IP-PP2-443-722/08-4/KCH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2008 r. (data wpływu 28 kwietnia 2008 r.) uzupełniony pismem z dnia 17 czerwca 2008 r. (data wpływu 19 czerwca 2008 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie dokumentowania dopłat za pomocą faktury VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w przedstawionym poniżej opisie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiny następujący stan faktyczny

Gminne Przedsiębiorstwo wyliczyło opłaty za dostawę wody i odbiór ścieków. Po zatwierdzeniu dopłat na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 24 ust. 6 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków, rada gminy uchwaliła dopłaty do poszczególnych stawek taryf. W wykonaniu uchwały wójt gminy będzie przekazywał kwoty dopłat na rzecz Gminnego Przedsiębiorstwa. Zdaniem wnioskodawcy usługi dostawy wody mieszczą się pod symbolem PKWiU 41.00.20 a odbiór ścieków PKWiU 90.00.11.

W związku z tak przedstawionym zdarzeniem przyszłym, Strona zwróciła się z prośbą o zajęcie stanowiska w następującej kwestii

czy Gminne Przedsiębiorstwo Komunalne powinno wystawiać Gminie faktury VAT za dostawę wody i odbiór ścieków ze stawką podatku VAT w wysokości 7%.

Zdaniem wnioskodawcy, w związku z brakiem przepisu szczególnego odnoszącego się do dopłat, na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, strona powinna wystawić faktury na kwoty dopłat, wskazując jako nabywcę Gminę ze stawką 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do zapisów art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Definicja pojęcia "sprzedaż" w rozumieniu przepisów ustawy o VAT zawarta jest w art. 2 pkt 22, zgodnie z którą jest nią odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższe łączyć należy z brzmieniem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT wymieniającym katalog czynności podlegających opodatkowaniu. Są nimi:

Ze złożonego przez wnioskodawcę zapytania wynika, iż wnioskodawca otrzymuje od gminy dopłaty do ceny wody oraz odprowadzania ścieków. Dokument jakim jest faktura VAT miałby zastosowanie w sytuacji, w której przekazaniu środków pieniężnych ze strony Gminy towarzyszyłaby dostawa towarów lub usług na ze strony Gminnego Przedsiębiorstwa. Tylko wtedy bowiem wystąpiłaby sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy. Spełniałoby tym samym dyspozycję zawarta w powołanym wyżej przepisie art. 106 ust. 1, uprawniającą podatnika do wystawienia faktury.

W opisanej sytuacji, w której przekazaniu środków pieniężnych ze strony Gminy nie towarzyszy dostawa towarów lub usług ze strony wnioskodawcy, a zatem dokumentami właściwymi do udokumentowania przepływu ww. środków pieniężnych (dopłaty) mogą być inne dokumenty księgowe wymienione w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 z późn. zm.) nie zaś faktura VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.