IP-PP2-443-338/07-4/SAP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2007 r. (data wpływu 27 września 2007 r.), uzupełnione pismem z dnia 29 listopada 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług sprzedaży mieszkań - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług sprzedaży mieszkań.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Strona w czerwcu bieżącego roku nabyła od developera 5 mieszkań, które zamierza sprzedać. Mieszkania te nie zostały jeszcze oddane do użytkowania (są jeszcze w trakcie budowy) i nikt w nich jeszcze nie mieszkał. Strona podkreśla, iż zarówno zakup, jak i sprzedaż tych mieszkań nie będzie realizowana w ramach działalności gospodarczej, gdyż Strona nie prowadzi działalności gospodarczej. Sprzedaż mieszkań może nastąpić przed oddaniem ich do użytkowania lub też dopiero po ich oddaniu do użytkowania, przy czym będą one prawdopodobnie sprzedawane pojedynczo. Strona nie wyklucza dokonywania w przyszłości podobnych transakcji kupna, a następnie sprzedaży nieruchomości, ale nie zamierza zajmować się tego typu transakcjami jako swoim głównym zajęciem zarobkowym, przedmiotowe transakcje traktując jako lokatę kapitału, w celu osiągnięcia zysku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż mieszkań nabytych od developera korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10.

Zdaniem wnioskodawcy przedmiotowa sprzedaż nie będzie pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym powinna ona korzystać ze zwolnienia przedmiotowego w VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Strona we wniosku podnosi, iż nie prowadzi działalności gospodarczej. Przepis art. 15 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zgodnie natomiast z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Tym samym sprzedaż mieszkań podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie tylko wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot będący zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, albowiem brzmienie powołanego przepisu art. 15 ww. ustawy nie uzależnia uzyskania statusu podatnika podatku od towarów i usług od formalnego statusu podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, lecz status ten wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zatem osoba fizyczna nie będąca podatnikiem VAT ani nie prowadząca działalności gospodarczej również jest obowiązana do opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegającej na sprzedaży mieszkania, jeżeli okoliczności wskazują na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy. Przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania tych czynności. W przedmiotowej sprawie Strona zamierza dokonać wielokrotnie czynności zakupu i sprzedaży mieszkań, nie wykluczając dokonywania w przyszłości podobnych transakcji. Wskazuje to jednoznacznie na zamiar wykonywania czynności sprzedaży mieszkań przez Stronę w sposób częstotliwy, w warunkach wskazujących, iż działania te są czynione z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Definicje "obiektów budownictwa mieszkaniowego" oraz "pierwszego zasiedlenia" zostały zawarte w art. 2 ww. ustawy:

* obiekty budownictwa mieszkaniowego - rozumie się przez to budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej - art. 2 pkt 12;

* pierwsze zasiedlenie - rozumie się przez to wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu - art. 2 pkt 14.

Zatem przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objecie we władanie obiektu budownictwa mieszkaniowego lub jego części (lokalu mieszkalnego) przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowy obiekt (lokal) nie musi być faktycznie zamieszkały, lecz winien być przejęty przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowych obiektów nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Powyższe oznacza, iż Strona dokonując zakupu przedmiotowych mieszkań nie dokonała pierwszego zasiedlenia, gdyż nie zostały one jeszcze ukończone, tym samym nie zostały przejęte do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Tym samym ciągle mają być one zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy. Zgodnie z uzupełnieniem do wniosku Strona nie podjęła jeszcze decyzji o sprzedaży mieszkań, a ich sprzedaż może nastąpić przed ich oddaniem do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Podkreślić należy, iż przedmiotowe transakcje sprzedaży mieszkań nie będą korzystały ze zwolnienia przewidzianego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, jeśli przedmiotowe mieszkania przed dokonaniem ich sprzedaży nie były zasiedlone lub zamieszkane. Sprzedaż zaś mieszkań przed ich pierwszym zasiedleniem lub zamieszkaniem podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.