkowany 0% stawką VAT. Zgodnie z informacją uzyskaną od nabywcy ostatnim krajem przeznaczenia wywożonych towarów jest Rosja. Z dokumentów Wnioskodawcy wynika, że sprzedaż udokumentowana została fakturą VAT określającą asortyment, ilość, cenę jednostkową oraz wartość towarów wyrażoną w USD lub EURO. Faktury te łącznie ze specyfikacją towarową stanowią podstawę do sporządzenia dokumentu SAD (w polu 17a jako kraj przeznaczenia wpisywany jest kod kraju RU-Rosja) i zgłoszenia towarów do procedury wywozu w polskim urzędzie celnym.

Dowodem dokonania eksportu są znajdujące się w posiadaniu Spółki karty 3 dokumentu SAD z pieczęcią litewskiego urzędu celnego (na odwrotnej stronie karty 3). Zgodnie z dyspozycją nabywcy towary dostarczane są do Terminalu Celnego na Litwie. Spółce wiadomym jest jedynie fakt, że po wprowadzeniu towarów do terminalu są one odsprzedawane przez amerykańskich kontrahentów podmiotom z Rosji lub ze Stanów Zjednoczonych. Przy wyprowadzaniu towarów z terminalu obejmowane są one procedurą tranzytu zewnętrznego, dokumenty SAD opieczętowywane są przez litewskie służby celne pieczęcią potwierdzającą wywóz poza terytorium UE i pod osłoną karnetu TIR opuszczają terytorium Wspólnoty.

W związku z tak przestawionym stanem faktycznym

Spółka zwróciła się z prośbą o potwierdzenie czy wykonywane przez niego wyżej opisane transakcje stanowią eksport w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do którego wnioskodawca ma prawo do stawki 0% VAT?

Zdaniem wnioskodawcy, definicja eksportu zawarta jesz w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z nią, za eksport uznaje się " potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust 1 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli wywóz dokonywany jest przez dostawcę lub w jego imieniu, lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub w jego imieniu. O dokonaniu eksportu świadczy to, że zgłoszenie do procedury wywozu, jak również jej zakończenie zostało dokonane zgodnie z obowiązującymi przepisami celnymi. Wnioskodawca stosownie do art. 161 ust. 5 Wspólnotowego Kodeksu Celnego - WKC) złożył zgłoszenie do wywozu we właściwym urzędzie celnym na terytorium Polski. Zgłoszenie przyjęło postać prawidłowo wypełnionego kompletu kart dokumentu SAD, w którym jako eksporter wskazany został wnioskodawca. Do zgłoszenia dołączono wszystkie wymagane prawem dokumenty, tj. fakturę VAT wraz ze specyfikacja towarów oraz Międzynarodowy Samochodowy List Przewozowy CMR.

We wszystkich wskazanych wyżej dokumentach wnioskodawca widnieje jako eksporter towarów, jak również w dokumencie CMR znajduje się informacja, że towary będące przedmiotem dostawy dostarczane są w pierwszej kolejności do terminalu celnego na Litwie. Urząd celny zwolnił towary do wnioskowanej procedury wywozu, co w świetle art. 73 WKC oznacza, że w przedstawionym stanie taktycznym spełnione zostały warunki objęcia towarów procedurą wywozu, tj. procedurą pozwalającą na wyprowadzenie towaru wspólnotowego poza obszar celny Wspólnoty (zgodnie z art. 161 ust. 1 WKC). Poza powyższym, warunkiem zwolnienia towarów do wywozu jest, stosownie do art. 162 WKC to, że towary opuszczą obszar celny Wspólnoty w tym samym stanie w jakim znajdowały się w chwili przyjęcia zgłoszenia do wywozu.

W przypadku Wnioskodawcy zapewnienie zachowania tożsamości towarów gwarantuje właściwy organ celny znajdujący się przy terminalu w Marijampolu, gdzie towary obejmowane są procedura tranzytu pod osłoną karnetu TIR. Należy podkreślić, że wnioskodawca zgłaszając zgłoszenie wywozowe wskazuje, że towary w pierwszej kolejności dostarczane są do terminalu celnego na Litwie (w przepisach WKC i RWKC określanych mianem magazynów składowania tymczasowego art. 185 ust. 1 RWKC w zw. z art. 51 WKC), gdzie na odwrocie karty 3SAD urząd celny znajdujący się przy terminalu potwierdza wywóz.

