IP-PP2-443-309/07-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2007 r. (data wpływu 24 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziałów w przedmiotowej nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnikowi-osobie fizycznej wraz z kilkunastoma innymi osobami fizycznymi przysługuje zgodnie z art. 34 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U.04.261.2603) jako spadkobiercom poprzednich właścicieli pierwszeństwo nabycia nieruchomości, na której zbycie został ogłoszony przetarg przez starostwo powiatowe. Przedmiotowa nieruchomość (położona w B.) stanowi zespół pałacowo-parkowy wpisany do rejestru zabytków. Osoba fizyczna będąca wnioskodawcą nie jest podatnikiem VAT. Nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży nieruchomości. Podatnik zamierza nabyć nieruchomość zgodnie z wyżej wspomnianym uprawnieniem, a następnie w ramach jednorazowej czynności dokonać wraz z pozostałymi uprawnionymi osobami sprzedaży owej nieruchomości na rzecz osoby trzeciej. Jednocześnie toczy się postępowanie o zwrot przedmiotowej nieruchomości prowadzone przez Wojewodę Małopolskiego. Zdaniem podatnika i innych spadkobierców pozbawienie własności ich spadkodawcy odbyło się bezprawnie. Spadkobiercy zdecydowali się na korzystanie z prawa pierwokupu, aby zdecydowanie przyspieszyć faktyczne odzyskanie nieruchomości, bez prowadzenia długotrwałego postępowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż udziałów w przedmiotowej nieruchomości przez podatnika na podstawie zaistniałego stanu faktycznego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem wnioskodawcy nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu ww. transakcji. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast art. 15 ust. 2 tej ustawy stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegającego na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Analizując powyższe przepisy oraz mając na uwadze unormowania Dyrektywy Rady 2006/112/WE należy zważyć co następuje:

Czynność zbycia nieruchomości powinna być opodatkowana podatkiem VAT jeżeli jest wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Na podstawie art. 12 ww. Dyrektywy "państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością gospodarczą, w szczególności dostawę budynków lub terenu budowlanego (gruntów). Stąd też zarówno w minionym, jak i obecnym stanie prawnym za podatnika VAT uznana może być wyłącznie osoba, która dokonuje czynności w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, Opodatkowania VAT zbycia nieruchomości przez osoby fizyczne, Prawo i Podatki nr 8/2007 str. 20). Należy więc podkreślić, że podatnik wnioskujący o udzielenie interpretacji nie zamierza dokonać czynności zbycia nieruchomości w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie jest również podatnikiem w zakresie podatku od towarów i usług. Nie sposób również przypisać podatnikowi zamiaru wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy. Podatnik jednorazowo korzysta tylko z uprawnienia jakie posiada na podstawie art. 34 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Jako przykład argumentacji potwierdzającej stanowisko podatnika można podać Informację Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 12 lipca 2004 r. (PI/005-669/04/CIP/03), która stanowi m.in., że "W ustawie nie określono definicji "częstotliwości". W znaczeniu w jakim funkcjonuje to pojęcie w języku polskim, "częstotliwe" oznacza wielokrotne. Wynika z powyższego że aby jednorazowa dostawa towarów lub jednorazowe świadczenie usług uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystane towary zostały nabyte w celu sprzedaży.

Nie można więc przypisać zamiaru dokonania czynności w sposób częstotliwy podatnikowi skoro wykonuje swoje prawo odsprzedaży nieruchomości jako spadkobierca. Jest to więc sytuacja jednostkowa, która ma miejsce ponieważ na podstawie dekretu PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej z dnia 6 września 1944 r. (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13) powyższa nieruchomość przeszła na rzecz Skarbu Państwa. Nie mamy tu więc do czynienia z handlem nieruchomościami. Co więcej, nie ma tu również mowy o nabyciu oraz podziale nieruchomości w celu późniejszej kilkakrotnej odsprzedaży. Jest natomiast jednorazowa transakcja, której zamierza dokonać podatnik. Transakcja ta nie będzie wykonana w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Poglądy podatnika są również potwierdzone przez piśmiennictwo. "Nie należy zatem jednoznacznie przesądzać, że jakakolwiek czynność wykonana przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą rodzi obowiązek podatkowy w podatku VAT. Obowiązek ten nie powstanie bowiem w sytuacji gdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą dokonuje czynności, która niewątpliwie nie jest związana z tą działalnością, a dotyczy majątku osobistego podatnika". (sprzedaż prywatnych działek budowlanych w świetle przepisów o VAT, Poradnik VAT nr 16/2007 str. 5 wyd. GOFIN). Tym bardziej więc obowiązek ten nie powstanie w sytuacji gdy wnioskodawca w ogóle nie prowadzi działalności gospodarczej, a transakcja dotyczy majątku osobistego podatnika.

