IP-PP2-443-223/08-2/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2008 r. (data wpływu 11 lutego 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług związanych z pośrednictwem finansowym - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług związanych z pośrednictwem finansowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi sklep (market) ze sprzętem elektronicznym i AGD. W ramach prowadzonej działalności Spółka zamierza zawrzeć z wybranymi bankami bądź innymi instytucjami finansowymi (banki) umowy o współpracę w zakresie organizacji finansowania sprzedaży kredytem bankowym (umowy). Celem tych umów jest umożliwienie bankom prowadzenia na terenie marketu działalności związanej z udzielaniem kredytów i wspieranie przez Wnioskodawcę tej działalności.

W ramach zawieranych umów Spółka będzie świadczyła na rzecz banków takie usługi jak:

Za tak świadczone usługi Spółka będzie pobierała wynagrodzenie, uzależnione od wartości udzielonych przez bank kredytów, powiększone o opłatę stałą.

Zgodnie z opinią Urzędu Statystycznego, usługi takie jak opisane w punktach 1.3 - 1.5 powyżej mieszczą się w grupowaniu PKWiU 67.13.10-00.90 "Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione", Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWIU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), która to klasyfikacja ma nadal zastosowanie dla celów podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

* Czy świadczone przez Spółkę usługi na rzecz banków korzystają ze zwolnienia z podatku VAT, zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (załącznik 4, poz. nr 3).

* Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, Spółka wnosi o potwierdzenie, że usługi te mają charakter sporadyczny w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy o VAT.

W opinii Spółki opisane wyżej usługi są usługami pośrednictwa finansowego w rozumieniu pozycji 3 załącznika 4 do ustawy o VAT i korzystają ze zwolnienia od opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi jakie będą przez niego świadczone, polegające na obsłudze klientów banków w zakresie udzielania im kredytów, będą stanowiły wsparcie kompleksowej usługi finansowej oferowanej przez te banki swoim klientom. W związku z czym usługi te można zakwalifikować jako usługi pomocnicze do usługi głównej, czyli usługi udzielenia kredytu. Przykładowo, przyjęcie za pośrednictwem Spółki wniosku kredytowego, w formie zlecenia pro - forma, doprowadzi w efekcie do udzielenia klientowi kredytu przez bank. Z ekonomicznego punktu widzenia, jak również z perspektywy klienta, usługa oferowana przez bank, w skład której wchodzą także czynności wykonywane przez Spółkę, stanowi jednorodną usługę bankową jaką jest udzielenie kredytu.

Zgodnie z art. 6a ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, bank może powierzyć przedsiębiorcy wykonywanie czynności faktycznych związanych z działalnością bankową. Główny Inspektor N w piśmie z. grudnia 2004 r. NB-BPN-l-022-70/04 w sprawie rekomendowanych kierunków interpretacyjnych przepisów ustawy - Prawo bankowe dotyczące outsourcingu jako "czynności faktyczne związane z działalnością bankową" charakteryzuje czynność faktyczną pozostającą w bezpośrednim związku z działalnością bankową tzn. taką która:

* może być uznana za składową czynności bankowej wymienionej w art. 5 i 6 ust. 1 prawa bankowego, lub

* bez których podjęcia ze względu na istotę lub charakter czynności bankowej nie możliwe jest wykonanie czynności bankowej.

Usługi świadczone przez Spółkę na rzecz banków polegające na bieżącym i kompleksowym wsparciu banku w związku z udzielaniem kredytów określonej grupie klientów w określonym miejscu (klienci Spółki dokonujący zakupów w supermarkecie) spełniają niewątpliwie wyżej wymienione warunki. Przykładowo, zbieranie danych w imieniu banku stanowi niezbędny element oceny zdolności kredytowej danego klienta i w efekcie prowadzi do zawarcia z nim umowy kredytowej. Można stwierdzić, że cały proces udzielania kredytów dla pewnej określonej grupy klientów przebiega przy wsparciu Spółki, bez którego udziału nie mógłby się w ogóle odbyć.

Czynności będące przedmiotem działalności Spółki, stanowią ważny element procesu polegającego na udzielaniu kredytów klientom Spółki i niewątpliwie mogą być uznane za część składową czynności bankowej jaką jest udzielenie kredytu. Obsługa banku prowadzona przez Wnioskodawcę jest zatem usługą pomocniczą w stosunku do usług finansowych świadczonych przez Bank. Powyższe stanowisko potwierdza również opinia Urzędu Statystycznego z 4 stycznia 2008 r. (syg. 0K-5672/KU-4903/2007) wydana na wniosek Spółki.

Zdaniem Urzędu Statystycznego "usługi polegające na umożliwieniu bankowi prowadzenia działalności kredytowej na terenie sklepów wnioskodawcy, udzielaniu informacji i propagowaniu aktualnych warunków kredytowania przez bank, pośrednictwie pomiędzy stronami zaangażowanymi w udzielanie i przyjmowanie kredytów, zbieraniu danych dotyczących transakcji finansowych za pomocą kredytu, itp. mieszczą się w grupowaniu PKWiU 67.13.10-00.90".

Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (Wyrok ETS z 25.02.2002 C P P Ltd. v C of C E), usługa jest uznawana za pomocniczą do usługi głównej, w sytuacji gdy usługa pomocnicza nie starowi dla klienta celu samego w sobie, a jedynie zapewnia mu możliwość efektywniejszego i lepszego korzystania z usługi głównej.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Spółkę spełniają ten warunek i mogą być tym samym uznane za usługi pomocnicze w stosunku do usługi finansowej wykonywanych przez banki.

Należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 8 ust. 2 tej ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Oznacza to, że usługi wymienione w klasyfikacjach są definiowane co do swojego zakresu poprzez te klasyfikacje. Co więcej załącznik 4 odwołuje się wprost do klasyfikacji statystycznych, wymieniając w poz. 3 usługi z grupowań PKWiU 65 - 67.

Potwierdza to prawidłowość interpretacji, według której usługi świadczone przez Spółkę mieszczące się w grupowaniu 67.13.10-00.90, korzystają ze zwolnienia z VAT.

Przedstawiona powyżej wykładnia przepisów ustawy o VAT jest również zgodna z wykładnią stosowaną przez organy podatkowe. W postanowieniu z 13 czerwca 2006 r. (Postanowienie ws. interpretacji prawa podatkowego z 13.06.2006 syg. 1472/RPP1/443-337/06/AW), Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego stwierdził, że usługi wsparcia w udzielaniu kredytów świadczone na rzecz banku, takie jak: (i) umożliwienie bankowi prowadzenia działalności kredytowej na terenie sklepu, (ii) pośrednictwo w zawieraniu z klientami banku umów o kredyt, (iii) zbieranie danych w imieniu banku celem ich przetwarzania, są usługami pośrednictwa finansowego i korzystają ze zwolnienia z VAT.

W opinii Spółki opisane powyżej usługi pośrednictwa finansowego są usługami wykonywanymi sporadycznie w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy o VAT. Zarówno ustawa o VAT jak i VI Dyrektywa (Dyrektywa Rady (EWG) z dnia 17 maja 1977 r. Nr 77/388/EEC) nie definiują pojęcia "sporadyczny" bądź " incydentalny". Według przedstawicieli doktryny pojęcie sporadyczny powinno być rozumiane jako odnoszące się do działalności niemającej charakteru podstawowej działalności podatnika ani też stałej działalności drugorzędnej. Sporadyczność implikuje występowanie danych zdarzeń w sposób niepermanentny, ale nie wyklucza ich powtarzalności (T M VAT Komentarz 2...., s. 651).

Interpretacja pojęcia "incydentalny" była również przedmiotem rozstrzygnięcia w ETS. Zdaniem Trybunału dane transakcje nie mogą być traktowane jako transakcje incydentalne jeśli stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne uzupełnienie działalności podstawowej podatnika (Wyrok ETS z 11 lipca 1996 r. Regie D C A. F v. Ministre du Budget C- 306/94).

W innym orzeczeniu Trybunał uznał, że czynność może być uznana za incydentalną jeśli dotyczy bardzo ograniczonego zasobu aktywów lub ich ilość jest stosunkowo niewielka biorąc pod uwagę ilość transakcji opodatkowanych jakie przeprowadza dany podatnik (Wyrok ETS z 29.04.2004 EDM v. Fazenda Publica C- 77/O1). Innymi słowy, powołane orzeczenia ETS definiują następujące przesłanki, które determinują kiedy transakcje wykonywane przez podatnika należy uznać za incydentalne:

* transakcje takie nie stanowią bezpośredniego, stałego i koniecznego uzupełnienia działalności podstawowej podatnika;

* transakcje takie dotyczą bardzo ograniczonego zasobu aktywów lub ich ilość jest stosunkowo niewielka biorąc pod uwagę ilość transakcji z zakresu podstawowej działalności podatnika.

Przy braku zdefiniowania pojęcia "sporadyczny", należy przyjąć, iż pojęcie to powinno być rozumiane w taki sposób w jaki rozumiane jest pojęcie "incydentalny", występujące w art. 19 ust. 2 VI Dyrektywy, ponieważ Polska zobowiązana jest stosować zaimplementowane przepisy Dyrektywy w sposób zgodny z jej brzmieniem i interpretacją.

Zdaniem Spółki przesłanki, wynikające z powołanych orzeczeń ETS, są spełnione w stanie faktycznym, którego dotyczy niniejsze zapytanie. Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest handel sprzętem elektronicznym i AGD, dlatego też jest poza wszelką wątpliwością, że usługi pośrednictwa finansowego, które będą świadczone na rzecz banków nie mają charakteru podstawowej działalności Spółki a są jedynie uzupełnieniem tej działalności. Jednakże uzupełnienie to nie jest konieczne i bezpośrednie do prowadzenia działalności głównej. Planowane świadczenie przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa finansowego ma na celu zwiększenie sprzedaży oferowanych przez niego produktów. Jednak nie jest to ani jedyna ani podstawowa technika służąca osiągnięciu tego celu. Główne sposoby, przy pomocy których Wnioskodawca osiąga zwiększenie sprzedaży oscylują wokół działań marketingowych (reklama w mediach, na billboardach itp.) oraz organizowania akcji promocyjnych (okresowe obniżki cen na wybrany asortyment, wyprzedaże itp.). Dlatego też planowanej działalności finansowej Wnioskodawcy nie należy postrzegać jako stałego i koniecznego uzupełnienia działalności podstawowej. Udział usług pośrednictwa finansowego w całokształcie działalności Spółki będzie relatywnie niewielki i to zarówno pod względem ilości zawieranych transakcji, jak również pod względem przychodów generowanych z tytułu usług pośrednictwa finansowego. Ilość transakcji odzwierciedlają faktury wystawiane z tytułu świadczenia usług, których w okresie rocznym będzie nie więcej niż 12, co jest liczbą znikomą w porównaniu do tysięcy umów sprzedaży zawieranych każdego dnia przez Spółkę z nabywcami jej towarów.

Podobnie przychody uzyskiwane z tytułu usług finansowych będą kształtować się w granicach od 0 do 2,5% całkowitych przychodów Spółki, co świadczy o ich relatywnie niewielkim udziale w działalności Spółki. Z tych względów należy uznać, że usługi pośrednictwa finansowego jakie Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz banków mają charakter sporadyczny w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy o VAT.

Zważywszy, że:

Spółka wnosi o potwierdzenie, że czynności, jakie zamierza świadczyć na rzecz banków są usługami pośrednictwa finansowego, zwolnionymi z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i jako usługi pośrednictwa finansowego są to transakcje o charakterze sporadycznym w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy o VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

W przedmiotowym wniosku Spółka wskazała, iż będzie świadczyła usługi sklasyfikowane wg symbolu PKWiU 67.13.10-00.90 "Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione". Stosownie do postanowień art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od owarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W załączniku nr 4 pod poz. 3 wskazano symbol PKWiU Sekcja J ex (65-67) - Usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

Udzielając odpowiedzi na zapytanie Podatnika podkreślić należy, że do wydawania opinii klasyfikacyjnych oraz udzielenia pomocy w zakwalifikowaniu wyrobów (usług) do poszczególnych grupowań PKWiU upoważnione są wyłącznie odpowiednie organy statystyczne.

Jeżeli więc zawierając umowę z bankiem, Spółka będzie działała w warunkach określonych w grupowaniu 67.13.10-00.90 czynność taka będzie zwolniona z opodatkowania VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Zatem, prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż jeżeli będzie świadczyła usługi opisane we wniosku, jako sklasyfikowane wg symbolu PKWiU 67.13.10-00.90 "Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione", usługi te stosownie do postanowień art. 43 ust. 1 ustawy korzystać będą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy). Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, wjakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego, wynika iż Spółka świadczy usługi sklasyfikowane wg PKWiU 67.13.10-00.90 "Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione", które w rozumieniu pozycji 3 załącznika nr 4 do ustawy, korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem, będą to usługi, o których mowa w art. 90 ust. 6 ustawy, z tym że aby nie wliczać ich do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, muszą być to czynności dokonywane sporadycznie.

Spółka wskazała, iż podstawowym przedmiotem jej działalności jest prowadzenie sklepu (marketu) ze sprzętem elektronicznym i AGD, dlatego też poza wszelką wątpliwością usługi pośrednictwa finansowego, które będą świadczone na rzecz banków i instytucji finansowych nie mają charakteru podstawowej działalności Spółki, a są jedynie uzupełnieniem tej działalności. Jednakże uzupełnienie to nie jest konieczne i bezpośrednie do prowadzenia działalności głównej.

