IP-PP2-443-522/08-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2008 r. (data wpływu 20 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu faktur dokumentujących premie pieniężne (bonusy) - jest prawidłowe.

W dniu 20 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu faktur dokumentujących premie pieniężne (bonusy).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka - czynny podatnik VAT - dążąc do zwiększenia obrotów ze sprzedaży, a tym samym zwiększenie zysków, zawiera z niektórymi dużymi nabywcami swoich towarów i wyrobów tzw. umowy bonusowe. Na mocy tych umów, w przyjętym okresie rozliczeniowym (np. miesiącu, kwartale bądź roku) po przekroczeniu przez kontrahenta określonej umownie wysokości zakupów, przyznawana jest mu premia pieniężna (bonus), w wysokości stanowiącej pewien procent wielkości dokonanych zakupów w tym okresie. Rozliczenie premii pieniężnej następuje na podstawie faktury VAT wystawionej przez kontrahenta z uwzględnieniem stawki podatku VAT 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje odliczenie podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących premie pieniężne (bonusy) - art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm).

Zdaniem Wnioskodawcy służy im prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących premie pieniężne (bonusy), stosowanie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Jak bowiem orzekł Minister Finansów w Interpretacji z 30 grudnia 2004 r. (znak: PP3-812-1222/2004/AP/4026) w sprawie stosowania przepisów art. 8 i art. 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wydanej na podstawie art. 14 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej - w brzmieniu sprzed 1 lipca 2007 r.), opublikowanej w Dzienniku Urzędowym MF z 2005 r. nr 2, poz. 22 - w przypadkach, gdy kontrahenci umownie określą relacje między sobą w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę np. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie i premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą - uznać należy, że premie te są związane z określonymi zachowaniami nabywcy - a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podkreślić należy, że stosowanie do art. 14 § 3 Ordynacji podatkowej (w brzmieniu sprzed 1 lipca 2007 r.) - zastosowanie się przez podatnika do ww. urzędowej interpretacji MF nie może mu szkodzić. Do dnia dzisiejszego interpretacja powyższa nie została natomiast zmieniona ani uchylona. Wobec powyższego, pomimo, iż ukazują się orzeczenia sądów administracyjnych, w których sądy nie uznają premii pieniężnych za usługi opodatkowane podatkiem VAT - to w opinii Wnioskodawcy, w świetle zasady ochrony podatnika, który zastosował się do ww. interpretacji - nadal służy Spółce prawo do odliczenia podatku VAT od ww. faktur. Podkreślić należy, że do dnia dzisiejszego nie uległa również zmianie definicja usługi z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT. Przedmiotowa usługa niewątpliwie służy bowiem w niniejszej Spółce czynnościom opodatkowanym VAT - a więc, pełne zastosowanie do podatku naliczonego z faktur ją dokumentujących znajduje art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca zauważa, że znana jest mu urzędowa interpretacja skierowana przez Ministra Finansów do Podatnika w analogicznej sprawie, w której Minister za zasadne uznał powyższe stanowisko (interpretacja indywidualna z 6 lutego 2008 r., znak: IPPPA-443-133/08-2/RK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określają przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Dostawa towarów oraz świadczenie usług, za wyjątkiem ściśle określonych w art. 7 ust. 2 i 3 oraz w art. 8 ust. 2 przypadków, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć pomiędzy świadczącym usługę, a beneficjentem jawny lub zrozumiały stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełnione są świadczenia wzajemne. W doktrynie prawa i orzecznictwie sądowo-administracyjnym przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce, gdy zachodzi bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. Z bezpośrednim związkiem pomiędzy świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem mamy do czynienia wówczas, gdy istnieje bezpośrednia i jasna zindywidualizowana korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podstawą do prawidłowego określenia skutków podatkowych, w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym, czynności polegającej na uzyskaniu uprawnienia do otrzymania premii pieniężnej oraz wypłacania premii pieniężnej jest określenie jaki charakter mają działania będące przedmiotem pytania.

Należy zauważyć, iż w praktyce życia gospodarczego występują sytuacje, w których podatnicy kształtują wzajemne relacje pomiędzy sobą w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę, np. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób (wypłacane premie nie są związane z żadną konkretną dostawą). W takich przypadku należy uznać, iż wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Podkreślenia wymaga fakt, iż usługi są traktowane przez ustawodawcę podatkowego bardzo szeroko. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dążąc do zwiększenia obrotów ze sprzedaży, a tym samym zwiększenie zysków, zawiera z niektórymi dużymi nabywcami swoich towarów i wyrobów tzw. umowy bonusowe. Na mocy tych umów, w przyjętym okresie rozliczeniowym (np. miesiącu, kwartale bądź roku) po przekroczeniu przez kontrahenta określonej umownie wysokości zakupów, przyznawana jest mu premia pieniężna (bonus), w wysokości stanowiącej pewien procent wielkości dokonanych zakupów w tym okresie. W tym wypadku wypłacona premia stanowi rodzaj wynagrodzenia dla Spółki za świadczone na rzecz dostawców usługi. Zatem pomiędzy stronami będzie istniała więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem, o których mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy, podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Ponadto, prawo do podatku naliczonego wynika przede wszystkim z zastosowania przepisów art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zaś opodatkowanie świadczonej usługi następuje zgodnie z art. 5 ustawy. Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie przedstawionych usług, jeśli ich zakup jest związany ze sprzedażą opodatkowaną.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.