IP-PP2-443-211/08-2/SAP
Pismo z dnia 10 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PP2-443-211/08-2/SAP
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2008 r. (data wpływu 11 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie wynajmu i dzierżawy posiadanych przez siebie nieruchomości, stanowiących mienie komunalne oraz sprzedaży tych nieruchomości. W ubiegłym roku zakończony został program modernizacji świetlic wiejskich, stanowiących mienie komunalne. Gmina nie czerpie ze świetlic żadnych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług typu dzierżawa czy wynajem pod działalność gospodarczą. Świetlice służą jedynie zaspokajaniu potrzeb społeczności wiejskiej określonych w art. 7 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), czyli krzewieniu kultury, np. zabawy wiejskie czy inne imprezy kulturalne. Ponadto świetlice służą jako miejsce zebrań wiejskich, spotkań rady sołeckiej czy zebrań członków OSP.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z realizacją tego projektu.
Zdaniem wnioskodawcy nie może tu mieć zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), gdyż nieruchomości, na które poniesione zostały nakłady inwestycyjne nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (nie stanowią przedmiotu najmu czy dzierżawy w zakresie objętym podatkiem od towarów i usług), a więc Gminie nie przysługuje w tym wypadku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na modernizację ww. obiektów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy. Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, że nie odniósł się do treści załączników do wniosku.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.