IP-PP2-443-424/07-2/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2007 r. (data wpływu 10 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do samochodu specjalistycznego - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 października 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do samochodu specjalistycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka otrzymuje zbiorczą miesięczną fakturę za paliwo do zatankowanych samochodów z wyszczególnieniem nazwiska kierowcy i ilości zatankowanego paliwa w litrach, rodzaj i wartości paliwa. Tankowane samochody są to pojazdy osobowe i pomoce drogowe (specjalistyczne). Na fakturze zbiorczej podane jest tylko nazwisko kierowcy. Zapłata za paliwo odnoszona jest kartą płatniczą X. Kierowca tankuje paliwo do samochodu osobowego i do samochodu specjalistycznego. Do pojazdów wyżej wymienionych jest prowadzona ewidencja przejechanych kilometrów. Spółka nadmienia, że podatek VAT naliczony na fakturze zbiorczej nie jest odliczany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od zakupionego paliwa do samochodu specjalistycznego można odliczyć podatek VAT nie mając podanego numeru rejestracyjnego pojazdu na fakturze.

Zdaniem wnioskodawcy powinny być na fakturze numery rejestracyjne pojazdu, które dają podstawę do odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdza się co następuje.

Kwestię odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych reguluje art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54. poz. 535 z późn. zm.) stanowiący, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Zgodnie natomiast z treścią § 9 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798), wynika iż faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wlewanych do baku samochodu i innych pojazdów samochodowych, powinny zawierać numer rejestracyjny tego samochodu. Należy jednak zauważyć iż przepis ten nie wskazuje na to, że taka faktura musi zawierać numer rejestracyjny. Faktura VAT wystawiona przez podatnika powinna zawierać dane wymienione w art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast elementy konieczne faktury wymienione w rozporządzeniu mają charakter podrzędny. Gdyby więc ustawodawca zamierzał uznać za warunki konieczne faktury VAT jakiekolwiek dane, które zostaną zawarte w rozporządzeniu wykonawczym, nie wyodrębniłby pewnych cech faktury w treści samej ustawy; taki podział byłby niecelowy. Skoro zatem pewne elementy faktury zostały określone w ustawie, prawidłowy sposób wnioskowania nakazuje przyjąć, że cechy wymienione w ustawie mają znaczenie pierwszorzędne. Tym samym zaś warunki określone w rozporządzeniu wykonawczym, mają znaczenie pomocnicze dla ustalenia zakresu praw i obowiązków podatnika w zakresie podatku od towarów i usług.

Reasumując stwierdzić należy, iż brak numeru rejestracyjnego uwidocznionego na fakturze stanowi techniczny niedostatek faktury, który nie powoduje utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego. Braki formalne faktury, można skorygować poprzez wykazanie związku z prowadzoną działalnością i sprzedażą opodatkowaną a zakupionym paliwem.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego podatnik nie ma wpływu (możliwości) na umieszczanie takich danych jak numer rejestracyjny pojazdu i nie ponosi z tego powodu żadnych negatywnych skutków. Przepis § 9 ust. 5 w tym względzie stanowi bowiem, że faktury powinny zawierać numer rejestracyjny samochodu. Ww. numer nie jest jednak warunkiem obligatoryjnym.

Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.