IP-PP2-443-396/07-2/PK - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług premii pieniężnej z tytułu osiągnięcia określonej w umowie wysokości obrotu lub wcześniejszego terminu płatności.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 grudnia 2007 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PP2-443-396/07-2/PK Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług premii pieniężnej z tytułu osiągnięcia określonej w umowie wysokości obrotu lub wcześniejszego terminu płatności.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005, Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2007 r. (data wpływu 5 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych bądź wypłacanych premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych bądź wypłacanych premii pieniężnych.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego:

Wynika, iż Spółka ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy handlowe przewidujące wypłatę premii pieniężnych zarówno w przypadku zakupu towarów (premia wypłacana Spółce) jak i sprzedaży towarów (premia wypłacana przez Spółkę innym podmiotom).W części umów premie pieniężne są przewidziane tylko za zrealizowanie określonej wysokości obrotów lub za dokonanie wcześniejszej zapłaty. Powyższe premie były traktowane przez Spółkę jako usług i opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Jednakże Spółka powyższe stanowisko uważa za kontrowersyjne, w szczególności w świetle ostatniego orzecznictwa NSA (wyrok z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt. FSK 94/06). W wyroku tym Sąd jednoznacznie stwierdził, iż premia pieniężna nie jest wynagrodzeniem za wykonaną usługę i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym Spółka zwraca się z pytaniem:

Czy premia pieniężna wypłacana z tytułu osiągnięcia określonej w umowie wysokości obrotu lub wcześniejszego terminu płatności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Podatnika premia pieniężna wypłacana z tytułu osiągnięcia określonej w umowie wysokości obrotu lub wcześniejszego terminu płatności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podatnik stoi na stanowisku, iż sama wypłata premii nie jest wynagrodzeniem za żadną z czynności podlegających opodatkowaniu określonych w art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W szczególności nie można uznać, iż premia pieniężna jest wypłatą za wykonaną usługę. W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W przypadku, gdy premia jest wypłacana (przez sprzedawcę) za osiągnięcie określonego pułapu obrotów lub dokonanie wcześniejszej płatności nie mamy doczynienia z żadnym świadczeniem wzajemnym kupującego. Podmiot dokonujący zakupów lub zapłaty nie jest zobowiązany do określonego działania.

Premia zostanie mu wypłacona, jeżeli dokona odpowiednich zakupów lub przedterminowej płatności, ale nie zobowiązuje się on do dokonania określonej wysokości zakupów lub przedterminowej zapłaty Zatem sama premia nie wiąże się z wykonaniem jakiegokolwiek dodatkowego świadczenia niż wynikające z umowy sprzedaży.

Reasumując, zdaniem Spółki premia wypłacana za określony obrót lub wcześniejszy termin płatności nie jest wynagrodzeniem za usługę kupującego na rzecz sprzedawcy. Tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedawcy, co podkreśla również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 lutego 2007 r..

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnia, co następuje:

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określają przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podstawą do prawidłowego określenia skutków podatkowych, w przedstawionym zaistniałym stanie faktycznym, czynności polegającej na uzyskaniu uprawnienia do otrzymania premii pieniężnej oraz wypłacania premii pieniężnej jest określenie jaki charakter mają działania będące przedmiotem pytania.

Zgodnie z definicją słowo "świadczyć" oznacza - wykonywać coś dla kogoś, na rzecz kogoś, robić dla kogoś coś dobrego ("Popularny słownik języka polskiego", red. naukowy prof. dr hab. Bogusław Dunaj, wyd. Wilga 2000). W piśmiennictwie prawniczym przyjmuje się, że świadczenie może polegać na: 1. dare - daniu czegoś; 2. facere - czynieniu czegoś; 3. non facere - nieczynieniu czegoś; 4. pati - znoszeniu czegoś.

Dokonując subsmupcji przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego do poczynionych ustaleń wynika, iż pomiędzy stronami (Spółka i jej kontrahenci) istnieją umowy, które określają zasady współpracy oraz czynniki jakie muszą zostać spełnione aby Spółka nabyła uprawnienie do uzyskania premii pieniężnej lub była zobowiązana do jej wypłaty. Zatem po uzyskaniu uprawnienia do wypłacenia premii pieniężnej, poprzez spełnienie przesłanek określonych w umowie, premia taka nie ma charakteru dobrowolnego. Pozwala to na stwierdzenie, iż pomiędzy stronami transakcji istnieje swoistego rodzaju relacja zobowiązaniowa, którą należy uznać za świadczenie usługi za wynagrodzeniem. Wobec czego w takim przypadku należy stwierdzić, iż premia jest formą wynagrodzenia za wykonane czynności tj.: współpracę, realizowanie obrotu o określonej wielkości, wcześniejsza zapłata.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż celem umowy nie jest, jak w przypadku udzielenia nabywcy rabatu, zmniejszenie ceny jednostkowej nabywanego produktu, lecz dodatkowe przyznanie klientowi pewnej kwoty pieniężnej np.: z tytułu zakupu określonej ilości produktów.

Ponadto wyraźnie należy podkreślić, iż przywołany przez Stronę wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r. (sygn. akt I FSK 94/06) jest rozstrzygnięciem danego konkretnego przypadku i wiąże sąd tylko w tym zakresie i nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Bowiem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczpospolitej Polskiej są z zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Co więcej, każdą sprawę organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie, a orzeczenie podejmowane jest w oparciu o zebrany materiał dowodowy - opisany zaistniały stan faktyczny. Trudno jest zatem określić w jakim stopniu obie sprawy - przedstawiona we wniosku Spółki oraz będąca przedmiotem rozstrzygnięcia sądu są rzeczywiście tożsame. Nie znając wyczerpującego stanu faktycznego organ podatkowy nie może opierać się na ustaleniach sądów bądź innych organów.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez wnioskodawcę zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl