IP-PP2-443-358/08-3/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2008 r. (data wpływu 6 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wypłacania przez Spółkę premii pieniężnych za osiągnięcie odpowiedniego poziomu zakupów towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wypłacania przez Spółkę premii pieniężnych za osiągnięcie odpowiedniego poziomu zakupów towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu. W ramach tej działalności dokonuje zakupu towarów handlowych, mając z dostawcami zawarte umowy handlowe dotyczące warunków transakcji pomiędzy stronami. Jednym z takich warunków jest prawo do uzyskania przez odbiorcę towarów premii pieniężnej za osiągnięcie odpowiednio wysokiego poziomu obrotów. Wysokość premii jest obliczana na podstawie wielkości obrotów w określonym czasie (kwartał, rok), a wypłata jest uzależniona od terminowej zapłaty za nabywane towary. Jednakże jedynym warunkiem otrzymania premii jest uzyskanie przez nabywcę określonego w umowie poziomu obrotów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacona kwota premii pieniężnej za osiągnięcie odpowiedniego poziomu zakupu towarów stanowi dla Wnioskodawcy wynagrodzenie za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Zdaniem wnioskującej Spółki wypłacana przez dostawcę kwota premii pieniężnej nie jest wynagrodzeniem za usługę świadczoną przez niego. Nabycie prawa do premii nie jest odrębną usługą podlegającą opodatkowaniu, a jej wypłata znajduje się poza zakresem działania ustawy o podatku od towarów i usług. Premia ta jest bowiem skutkiem opodatkowanych już wcześniej zakupów towarów. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. W tym przypadku Wnioskodawca nie wykonuje żadnego świadczenia na rzecz dostawcy, poza zakupem towarów. Gdyby przyjąć, że nabycie prawa do premii jest odrębną usługą, to ta sama czynność zostałaby opodatkowana dwukrotnie podatkiem VAT, raz jako sprzedaż towarów, a drugi raz jako świadczenie usług. Jest to sprzeczne z treścią przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stanowisko takie znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądowym w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r. (I FSK 94/06) oraz z dnia 28 sierpnia 2007 r. (I/FSK 1109/06), a także w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2008 r. (III SA/Wa 1967/07).

W powyższych orzeczeniach sądy stwierdziły, że nabycie przez odbiorcę towarów prawa do premii pieniężnej, za uzyskanie określonego poziomu obrotów nie jest odrębną usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

Występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premia ta nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

W opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z sytuacją, w której premia pieniężna służy intensyfikacji sprzedaży. Nabywca towaru Wnioskodawcy uzyskuje prawo do tej premii gdy osiągnie określony umownie poziom obrotów w określonym czasie (np. roku, kwartale). Premia ta nie ma więc charakteru dobrowolnego, ale uzależniona jest od określonego zachowania kupującego. Usługobiorcą jest dostawca, który realizuje swój interes ekonomiczny poprzez tworzenie sytuacji, w której kupujący decyduje się na zakup u niego, a nie u innego dostawcy. Otrzymanie przedmiotowej premii pieniężnej jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się nabywcy w stosunku do sprzedawcy. Zachowanie nabywcy stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedającego. Jako zapłatę za wykonaną usługę podatnik otrzymuje premię pieniężnej. Zatem pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem.

Z argumentacji Wnioskującego wynika także, że wypłacana premia pieniężna nie jest związana z wystawieniem przez Sprzedającego faktury korygującej zmniejszającej wartość sprzedaży - art. 29 ust. 4 ustawy. Premia pieniężna nie jest więc związana z transakcją zakupu/sprzedaży nie można więc twierdzić, iż jej opodatkowanie (jako wynagrodzenie za określone zachowanie nabywcy) prowadzi do dwukrotnego opodatkowania tej samej transakcji.

W świetle powyższego zachowanie podatnika polegające na osiągnięciu określonego w umowie poziomu obrotów należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i opodatkować podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Ponadto zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ponadto wyraźnie należy podkreślić, iż przywołane przez Stronę wyroki są rozstrzygnięciami w konkretnych przypadkach i wiążą sąd tylko w tym zakresie i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Bowiem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczpospolitej Polskiej są z zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.