IP-PP2-443-533/08-4/SAP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2008 r. (data wpływu 20 marca 2008 r.), uzupełnione pismem z dnia 28.05 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowej stawki podatku przy robotach budowlano-montażowych w budynku mieszkalnym - jest prawidłowe.

W dniu 20 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowej stawki podatku przy robotach budowlano-montażowych w budynku mieszkalnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest generalnym wykonawcą obiektów budowlanych budownictwa mieszkaniowego. Na podstawie podpisanych kontraktów z inwestorem prowadzone są roboty w budynkach sklasyfikowanych w PKOB grupa 112 klasa 1122 "Budynki o trzech i więcej mieszkaniach". W budynkach tych znajdują się lokale usługowe na parterze oraz w części podziemnej miejsca postojowe, komórki i pomieszczenia gospodarcze.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wartość zawartej umowy na roboty budowlano-montażowe dotyczące całego obiektu sklasyfikowanego w PKOB pod symbolem 11 należy dzielić na dwie stawki, tj. na 22% dla robót związanych z lokalami użytkowymi i 7% dla lokali mieszkalnych z podziałem według udziału powierzchni lokali użytkowych w ogólnej powierzchni budynku. Jak powinno się traktować miejsca parkingowe, komórki lokatorskie, pomieszczenia gospodarcze, kotłownie, rampy wjazdowe, komunikacja na powierzchniach gdzie są tylko garaże, i komunikacja gdzie są i lokale użytkowe i lokale mieszkalne.

Spółka stoi na stanowisku, że jeżeli przedmiotem robót jest obiekt budownictwa mieszkaniowego jako całość, a ponad połowa całkowitej powierzchni użytkowej będzie wykorzystywana do celów mieszkaniowych to stawka 7% powinna być stosowana do całości robót. Jeśli natomiast prowadzona jest osobna robota budowlano-montażowa na podstawie odrębnej umowy w lokalu użytkowym to wówczas powinna mieć zastosowanie stawka 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowiska wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawowa stawka podatku wynosi 22%. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ww. ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Przepisy art. 41 ust. 12-12c ww. ustawy brzmią:

12a. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

12b. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

12c. W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej".

W dniu 1 stycznia 2008 r. wszedł w życie przepis § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), który brzmi: "Stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Przepis art. 2 pkt 12 ww. ustawy stanowi, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że jeżeli przedmiotem robót jest obiekt budownictwa mieszkaniowego jako całość, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, to stawka 7% powinna być stosowana do całości robót. Jeżeli natomiast prowadzone roboty budowlano-montażowe dotyczą wyłącznie lub w przeważającej części lokali użytkowych to wówczas prawidłową stawką podatku w przedstawionym stanie faktycznym będzie stawka podatku w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.