IP-PP2-443-317/07-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2007 r. (data wpływu 24 września 2007 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości, będącej współwłasnością małżonków - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2007 r. wpłynął ww. wniosek z prośbą o interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości, będącej współwłasnością małżonków.

W przedmiotowym wniosku został przestawiony następujący stan faktyczny.

Podatnicy jako małżonkowie w dniu 26 lipca 2000 r. nabyli do majątku wspólnego prawo własności zabudowanej murowanym dworkiem (w stanie do remontu), wpisanym do rejestru zabytków, nieruchomości składającej się z użytków rolnych, gruntów, zadrzewionych nieużytków, terenów różnych o łącznej powierzchni 7,90 ha, położona w obrębie...Powiat..., Gmina..., dla której Sąd Rejonowy w... prowadzi księgę wieczystą nr. Podatnicy nie prowadzą działalności gospodarczej ani nie są podatnikami podatku VAT. Podatnicy ani nikt inny nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości dla jakichkolwiek celów komercyjnych. Podatnicy w ciągu ostatnich 6 lat nie sprzedali prawa własności czy użytkowania wieczystego jakiejkolwiek innej nieruchomości stanowiącej ich majątek wspólny czy odrębny. Podatnicy zamierzają aktualnie sprzedać prawo własności wyżej wymienionej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zawarcie transakcji sprzedaży opisanej nieruchomości spowoduje obowiązek naliczenia podatku od towarów i usług (VAT) od ceny tej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy zawarcie transakcji sprzedaży opisanej nieruchomości nie spowoduje obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług od ceny tej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 2 pkt 6 cytowanej wyżej ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

W świetle cytowanych wyżej przepisów, jeżeli osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży składników swego majątku (np. budynku mieszkalnego wraz z działką, gruntu budowlanego lub samochodu,) w warunkach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, a towary te nie były nabywane jedynie w celu ich zbycia - czynności te nie mogą być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a zatem osoba je wykonujące nie uzyskuje statusu podatnika VAT.

Nie jest bowiem działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, sprzedaż składników majątku osobistego, które nie zostały nabyte z zamiarem ich odsprzedaży, lecz spożytkowania na własne potrzeb, gdy w wyniku późniejszych okoliczności doszło do ich sprzedaży.

Reasumując należy stwierdzić, że zbycie przez Państwa opisanej nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przy wydaniu niniejszej interpretacji wykorzystano opis stanu faktycznego dokonany w złożonym wniosku. W sprawie pominięto dołączone dokumenty, gdyż warunki składania wniosku o interpretację nie przewidują tej formy opisu stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.