IP-PP2-443-239/08-4/IK - Jaką stawkę VAT zastosować do robót związanych z wykonaniem infrastruktury, robót zewnętrznych i zagospodarowania terenu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2008 r. (data wpływu 11 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania robót budowlanych i infrastruktury związanej z robotami zewnętrznymi i zagospodarowaniem terenu - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lutego 2008 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania robót budowlanych i infrastruktury związanej z robotami zewnętrznymi i zagospodarowaniem terenu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła umowę na wykonanie prac związanych z budową osiedla mieszkaniowego, ustalając wynagrodzenie ryczałtowe określone w kwocie netto. Zakres prac stanowiących przedmiot umowy określa dokumentacja techniczna, którą stanowią projekty budowlane budynków mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego z garażami indywidualnymi w kondygnacji piwnic oraz zbiorowymi - pod płytą zieloną, pomiędzy zespołami budynków. Do obowiązków wykonawcy należą także roboty z rozbiórką i organizacją placu budowy, roboty drogowe, sieci: kanalizacji deszczowej, wodociągowej, kanalizacyjno - sanitarnej, oświetlenie zewnętrzne oraz zagospodarowanie terenu: ukształtowanie terenu, zieleń, ogrodzenie i elementy małej architektury.

Dokumentacja techniczna określa: powierzchnię całkowitą - 37.221,35 m², pow. Mieszkalna w budynkach - 20.941,82 m², pow. garaży indywidualnych - 2.337,15 m² i pow. garaży zbiorowych - 3.715,75 m².

Obiekt sklasyfikowano wg PKOB 112. Zamawiający uzyskał zatwierdzenie projektu budowlanego i pozwolenie na budowę "zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażami" - obiekt o kategorii XIII.

Integralna część umowy stanowi harmonogram rzeczowo-finansowy zawierający szczegółowy opis robót. W harmonogramie tym wyodrębniono:

W skład robót na budynkach wchodzą:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę VAT zastosować do:

Zdaniem Wnioskodawcy, do robót w budynkach mieszkalnych łącznie z garażami w piwnicach oraz garażami zbiorowymi pod płytą zieloną należy zastosować stawkę 7%. Natomiast do wykonania infrastruktury (rozbiórka, przygotowanie placu budowy, roboty drogowe, wykonanie sieci) i zagospodarowania terenu (ogrodzenie, ukształtowanie terenu, zieleń i elementy małej architektury) stawkę 22%.

Z podstawowych reguł metodycznych PKOB wynika, że o właściwej klasyfikacji danego obiektu przesądza jego główne przeznaczenie. Ponieważ budynki, w których Wnioskodawca wykonuje roboty budowlane - montażowe w przeważającej części mają służyć celom mieszkalnym, a w mniejszej części są to garaże podziemne i zbiorowe pod płytą zieloną, to cały obiekt winien być zaliczony do ugrupowania PKOB 112, a więc całość robót realizowanych na tym obiekcie podlega opodatkowaniu VAT wg stawki 7%.

Wykonanie infrastruktury i zagospodarowanie terenu należy opodatkować 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ww. ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Wskazać należy, że nie zawsze budynki mają jednorodny charakter. W sytuacji, gdy część budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, a pozostała część do innych celów, wówczas sposób zakwalifikowania danego budynku znajduje się w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. W przepisach tych zdefiniowano m.in. pojęcia takie jak:

Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o obiektach budownictwa mieszkaniowego - rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne z podziałem na grupy:

111 - budynki mieszkalne jednorodzinne,

112 - budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe,

113 - budynki zbiorowego mieszkania.

W myśl art. 41 ust. 12b ww. ustawy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Natomiast, stosownie do art. 41 ust. 12c ww. ustawy w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z powyższego wynika, że stawkę 7% stosuje się do:

Ponadto, zgodnie z treścią § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.) obowiązującego od dnia 1 stycznia 2008 roku, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

W tym miejscu należy podkreślić, że fakt zaklasyfikowania budynku do grupy 11 PKOB, nie stanowi jednoznacznej przesłanki do zastosowania od 1 stycznia 2008 roku 7% stawki podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z cyt. powyżej przepisami art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a pkt 2 rozporządzenia, stawką 7% nie są objęte lokale użytkowe. Preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 7% od dnia 1 stycznia 2008 roku, nie jest również objęta infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie precyzują terminu "lokal użytkowy". W związku z tym, należy posiłkować się definicją lokalu mieszkalnego zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), która stanowi, że samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Do lokalu mieszkalnego przynależeć mogą, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet bezpośrednio do niego nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi", a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż (art. 2 ust. 4 ww. ustawy).

Garaże zwane "pomieszczeniami przynależnymi", mimo iż stanowią część składową lokalu mieszkalnego w rozumieniu ww. ustawy, jak również lokale użytkowe, nie są przeznaczone na stały pobyt ludzi i nie służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powyższe przepisy, należy stwierdzić, że roboty budowlane dotyczące budynku mieszkalnego spełniającego kryteria art. 41 ust. 12a -12c oraz art. 2 pkt 12 ww. ustawy są opodatkowane 7% stawką podatku od towarów i usług zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a pkt 1 ww. rozporządzenia.

Natomiast roboty związane z wykonaniem garaży indywidualnych w piwnicach oraz z wykonaniem garaży zbiorowych pod płytą zieloną, które stanowią lokal użytkowy i nie są przeznaczone na stały pobyt ludzi i nie służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych są opodatkowane zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wg stawki podstawowej 22%.

Odnośnie robót związanych z wykonaniem infrastruktury tj. robót zewnętrznych (rozbiórka, przygotowanie placu budowy, roboty drogowe, wykonanie sieci) i zagospodarowania terenu ogrodzenie, ukształtowanie terenu, zieleń i elementy małej architektury), ponieważ nie dotyczą one obiektów zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z definicją zawartą w art. 41 ust. 12a-12c oraz w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług nie korzystają z preferencyjnej 7% stawki podatku i są opodatkowane zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wg stawki podstawowej 22%.

Dodać należy, że przez obiekt małej architektury zgodnie z art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 z późn. zm.) należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

Obiekty te również nie mieszczą się w dziale 11 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, nie stanowią także lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w dziale 12 oraz budynków instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja10, 09-402 Płock.