IP-PP2-443-565/08-3/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2008 r. (data wpływu 3 kwietnia 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktury z tytułu przeniesienia obowiązku wykonania usługi - jest prawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktury z tytułu przeniesienia obowiązku wykonania usługi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

O Sp. z o.o. (dalej zamiennie: O lub Spółka) była domem mediowym, którego podstawowa działalność polegała na nabywaniu w imieniu własnym ale na rzecz Klientów czasu i miejsca reklamowego w środach masowego przekazu. Z ekonomicznego punktu widzenia Spółka była więc pośrednikiem, który za odpowiednim wynagrodzeniem planował kampanie reklamowe dla swoich klientów, zakupywał czas i miejsca reklamowe u dostawców tego rodzaju usług (telewizja, radio, prasa, portale internetowe, itp.). Z punktu widzenia prawnego O działał jednak w imieniu własnym, a zatem nabywał określone usługi na "zlecenie" swoich klientów i na ich rachunek, które następnie im "odsprzedawał".

O w ramach swojej struktury organizacyjnej miała wyodrębnione dwa oddziały, za pomocą których prowadziła swoją podstawową działalność. Oddziały te były wyodrębnione prawnie, organizacyjnie, finansowo oraz funkcjonalnie, tworząc tym samym zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W roku 2007 Spółka wniosła te oddziały (jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa) jako wkład niepieniężny do O Sp. z o.o.

W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa weszły również m.in. prawa i obowiązki wynikające z umów, w tym z umów o świadczenie usług. Niektóre z umów w chwili przejęcia praw i obowiązków były w trakcie realizacji. Oznacza to, że Podatnik otrzymał zaliczkę na poczet usług, które miał wykonać w przyszłości. W związku z tym faktem wystawił fakturę VAT, a także poniósł pewne koszty związane z wykonaniem przedmiotowej usługi, np. zakupił usługi obce niezbędne do prawidłowego wykonania usługi własnej, ewentualnie dokonał przedpłaty na poczet wykonania tych usług obcych w przyszłości.

W tym zakresie wystąpiły różne sytuacje faktyczne związane z wielkością otrzymanych zaliczek (zaliczki odpowiadały w 100% wartości świadczonych usług, przekraczały tę wartość lub były niższe niż wartość usługi). Przedmiotowe usługi zostały jednak wykonane przez nabywcę aportu (to jest O Sp. z o.o.), który nabył to zobowiązanie w związku z przejęciem praw i obowiązków związanych ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka, która otrzymała od klienta zaliczkę na poczet wykonania usługi, jednakże jej faktycznie nie wykonała, gdyż przeniosła prawa i obowiązki wynikające z tej umowy wraz z aportem zorganizowanej części na rzecz O Sp. z o.o., ma obowiązek korekty do zera faktury wystawionej na otrzymana zaliczkę.

W ocenie podatnika brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych do dokonania korekty do zera faktury wystawionej przez podatnika z tytułu uzyskania zaliczki na poczet wykonania faktury.

Przepisami szczególnymi w stosunku do przepisów ustawy o VAT regulującymi zasady korygowania faktur VAT są przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), zwane dalej w treści wniosku Rozporządzeniem. W świetle § 16 i § 17 Rozporządzenia faktury korygujące wystawia się w przypadku udzielenia rabatu, zwrotu zaliczek albo zwrotu kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach lub gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury albo w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Powołane przepisy w żaden sposób nie odnoszą się do sytuacji opisanej w stanie faktycznym. Faktura VAT z tytułu otrzymanej zaliczki na poczet wykonania usługi została wystawiona w sposób prawidłowy, bowiem na dzień otrzymania zaliczki Podatnik był zobowiązany do jej wystawienia. Był również podmiotem, który miał wykonać przedmiotowe usługi. Późniejsze działania podjęte przez podatnika w postaci przeniesienia praw i obowiązków z przedmiotowych umów w wyniku aportu nie dają podstawy prawnej do skorygowania takiej zaliczkowej faktury. W ocenie podatnika, mimo że faktycznie nie wyświadczył on usługi, na poczet wykonania której otrzymał zaliczkę (z tego względu, że obowiązek jej wykonania został przeniesiony wraz z aportem na drugi podmiot - nabywcę aportu), brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych do skorygowania faktury zaliczkowej do zera, nie doszło bowiem do zwrotu zaliczki. To nabywca aportu (O Sp. z o.o.) będzie wykonywał to zobowiązanie i wystawi fakturę opiewającą na różnicę pomiędzy wartością wykonanej usługi, a kwotą zaliczki otrzymanej przez Podatnika. Ponieważ w przypadku transakcji aportu brak jest następstwa prawnego na gruncie prawa podatkowego pomiędzy wnoszącym aport a jego nabywcą, faktura wystawiona przez nabywcę aportu, na rzecz klienta, powinna zatem wyglądać jak normalna faktura dokumentująca wykonanie usługi, a nie jak faktura dotycząca rozliczenia zaliczki (nie może zawierać m.in. informacji o wcześniej otrzymanych zaliczkach).

Wskazać trzeba, iż O otrzymując zaliczkę od danego klienta otrzymała jednocześnie określoną wartość ekonomiczną. Wartość ta podwyższała oczywiście w pewnym stopniu wartość zorganizowanej części przedsiębiorstwa (np. jako określona kwota pieniężna - jeżeli do dnia aportu nie została wydatkowana, lub jako określona wierzytelność - jeżeli została wydatkowana np. na wpłatę zaliczki podwykonawcy na poczet określonej usługi w przyszłości). Można zatem powiedzieć, iż została uwzględniona w ogólnym bilansie wartości zorganizowanej części przedsiębiorstwa wnoszonego aportem do O Sp. z o.o. W sytuacji jednak, gdy wartość zaliczki odpowiadała w 100% (albo była wyższa) cenie za usługę na rzecz klienta, O Sp. z o.o. nie przejęła żadnych wierzytelności wobec tego klienta, ale jedynie zobowiązanie do wykonania usługi. Nie można jednak twierdzić, iż na skutek aportu Spółka dokonała "zwrotu" otrzymanej zaliczki, gdyż powyższa wartość została przekazana do O Sp. z o.o.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.