W przypadku podatnika niezaprzeczalnie mamy do czynienia z transakcja, która zostanie dokonana poza działalnością gospodarczą, jednorazowo, bez zamiaru częstotliwości oraz stanowiącą zbycie majątku osobistego.

W wyroku z dnia 24 kwietnia 2007 r. sygn. I FSK603/06 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że "z przepisu art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy oraz art. 12 ust. 1 Dyrektywy jak również z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, wynika, że okazjonalność (sporadyczność) czynności, względnie jednorazowe ich wykonanie, tworzy z danej osoby podatnika wyłącznie wówczas, gdy te okazjonalne lub jednorazowe wykonanie czynności są czynnościami wykonywanymi w związku z działalnością producentów, handlowców lub usługowców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, oraz rolników a także działalnością osób wykonujących wolne zawody. Powołane akty prawne nie pozwalają natomiast na opodatkowanie danej czynności, choćby była ona zdefiniowana jako dostawa towaru czy świadczenie usługi, jeżeli czynność ta nie jest wykonywana w ramach działalności producentów, handlowców lub usługodawców" (Sprzedaż prywatnych działek budowlanych w świetle przepisów o VAT nr 16/2007 str. 6 wyd. GOFIN).

Należy również dodać, że z art. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U.04.90.864/2), Europejski Trybunał Sprawiedliwości wywodzi obowiązek prowspólnotowej wykładni przepisów prawa krajowego, aby móc w pełni urzeczywistnić rezultat, który powinien być osiągnięty zgodnie z dyrektywami instytucji unijnych. Obowiązek ten dotyczy nie tylko sądów, ale również wszystkich organów państw członkowskich stosujących prawo, w tym organów podatkowych. Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony w niniejszym wniosku przez podatnika należy stwierdzić, że Dyrektywa 2006/112/WE wprowadza rozróżnienie transakcji dokonywanych przez podatnika na dokonywane prywatnie, oraz w ramach działalności gospodarczej. Warto w tym miejscu przytoczyć wyrok ETS z dnia 4 października 1995 r., sygn. C-291/92, który potwierdza, że przepisy wspólnotowe od dawna rozróżniają transakcje zbycia nieruchomości jeżeli chodzi o opodatkowanie VAT na dokonywane w ramach działalności (występuje opodatkowanie VAT) oraz poza działalnością gospodarczą (nie występuje opodatkowanie VAT).

Zgodnie także z wyrokiem Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w wyroku z dnia 6 września 2006 r. sygn. Akt I SA/Wr 1254/05 "sama okoliczność, że podmiot wykonuje czynności wymienione w ustawie o VAT jako podlegające opodatkowaniu, nie może być wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania tym podatkiem. Podmiot ten-zdaniem Sądu-musi działać w charakterze podatnika wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą, natomiast wykorzystanie prywatnego majątku przez osoby fizyczne będzie mogło stanowić działalność gospodarczą tylko wówczas gdy jest dokonywanie w sposób ciągły dla celów zarobkowych". (sprzedaż prywatnych działek budowlanych w świetle przepisów o VAT, Poradnik VAT nr 16/2007 str 6 wyd. GOFIN).

Powyższa teza koresponduje z opisanym stanem faktycznym bowiem wnioskodawca niewątpliwe zamierza sprzedać nieruchomość należącą do majątku osobistego podatnika niezwiązanego z działalnością gospodarczą oraz nie zamierza tego dokonać w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Sprzedaż nawet kilku nieruchomości w postaci działek budowlanych nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT, jeżeli działki stanowią majątek osobisty podatnika i nie służą do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, gdyż czynności te nie są bowiem związane z uzyskiwaniem dochodu (tak, wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3885/06.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.