IP-PP2-443-423/08-2/AS - Czy od sprzedaży nieruchomości dokonanej na licytacji publicznej powinien zostać obliczony i odprowadzony podatek od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2008 r. (data wpływu 3 marca 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej dłużnika na licytacji publicznej przez komornika sądowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej dłużnika na licytacji publicznej przez Komornika Sądowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dokonał sprzedaży na licytacji publicznej nieruchomości stanowiącej: nieruchomość zabudowaną zespołem budynków magazynowych z częścią biurową o łącznej powierzchni 1.589,40²;, zgodnie z ustaleniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy "N", zatwierdzonego uchwałą Gminy "N" z dnia 4 października 2004 r. Przedmiotowa nieruchomość położona jest w strefie,., tj. teren zabudowy mieszkaniowo-usługowej i częściowo w strefie,./.. - tereny z zabudową siedliskową. Nieruchomość aktualnie niezwiązana jest z działalnością gospodarczą dłużnika, w tym działalnością rolniczą.

Nieruchomość należy do dłużnika J.T.K., zam. w X. Dla nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta przez Wydział KW Sądu Rejonowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od dokonanej sprzedaży na licytacji publicznej przedmiotowej nieruchomości winien zostać obliczony i odprowadzony podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, z dotychczasowego orzecznictwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz przedstawionej przez Sędziego Wizytatora do spraw egzekucyjnych opinii wynika, iż nie jest możliwe w obowiązującym stanie prawnym ustalenie i odprowadzenie przez Komornika Sądowego podatku od towarów i usług od sprzedanych w drodze egzekucji nieruchomości.

W ocenie Komornika Sądowego, nie jest on płatnikiem podatku VAT od czynności dostarczenia w drodze licytacji nieruchomości.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a więc także poprzez sprzedaż. Ilekroć zaś w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonywana przez podatnika. Pojęcie podatnika uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej, wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli została ona wykonana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - jak stanowi ust. 2 cyt. przepisu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do przepisu art. 18 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Powyższe dotyczy również sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są nieruchomości.

Z treści wskazanego wyżej przepisu ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy dokonanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Należy zauważyć, że przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organy egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji. Z art. 759 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego wynika jednoznacznie, że czynności egzekucyjne, co do zasady, wykonywane są przez komorników, z wyjątkiem czynności zastrzeżonych dla sądów. Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, iż na określony rodzaj egzekucji (np. egzekucji z nieruchomości) składa się szereg czynności egzekucyjnych, z których tylko nieliczne wykonywane są przez sąd. Wykonywanie przez sąd niektórych czynności, takich jak przybicie, wezwanie do złożenia do depozytu sądowego oraz przysądzenie, nie oznacza, że w przypadku egzekucji z nieruchomości komornik nie wykonuje żadnych czynności egzekucyjnych.

Literalne brzmienie art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy dokonanej w wyniku prowadzenia określonego rodzaju egzekucji, ilekroć podejmuje on czynności egzekucyjne. Przy czym w tym przepisie brak jest jednoznacznego wymogu, aby komornik, jako przyszły płatnik, dokonywał - w trakcie prowadzenia określonego rodzaju egzekucji - czynności, której bezpośrednim skutkiem jest przeniesienie prawa własności określonego towaru. Tak, więc, warunek z art. 18 ww. ustawy do uznania komornika za płatnika podatku od dostawy dokonanej w wyniku prowadzenia określonego rodzaju egzekucji zostanie spełniony również, gdy w trakcie prowadzenia egzekucji będzie on dokonywał tylko niektórych czynności egzekucyjnych, tak jak ma to miejsce w przypadku egzekucji z nieruchomości.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy przewidują zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku odpłatnej dostawy niektórych towarów. Zwolnieniem takim objęta jest, na podstawie unormowań art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, dostawa towarów używanych z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Budynki i budowle lub ich części uznaje się za używane, jeżeli od końca r., w którym zakończono ich budowę minęło, co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 43 ust. 6 ww. ustawy, zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły, co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Ponadto stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Regulacja ta oznacza, że zwolnieniem przedmiotowym nie są objęte dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, a co za tym idzie podlegają one opodatkowaniu stawką 22%.

O powyższych zwolnieniach powinien decydować określony stan faktyczny, co do przedmiotowej nieruchomości, bez zbadania (ustalenia), którego nie jest możliwe określenie czy na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy.

Dodatkowo wskazać należy, iż w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. A zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż przedmiotem sprzedaży w drodze egzekucji była nieruchomość zabudowana zespołem budynków magazynowych z częścią biurową, położona na terenie zabudowy mieszkaniowo - usługowej i częściowo na terenie z zabudową siedliskową, która zdaniem Wnioskodawcy nie jest obecnie związana z działalnością gospodarczą (w tym rolniczą) dłużnika.

Podsumowując powyższe, należy jednoznacznie stwierdzić, że w przypadku egzekucyjnej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości opodatkowanej stawką podstawową w wysokości 22% (chyba, że zlicytowana nieruchomość podlega zwolnieniu ze względu na regulacje przepisów art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług), komornik sądowy jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.