IP-PP2-443-552/08-2/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PP2-443-552/08-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2008 r. (data wpływu 31 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży nieruchomości (budynek i grunt) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży nieruchomości (budynek i grunt).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony stan faktyczny.

Syndyk zamierza sprzedać nieruchomość (budynek plus grunt) zakupiony przez upadłego w 2000 r. za kwotę 112.350,00 zł W chwili obecnej budynek ma powyżej 100 lat. Grunt jest w użytkowaniu wieczystym. W obrocie dotychczasowym nieruchomości przy transakcjach handlowych nie był naliczony i odprowadzony VAT. Również w 2000 r. przy zakupie przez upadłego nieruchomość ta nie podlegała podatkowi VAT. Aktualnie Syndyk przygotowuje nieruchomość do sprzedaży w trybie określonym przepisami prawa upadłościowego i naprawczego (Dz. U. Nr 60, poz. 535 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionej sytuacji przy planowanej sprzedaży Syndyk powinien rozliczyć i odprowadzić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy podatek VAT w opisanej sytuacji nie ma zastosowania, ponieważ:

1.

nieruchomość ma ponad 100 lat,

2.

od ostatniej transakcji zakupu przez upadłego minęło 7 lat,

3.

upadły przy zakupie nie dokonał odliczenia podatku ponieważ zakup nie podlegał temu podatkowi.

W przedstawionej sytuacji wg Wnioskodawcy przy planowanej transakcji nie powinien w ogóle wystąpić podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy za towary uważa się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane zgodnie z ust. 2 wskazanego powyżej przepisu ustawy rozumie się:

1.

budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat

2.

pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 budynek stanowi towar używany, gdyż od zakończenia budowy minęło co najmniej 5 lat. Zgodnie z art. 43 ust. 6 zwolnienia nie można zastosować, jeżeli są spełnione trzy warunki łącznie:

1.

ulepszenie co najmniej 30% wartości początkowej,

2.

prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków,

3.

użytkowanie tych towarów w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

W powstałej sytuacji jeśli po nabyciu nie dokonywano nakładów o wartości co najmniej 30% wartości początkowej, nie rozliczono podatku naliczonego od zakupu oraz obiekt był użytkowany w okresie dłuższym niż 5 lat do czynności opodatkowanych zastosowanie znajdzie zwolnienie, o jakim mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2) w związku z ust. 2 pkt 1) ustawy.

Przy sprzedaży gruntów zabudowanych, podstawę opodatkowania ustala się na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy, który stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, nie wyodrębnia się z podstawy opodatkowania wartości gruntu. W konsekwencji, gdy z obniżonej stawki podatku od towarów i usług korzysta sprzedawany obiekt budowlany, to taką samą stawkę należy zastosować do sprzedaży gruntu, na którym obiekt jest usytuowany. A więc, jeżeli sprzedawany obiekt jest zwolniony z podatku od towarów i usług jako towar używany, to grunt również korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Ponadto na podstawie § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku VAT lub opodatkowane stawką w wysokości 0%.

Jeśli zaś przedmiotowa nieruchomość podlegała ulepszeniom i rozliczono podatek od tych ulepszeń oraz okres faktycznego użytkowania w celu wykonywania czynności opodatkowanych był krótszy niż 5 lat, sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. To samo dotyczy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania. W złożonym wniosku nie podano charakteru budynku. W warunkach gdy sprzedaż dotyczyć będzie obiektu mieszkalnego - jak w art. 2 pkt 12) ustawy - który był wcześniej zasiedlony jak - jak w art. 2 pkt 14) ustawy zastosowanie znaleźć może przepis art. 43 ust. 1 pkt 10), zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Sprzedaż zaś budynku innego niż mieszkalny podlegać będzie opodatkowaniu 22% stawką VAT - art. 41 ust. 1 ustawy. Analogicznie sprzedaż prawa użytkowania wieczystego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca sprzedaje nieruchomość - budynek z gruntem. Przedmiotowe obiekty spełniają definicję towarów używanych - od zakończenia budowy minęło co najmniej 5 lat temu, a przy ich nabyciu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nabył przedmiotowe obiekty jako towary używane. Ponadto jeśli nie znajdują zastosowania przepisy wyłączające zwolnienie od podatku od towarów i usług, (Wnioskodawca nie podał również informacji dotyczącej wydatków na ulepszenie budynku) zastosowanie w sprawie znajdują przepisy art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, a także § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów, zezwalające przy przedmiotowej transakcji zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl