IP-PP2-443-231/08-2/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PP2-443-231/08-2/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2008 r. (data wpływu 11 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego oraz stawki VAT dla usług konserwacji, modernizacji, naprawy, montażu, wymiany, instalacji oraz remontu dźwigów (wind) osobowych, towarowych, hydraulicznych i platform dla osób niepełnosprawnych oraz usług pogotowia dźwigowego i elektrycznego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego oraz stawki VAT dla usług konserwacji, modernizacji, naprawy, montażu, wymiany, instalacji oraz remontu dźwigów (wind) osobowych, towarowych, hydraulicznych i platform dla osób niepełnosprawnych oraz usług pogotowia dźwigowego i elektrycznego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczy usługi konserwacji, modernizacji, naprawy, montażu, wymiany, instalacji oraz remontu dźwigów (wind) osobowych, towarowych, hydraulicznych i platform dla osób niepełnosprawnych oraz usługi pogotowia dźwigowego i elektrycznego instalacji elektrycznych. Usługi swoje wykonuje w obiektach budownictwa mieszkaniowego (PKOB 11) oraz budynkach sklasyfikowanych w dziale 12 a także w klasie ex 1264. Usługi powyższe świadczy bezpośrednio odbiorcom jak również na zasadzie podwykonawstwa na zlecenie innych firm.

Na usługi konserwacji, pogotowia i drobnych napraw wchodzących w zakres konserwacji sporządzane są umowy terminowe z odbiorcami tych usług, na podstawie, których spółka obciąża, co miesiąc, stałą kwotą swoich odbiorców. Natomiast na montaż, modernizację, wymianę, remont i instalację dźwigów wystawiane są odrębne zlecenia bądź umowy dotyczące konkretnej roboty przez zlecającego te prace. Zgodnie z informacją uzyskaną Urzędzie Statystycznym w PKWiU pod numerem PKWiU 45.31.30-00.10 sklasyfikowane są usługi związane z instalacją dźwigów natomiast usługi konserwacji i naprawy urządzeń dźwigowych sklasyfikowane są pod numerem PKWiU 29.22.92-00.00. Odnośnie pozostałych usług takich jak modernizacja, wymiana i remont dźwigów brak szczegółowej klasyfikacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Które z usług świadczonych przez Wnioskodawcę podlegają obowiązkowi rozliczenia podatku należnego na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług, a które podlegają obowiązkowi podatkowemu na zasadach ogólnych zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT.

* Z jaka stawką podatku od towarów i usług Wnioskodawca powinien świadczyć swoje usługi wykonywane bezpośrednio dla inwestorów oraz dla wykonawców jako podwykonawca.

Jak podnosi Wnioskodawca, przepis art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane definiuje roboty budowlane jako budowę a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Przy czym przebudowa to wykonywanie robót budowlanych w wyniku, których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego. Natomiast remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji. Ponadto Krajowy Standard Rachunkowości nr 3 definiuje usługi budowlane jako: budowę, rozbudowę, nadbudowę, modernizację, rozbiórkę, remont konstrukcji połączonych z gruntem w sposób trwały, wykonanych z materiałów budowlanych i elementów składowych, będących wynikiem prac budowlanych. W szczególności są to usługi (prace, roboty) polegające na m.in. wykonywaniu instalacji budowlanych. Przy czym usługi polegające na wykonywaniu instalacji budowlanych obejmują min. instalację dźwigów osobowych i towarowych oraz ruchomych schodów.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, dla usług konserwacji dźwigów i platform dla os. niepełnosprawnych oraz pogotowia dźwigowego i elektrycznego powinno się rozpoznawać obowiązek podatkowy na zasadach ogólnych (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Natomiast dla pozostałych usług takich jak: modernizacja, montaż, wymiana, remont, naprawa i instalacja dźwigów osobowych i towarowych oraz platform dla osób niepełnosprawnych powinno się rozpoznawać obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) cytowanej ustawy. Obniżoną stawkę podatku od towarów i usług 7% powinno stosować się dla usług dotyczących budownictwa mieszkaniowego (PKOB 11) oraz budynków sklasyfikowanych w dziale 12 a także w klasie ex 1264. Stawkę obniżoną, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka powinna stosować dla odbiorców bezpośrednich sklasyfikowanych w wyżej wymienionych działach klasyfikacji PKOB jak i w usługach podwykonawstwa na zlecenie firm, które świadczą te usługi bezpośrednio dla obiektów budownictwa mieszkaniowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Od powyższej zasady ustawodawca przewidział jednak liczne wyjątki i określił szczególne przypadki dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego.

Dla usług budowlanych lub budowlano-montażowych, w myśl art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

W myśl art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414) przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Natomiast stosownie do art. 3 pkt 8 powołanej ustawy remontem jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtwarzaniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Spółka świadczy usługi konserwacji, modernizacji, naprawy, montażu, wymiany, instalacji oraz remontu dźwigów (wind) osobowych, towarowych, hydraulicznych i platform dla osób niepełnosprawnych oraz usługi pogotowia dźwigowego i elektrycznego instalacji elektrycznych.

W świetle powołanych wyżej regulacji, należy stwierdzić, iż moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku usług stanowiących usługi budowlano-montażowe, powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano montażowych. W pozostałych przypadkach, tzn. w przypadku usług bieżącej konserwacji oraz pogotowia dźwigowego i elektrycznego obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wykonania usługi.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Na podstawie art. 41 ust. 12 powołanej ustawy, stawkę podatku wynoszącą 7%, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Jednakże zgodnie z § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) stawkę podatku wymieniona w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1.

robót budowlano montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264- wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych

2.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy (budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11), lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

* w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 - 12c ustawy.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 ustawy, rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Powołane przepisy przewidują stosowanie obniżonej stawki podatku 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego oraz robót budowlano-montażowych, remontów i robót konserwacyjnych związanych z tym budownictwem.

W związku z powyższym, jeżeli budynki, w których Wnioskodawca świadczy usługi montażu, konserwacji, remontów, napraw i modernizacji urządzeń dźwigowych (wind) mieszczą się zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych w dziale 11, bądź w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych lub usługi te dotyczą lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB 12, wówczas usługi te podlegają opodatkowaniu obniżoną stawką podatku 7%. Istotnym jest tutaj zaklasyfikowanie budynku, w którym są świadczone przedmiotowe usługi, do odpowiedniego grupowania, według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - bez znaczenia natomiast pozostaje fakt, czy usługa taka jest świadczona dla odbiorców bezpośrednich czy też w ramach podwykonawstwa.

Do pozostałych usług będących przedmiotem zapytania, tj. usług pogotowia dźwigowego i elektrycznego należy zastosować stawkę podstawową 22%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl