IP-PP2-443-246/08-4/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2008 r. (data wpływu 14 lutego 2008 r.) uzupełniony w dniu 25 marca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieruchomości i wierzytelności w przypadku rozwiązania Spółki cywilnej - jest prawidłowe.

W dniu 14 lutego 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieruchomości i wierzytelności w przypadku rozwiązania Spółki cywilnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe.

Wspólnicy Spółki chcą podjąć uchwałę o rozwiązaniu Spółki, jednakże będą kontynuować działalność gospodarczą indywidualnie na podstawie posiadanych wpisów do rejestru działalności gospodarczej. Spółka posiada majątek w postaci zakupionej przez nią nieruchomości, gotówki i wierzytelności od usługobiorców za niezapłacone faktury. Uchwałą o rozwiązaniu Spółki wspólnicy rozwiążą Spółkę, wycofają wniesione wkłady, zniosą współwłasność łączną nieruchomości i staną się współwłaścicielami w częściach ułamkowych po 1/3 każdy, przejmą wierzytelności Spółki w równych częściach do windykacji w ramach indywidualnej działalności jako następcy prawni Spółki. Nieruchomość wchodząca w skład majątku Spółki jest nieruchomością niezabudowaną i po jej zakupie Spółka nie korzystała z odpisu podatku naliczonego od podatku należnego.

Pismem z dnia 25 marca 2008 r. Strona uzupełniła swoje stanowisko w sprawie, informując, że przedmiotowa działka zakupiona była jako środek trwały Spółki z przeznaczeniem na plac manewrowy, a w przyszłości na budowę budynku spedycji wraz z usługami. Spółka prowadziła działalność podlegającą opodatkowaniem VAT (usługi transportowe i spedycyjne). Nieruchomość została nabyta w dniu 26 lutego 2004 r. i według obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług nie przysługiwało odliczenie podatku naliczonego.

Strona również wskazała, że pytanie zawarte we wniosku odnoszące się do podatku VAT dotyczy nieruchomości i wierzytelności z tytułu niezapłaconych faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku rozwiązania Spółki będzie odprowadzany podatek VAT przewidziany w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czy też będzie miał zastosowanie art. 14 ust. 4 ustawy o podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie będzie miał art. 14 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Spółka przy zakupie nieruchomości nie odpisała podatku naliczonego od podatku należnego, zaś odnośnie wierzytelności z tytułu niezapłaconych faktur nie będzie miał zastosowania art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż należności nie są towarem. Spółka wystawiła na te niezapłacone należności faktury VAT i zapłaciła do urzędu skarbowego podatek VAT od tych faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie na terytorium kraju.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Stosownie do art. 14 ust. 2 ww. ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy.

W myśl przepisu art. 14 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz wyżej powołane przepisy należy stwierdzić, że w przypadku rozwiązania Spółki cywilnej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie będzie podlegał majątek Spółki w postaci nieruchomości, ponieważ zakup 26 lutego 2004 r. przedmiotowej działki stanowił dla Spółki środek trwały i według obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług Podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tak więc ww. art. 14 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma w tym przypadku zastosowania.

Odnośnie majątku w postaci wierzytelności od usługobiorców z tytułu niezapłaconych faktur zastosowania nie będzie miał również art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wierzytelność jest prawem jednego podmiotu (wierzyciela) do żądania od drugiego podmiotu (dłużnika) pewnego zachowania się, zwanego świadczeniem (wyrażalnym pieniężnie). Wierzytelność jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. W świetle powyższego stwierdzić należy, iż wierzytelność nie można uznać za towar w świetle ustawy o podatku od towarów, gdyż wierzytelność stanowi prawo majątkowe, które nie mieści się w dyspozycji art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, określającego co należy rozumieć pod pojęciem towaru. Wierzytelność własna (jak jest w tym przypadku) nie stanowi również usługi, ponieważ jest ona jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu (dostawy towaru lub świadczenia usługi). Zatem przepisy podatku od towarów i usług odnośnie majątku - wierzytelności własnej w przypadku rozwiązania Spółki cywilnej nie będą miały zastosowania.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, że wprawdzie w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 14 ust. 4 ww. ustawy, niemniej biorąc pod uwagę ogólne stanowisko Podatnika uznaje się je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja10, 09-402 Płock.