IP-PP2-443-684/07-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2007 r. (data wpływu 13 grudnia 2007 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia i zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji związaną z wykonywaniem czynności opodatkowanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji związaną z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług od stycznia 2004 r.. Gmina w latach 2004 - 2006 wybudowała oczyszczalnie ścieków jako jedno zadanie inwestycyjne oraz kanalizację sanitarną jako drugie zadanie inwestycyjne - zadania te muszą ze sobą współpracować, aby można było wykonywać usługi, które są od siebie zależne. odatek VAT naliczony z tytułu zakupu towarów i usług związanych z budową oczyszczalni i kanalizacji wynosił: w roku 2004 - 8.569,00, w roku 2005 - 79.065,01, w roku 2006 -163.634,41. Inwestycje oddano w sierpniu 2006 r.Gmina zawarła w sierpniu 2006 r. umowy o świadczenie usług na odbiór i zagospodarowanie ścieków z dostawcami tych ścieków, tj. osobami fizycznymi i prawnymi. Cała działalność oczyszczalni związana jest z działalnością opodatkowaną, tj. na odbiór wszystkich ścieków sporządzone są umowy cywilno - prawne za wyjątkiem odbioru ścieków z budynku Urzędu Gminy. Dla Urzędu Gminy jako jednostki budżetowej gminy nie wystawiane są faktury. Odbiór tych ścieków jest ewidencjonowany i Urząd Gminy jest w stanie ustalić ilości odprowadzonych ścieków. Gmina od początku realizacji inwestycji rozważa możliwość jej przekazania zakładowi budżetowemu gminy lub spółce z udziałem gminy, jednak ostateczne decyzje w tej sprawie jeszcze nie zapadły.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy gminie obecnie przysługuje prawo do obniżenia i zwrotu podatku naliczonego z tytułu wybudowania środka trwałego, tj. oczyszczalni i kanalizacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, budowa oczyszczalni ścieków oraz kanalizacji sanitarnej należy do zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Gmina po oddaniu do użytkowania wybudowanej oczyszczalni ścieków i kanalizacji sanitarnej zawarła umowy z mieszkańcami - osobami fizycznymi i prawnymi o świadczenie usług w zakresie odbioru i zagospodarowania ścieków. Cała działalność w zakresie tych usług z wyjątkiem odbioru ścieków z budynku urzędu gminy jest objęta fakturowaniem. Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy spełnione zostały warunki art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i Gminie przysługuje prawo do zwrotu podatku naliczonego w całości.Obecnie zwrot podatku naliczonego może nastąpić w trybie złożenia korekty w zakresie odliczenia podatku naliczonego za okresy, w których zakupiono towary i usługi służące do wybudowania oczyszczalni i kanalizacji. Natomiast działalność w części dotyczącej świadczenia usług nie objętych umową, tj. dla urzędu gminy, który jest jednostką obsługującą gminę - rozliczyć korektą roczną w trybie art. 96 ustawy o podatku od towarów i usług lub wystawić dla urzędu gminy faktury wewnętrzne i odprowadzić podatek należny VAT wraz z odsetkami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Obniżenia tego można dokonać, stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 i pkt 13, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny lub, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w tym terminie, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zatem w przypadku, gdy wystąpi związek nabywanych przez przedsiębiorcę towarów ze sprzedażą opodatkowaną, podatnik będzie mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym zakupem.

W powstałej sytuacji faktycznej, poniesione wydatki służą (w opinii Wnioskodawcy) do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Szczegółowe zasady dotyczące sposobu obliczania oraz terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zawiera art. 90 i 91 ust. 2 i 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług (częściowe odliczanie podatku, korekta podatku naliczonego). Przepisy te w szczególności odnoszą się do podmiotów prowadzących jednocześnie sprzedaż opodatkowaną i zwolnioną z podatku od towarów i usług, a także obejmują przypadki, gdy towary (np. środki trwałe) zostaną sprzedane lub zmieni się ich przeznaczenie w okresie dokonywania korekty.

Przepis art. 90 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że w odniesieniu do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 - w myśl ust. 2 tego artykułu - podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, jaką można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z treścią art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Jak stanowi art. 91 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa powyżej, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z dyspozycją art. 91 ust. 3 ww. ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

W związku z powyższym, Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z przedmiotowymi inwestycjami, w zakresie, w jakim były one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przy czym, w opinii tutejszego organu, w części odnoszącej się do wykorzystania usług na potrzeby własne, nie można o tych czynnościach mówić, iż nie dają one prawa do obniżenia podatku.

Na mocy art. 15 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Natomiast zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powołanych przepisów, jedynie w sytuacji wykonania przez Gminę określonych czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jest ona - w tym zakresie - uważana za podatnika podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, w powstałej sytuacji faktycznej, całość dokonanej inwestycji jest związana ze sprzedażą opodatkowaną.

Zgodnie z art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Aby orzec o tym, czy wystąpienie o zwrot w deklaracji VAT-7 lub w jej korekcie jest zasadny, czy przysługuje prawo do złożenia takiej deklaracji, decyduje analiza tej deklaracji lub jej korekty oraz w ramach czynności sprawdzających analiza i ocena zgodności dokumentów z deklaracją. Takich czynności dokonuje naczelnik właściwego urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 272 pkt 2 i 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, organy podatkowe pierwszej instancji, z zastrzeżeniem art. 272a, dokonują czynności sprawdzających, mających na celu m.in. stwierdzenie formalnej poprawności dokumentów oraz ustalenie stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że generalnie Gmina ma prawo do złożenia korekt deklaracji VAT-7 w związku z wyżej powołanym art. 81 ustawy - Ordynacja podatkowa, jeżeli nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 81b Ordynacji podatkowej. Natomiast czy korekty tych deklaracji są zasadne, tzn. czy podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z przedmiotowymi inwestycjami Gmina może wykazać w korekcie deklaracji VAT jako nabycie środków trwałych, a podatek naliczony od tych nabyć wykazać jako nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy, o tym jedynie może zdecydować naczelnik właściwego urzędu skarbowego w trybie ww. art. 272 pkt 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.