IP-PP2-443-249/08-2/SAP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2008 r. (data wpływu 14 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych - jest prawidłowe.

W dniu 14 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W chwili obecnej Strona prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest handel używanymi samochodami. W ramach tej działalności kupuje w krajach Unii Europejskiej (zwłaszcza Niemcy) używane samochody osobowe, w tym m.in. od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W tym zakresie Strona stosuje szczególną procedurę opodatkowania (opodatkowanie marży) wynikającą z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT. Jednocześnie w ramach wykonywania czynności handlu samochodami nabywanymi od osób fizycznych ponosi następujące wydatki:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących przepisów Strona może dokonywać odliczenia całości podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki (tzw. wydatki kosztowe) poniesione na:

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem m.in. art. 120 ust. 17 i 19 ustawy. Przepis powyższy wyłącza zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do przewidzianych w ustawie szczególnych procedur opodatkowania, w tym do szczególnej procedury opodatkowania marży w zakresie opodatkowania towarów używanych. Zgodnie bowiem z art. 120 ust. 19 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów używanych, jeżeli podlegały opodatkowaniu zgodnie ze szczególną procedurą opodatkowania marży. Z regulacji tej wynika, że zakaz dokonywania odliczenia dotyczy jedynie konkretnych, wymienionych w tym przepisie towarów, a nie zakazu odliczania podatku naliczonego w ogóle. Oznacza to, że podatnik, którego działalność w zakresie dostawy towarów używanych jest opodatkowana wg szczególnej procedury (zgodnie z. 120 ust. 4 ww. ustawy) ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupem towarów i usług stanowiących wydatki tzw. kosztowe (zakup paliwa do samochodu, wydatki na naprawę i bieżącą eksploatację, rozmowy telefoniczne). Zatem brak możliwości odliczenia podatku naliczonego w przypadku stosowania procedury szczególnej zawężony jest do konkretnych towarów, do których podatnik stosuje procedurę szczególną (w przypadku Strony do samochodów używanych nabywanych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

W związku z powyższym Strona stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z wyliczonymi powyżej zakupami (paliwo, naprawa i eksploatacja, rozmowy telefoniczne) w zakresie, w jakim wykorzystywane są one do wykonywania czynności opodatkowanych (związanych z dostawą towarów opodatkowanych przy zastosowaniu szczególnej procedury - marży).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.