Przede wszystkim należy zgodzić się z Wnioskodawcą w zakresie braku w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług definicji pojęcia "sporadyczny". W takim przypadku w pierwszej kolejności stosuje się wykładnię językową w taki bowiem sposób ustawodawca komunikuje się z podatnikiem jako adresatem normy. Dopiero gdy wykładnia językowa nie prowadzi do jednoznacznych rezultatów dopuszczalne jest skorzystanie z pozajęzykowych dyrektyw interpretacyjnych. Wg internetowego słownika wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Wł. K - "sporadyczny" to zdarzający się, występujący czasami, nieregularnie, nieczęsto, przypadkowo, trafiający się tu i ówdzie, pojedynczo. Również słowo sporadyczny definiowane jest jako "występujący rzadko, nieregularnie" wg internetowego Słownika Języka Polskiego PWN. Stosując zatem wykładnię językową nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą w zakresie sporadyczności świadczenia przez niego na rzecz banków usług pośrednictwa finansowego, które w przestawionym zdarzeniu przyszłym nie będą występować ani rzadko, ani nieregularnie. Jak wskazał Wnioskodawca umowy będą zawierane nie z jedną a kilkoma instytucjami finansowymi, na czas nieokreślony z 3 miesięcznym terminem wypowiedzenia, a w ramach tych umów Wnioskodawca będzie:

Za tak świadczone usługi, Spółka będzie pobierała wynagrodzenie, uzależnione od wartości udzielonych przez bank kredytów, powiększone o opłatę stałą. W przypadku usług świadczonych na zasadach określonych umową w sposób częstotliwy a nawet codziennie (np. udostępnianie powierzchni dla Punktu Obsługi Klienta, udzielanie informacji itp.), nie może być mowy o ich sporadyczności.

Spółka na uzasadnienie swego stanowiska, podniosła również iż udział usługi pośrednictwa finansowego w całokształcie działalność Spółki będzie relatywnie niewielki i to zarówno pod względem ilości zawieranych transakcji, jak również pod względem przychodów generowanych z tytułu usług pośrednictwa finansowego, a ilość transakcji odzwierciedlają faktury wystawiane z tytułu świadczenia usług, których w okresie rocznym będzie nie więcej niż 12, co jest liczbą znikomą w porównaniu do tysięcy umów sprzedaży zawieranych każdego dnia przez Spółkę z nabywcami jej towarów. Tut. organ zauważa, iż ilość wystawionych w ciągu roku faktur nie przesądza o ilości wykonanych świadczeń. W przedstawionym stanie faktycznym, jak już powyżej stwierdzono, mamy do czynienia z tzw. sprzedażą o charakterze ciągłym, dla której wprowadzono odstępstwo od ogólnej zasady fakturowania czynności siódmego dnia od dnia wykonania usługi, o czym stanowi w 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Tak więc, przy świadczeniach dokonywanych przez Spółkę, liczba faktur nie będzie równa liczbie wykonanych usług, co podważa dowodzoną przez Spółkę, na podstawie liczby faktur, tezę o niewielkiej liczbie usług.

Ponadto sama Spółka wskazała, iż planowane świadczenie usług pośrednictwa finansowego ma na celu zwiększenie sprzedaży oferowanych przez nią produktów, następnie wskazując, iż nie jest to ani jedyna, ani podstawowa technika służąca osiągnięciu tego celu. Pośredniczenie w zawieraniu kredytu nie może być określone jako zdarzenie sporadyczne, bowiem usługi te są konsekwencją działalności, którą prowadzi Wnioskodawca i niewątpliwie będą miały wpływ na zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej. Udzielenie kredytu umożliwi zakup klientom marketów - produktów, których nie zakupiliby gdyby nie mieli środków finansowych.

Zdaniem tut. organu, usługi pośrednictwa kredytowego stanowią uzupełnienie działalności podstawowej, bowiem są niewątpliwie z nią związane. Ponadto jak wynika z wniosku będzie to działalność planowana (umowy zawarte na czas nieokreślony), która wbuduje się w schemat działalności firmy, nie będzie to zatem działalność przypadkowa.

W nawiązaniu do orzeczeń ETS powołanych przez Wnioskodawcę nr.... i nr...., tut. organ zwraca uwagę, iż wyroki te zapadły w innym stanie faktycznym, z tym że należy zaznaczyć, iż ETS stały charakter transakcji finansowych uznał za jedną z cech przesądzających o tym, iż dana czynność nie może być uznana za sporadyczną. Nie może być wątpliwości, co do tego, iż opisane przez Wnioskodawcę usługi mają właśnie stały charakter (permanentny), o czym świadczy ich rodzaj i sposób świadczenia.

W związku z powyższym nieprawidłowe jest stanowisko Spółki, iż usługi pośrednictwa finansowego, które zamierza świadczyć, są transakcjami sporadycznymi w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.