IP-PP2-443-706/07-2/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2007 r. (data wpływu 6 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji dotyczącej sprowadzenia towarów z Chin z odprawą celną w Niemczech - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji dotyczącej sprowadzenia towarów z Chin z odprawą celną w Niemczech.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma zamierza wystąpić do Niemieckiego Urzędu (statystycznego) o nadanie celnego numeru ewidencyjnego a następnie dokonać zakupu towarów w Chinach (jako importer), który zostanie ostatecznie odprawiony (oclony) w X. Ponieważ, zgłosimy zamiar przemieszczenia towarów na terytorium Polski zastosowane zostanie zwolnienie z niemieckiego podatku VAT. W opisanej sytuacji zapłacimy cło w Niemczech i towar przemieścimy do Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zadaniem Wnioskodawcy: przemieszczenie towarów (uprzednio zaimportowanych z Chin i odprawionych w Niemczech) z Niemiec do Polski jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów i na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług należy wystawić fakturę wewnętrzną na dzień powstania obowiązku podatkowego (tj. 15 dnia następującego po miesiącu w którym dokonało dostawy towarów) i rozliczyć VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Podstawa opodatkowania w powyższym przypadku jest cena nabycia towarów (art. 31 ust. 5 ustawy o VAT), która obejmuje cło, opłaty i inne należności płacone w związku z nabyciem towarów, wydatki dodatkowe - prowizje, koszty opodatkowania transportu oraz ubezpieczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Odp. 1 Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U.Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. Import towarów oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Przez import towarów zgodnie z przepisem art. 2 pkt 7 ustawy rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na jego rzecz.Obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Jak postanowiono w art. 11 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Z powyższego wynika, iż w sytuacji, gdy podatnik zaimportuje towar, którego dopuszczenie do obrotu nastąpi w innym kraju członkowskim (Niemcy), niż Polska to przetransportowanie towaru na terytorium Polski skutkować będzie powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. Przepis ten ustanawia generalną zasadę dotyczącą powstania obowiązku podatkowego w przypadku wykonania czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W świetle opisanego zdarzenia tut. organ stwierdza, że skoro dostawa towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru wystąpi to obowiązek podatkowy z tego tytułu powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.

Na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Odp. 2 Podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest zgodnie z art. 31 ust. 1 i 2 ustawy kwota jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Podstawa opodatkowania obejmuje również: podatki, cła opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów z wyjątkiem podatku, wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Stosownie do postanowień art. 31 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - koszt ich wytworzenia. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przemieszczenie własnych towarów z jednego państwa członkowskiego (w którym uprzednio towary te zostały zaimportowane i odprawione) do innego państwa jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, a zatem podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy wg stawek właściwych dla nabytych towarów.

Zdaniem tutejszego organu, w rozpatrywanym przypadku podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowić będzie zatem wyłącznie kwota wynikająca z faktur wystawionych przez dostawcę, obejmująca wszystkie koszty związane z przemieszczaniem towaru do Polski, w tym: cło, opłaty i inne należności płacone w związku z nabyciem towarów, wydatki dodatkowe - prowizje, koszty opodatkowania transportu oraz ubezpieczenia.

Zaznaczyć należy iż wyłącznie ustaloną w ten sposób podstawę opodatkowania należy też wykazać w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 w pozycji nr 32, zaś wyliczony odpowiednio podatek należny w pozycji nr 33.

W świetle powyższego w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu opisanego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.