Przedstawienie towarów w urzędzie celnym wyprowadzenia jest ostatnim etapem procedury wywozu. Stosownie do postanowień art. 793 ust. 6 w zw. z ust. 3 RWKC urząd celny wyprowadzenia, po upewnieniu się, że przedstawione towary są towarami zgłoszonymi, nadzoruje ich faktyczny wywóz poza obszar celny Wspólnoty i zgodnie z przepisami potwierdza, że towary opuściły obszar Wspólnoty na odwrotnej stronie formularza karty 3SAD. Potwierdzenie przyjmuje formę pieczęci z nazwa urzędu i datą.

Przemieszczenie towarów z zastosowaniem karnetu TIR możliwe jest, stosownie do postanowień art. 91 ust. 2 pkt 1 lit. b WKC, pod warunkiem, że rozpoczęło się lub ma się zakończyć poza Wspólnotą. Spółka posiada informację, że przedmiotowe towary wyprowadzone są z terminalu i dalej poza terytorium wspólnoty pod osłoną karnetu TIR.

Jak już wspomniano Spółka posiada także informację, że odbiorca na terminalu dokonał odsprzedaży towarów podmiotom trzecim. Zgodność towarów wywożonych przez Wnioskodawcę i wprowadzanych do magazynu czasowego składowania jest w systemie celnym stale nadzorowana w oparciu o ewidencję towarów, jaką zobowiązany jest prowadzić właściciel towarów pod nadzorem służb celnych Stosownie do postanowień art. 185 ust. 2 lit. b WKC ewidencja taka musi umożliwić śledzenie ruchu towarów, zatem możliwe jest sprawdzenie czy towary wprowadzone do terminalu, przedstawiane w litewskim urzędzie celnym przez amerykański podmiot i wywożone pod osłoną karnetu TIR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

W myśl art. 788 ust. 1 rozporządzenia komisji (EWG) NR 2454/93, z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE.L.93.253.1) w rozumieniu art. 161 ust. 5 kodeksu za eksportera uważa się osobę, na rzecz której dokonywane jest zgłoszenie i która w chwili jego przyjęcia jest właścicielem towarów lub posiada podobne prawo do dysponowania danymi towarami.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy, stawka podatku wynosi 0%. W myśl przepisu art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. W przedstawionym stanie faktycznym dokumentem tym jest karta 3 SAD.

Stosownie do art. 41 ust. 7 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy o VAT). Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (art. 41 ust. 8 ustawy o VAT). Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 41 ust. 9 ustawy o VAT).

W myśl art. 41 ust. 11 ustawy o VAT przepisy art. 41 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepis ustępu 9 stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów. Ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług właściwym staje się przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0% jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium UE, i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towar podmiotowi zagranicznemu, który wywozi je lub zleca ich wywóz poza granicę Wspólnoty, i dokonuje odprawy celnej we własnym imieniu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powyżej cytowane przepisy prawa należy zauważyć, że dla określenia czy opisana we wniosku sprzedaż eksportowa będzie eksportem bezpośrednim czy pośrednim, analizie powinny zostać poddane pozycje zgłoszenia celnego SAD oraz informacje zawarte w międzynarodowym samochodowym liście przewozowym (CMR). Z uwagi na fakt, iż osobą odpowiedzialną za wywóz towarów jest dostawca oraz dokumenty wystawiane są na Stronę - mamy do czynienia z eksportem bezpośrednim.

Reasumując, jeżeli zostaną przez Spółkę spełnione warunki określone w przepisach art. 41 ustawy tzn. przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy wnioskodawca otrzyma dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, którym jest oryginalna karta 3 dokumentu SAD) Strona będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% dla czynności będącej eksportem bezpośrednim. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0 %, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy o VAT).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock