IP-PP2-443-188/08-3/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PP2-443-188/08-3/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2008 r. (data wpływu 4 lutego 2008 r.), uzupełniony pismem z dnia 11 marca 2008 r. (data wpływu 14 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wysokości stawki VAT na roboty związane z infrastrukturą towarzyszącą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wysokości stawki VAT na roboty związane z infrastrukturą towarzyszącą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zarząd Zasobów X, jako trwały zarządca nieruchomości mieszkalnych stanowiących własność Skarbu Państwa w 2008 r. zamierza wykonać (systemem zleconym) nowe kompleksowe urządzenie i zagospodarowanie terenu przynależnego do czterech sąsiadujących ze sobą budynków mieszkalnych (posadowionych na dwóch działkach gruntu o łącznej pow. 16 709 m kw.) w tym m.in. przewiduje budowę parkingu dla mieszkańców ww. budynków mieszkalnych, urządzenie terenów zielonych bezpośrednio związanych z tymi budynkami mieszkalnymi oraz budowę dla tych budynków dwóch altan śmietnikowych. Budynki, dla których realizowane będą ww. roboty budowlane wybudowane zostały w 1991 r. i od tamtego czasu zasiedlone są przez funkcjonariuszy służb mundurowych oraz emerytów, rencistów i byłych żołnierzy zawodowych resortu spraw wewnętrznych i administracji (którzy zajmują znajdujące się tam lokale mieszkalne, na zasadach najmu, jako mieszkania służbowe). Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535) - stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 tej ustawy tj. stawkę VAT w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wobec powyższego pojawia się wątpliwość, czy roboty budowlane bezpośrednio związane z infrastrukturą towarzyszącą do budynków mieszkalnych (w tym w szczególności: budowa parkingu, zagospodarowanie terenów zielonych oraz budowa altan śmietnikowych) mogą być objęte ww. 7% stawką podatku od towarów i usług (VAT), jako roboty związane z obiektami budowlanymi zaliczanymi do budownictwa objętego społecznym programem mieszkowym, czy też w odniesieniu do tych robót należy stosować podstawową - 22% stawkę podatku VAT.

Do dnia 31 grudnia 2007 r. obowiązywał przepis art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) wskazujący stawkę podatku VAT dla robót budowlano-montażowych oraz robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą w wysokości 7%. Od dnia 1 stycznia 2008 r. w odniesieniu do robót remontowych w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w tym również do robót remontowych w budynkach mieszkalnych, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. wynikającym z art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382) w dalszym ciągu stosowana jest 7% stawka podatku VAT przy czym w przepisie tym nie wymienia się już urządzeń infrastruktury towarzyszącej związanej z tym budownictwem. Także rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w brzmieniu nadanym przez rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861) nie odnosi się urządzeń infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do robót budowlanych związanych z infrastrukturą towarzyszącą przynależną do obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, może być stosowana 7% stawka podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawową definicją obiektu budowlanego, zawartą w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 118 z późn. zm.) - obiektem budowlanym jest budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi oraz budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Zatem - wszelkie instalacje i urządzenia techniczne, stanowiące infrastrukturę towarzyszącą do budynków mieszkalnych w rozumieniu ww. ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, zawierają się w definicji obiektu budowlanego, a tym samym stanowią integralną część obiektu budowlanego. Wobec powyższego - roboty budowlane związane z infrastrukturą towarzyszącą do obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (takie jak: urządzenie i zagospodarowanie terenu przynależnego do budynków mieszkalnych, w tym: budowa parkingu, urządzenie terenów zielonych oraz budowa altan śmietnikowych) winny być objęte 7% stawką podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%. Zgodnie z art. 8 ust. 1 wymienionej ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ww. ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ww. ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl art. 41 ust. 12b. ww. ustawy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o obiektach budownictwa mieszkaniowego - rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W myśl art. 3 pkt 1 lit. a)-c) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury.

Stosownie do art. 3 pkt 4 ww. ustawy - Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie małej architektury - należy przez to rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

* kultu religijnego, jak kapliczki, krzyże przydrożne, figury;

* posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej;

* użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu.

Zgodnie Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne z podziałem na grupy:

111 - budynki mieszkalne jednorodzinne,

112 - budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe,

113 - budynki zbiorowego mieszkania.

W dziale 12 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych mieszczą się budynki niemieszkalne z podziałem na grupy:

121 - hotele i budynki zakwaterowania turystycznego

122 - budynki biurowe.

123 - budynki handlowo - usługowe,

124 - budynki transportu i łączności,

125 - budynki przemysłowe i magazynowe,

126 - ogólnodostępne obiekty kulturalne, budynki o charakterze edukacyjnym, budynki szpitali i zakładów opieki medycznej oraz budynki kultury fizycznej,

127 - pozostałe budynki niemieszkalne.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powyższe przepisy, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie urządzenia i zagospodarowanie terenu przynależnego do budynków mieszkalnych, w tym: budowa parkingu, urządzenie terenów zielonych oraz budowa altan śmietnikowych wymienione przez Wnioskodawcę we wniosku nie mieszczą się w dziale 11 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, nie stanowią także lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w dziale 12 oraz budynków instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. A więc zgodnie z definicją zawartą w art. 41 pkt 12a ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowią one obiektów zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym i nie korzystają z preferencyjnej 7% stawki podatku.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że roboty budowlane dotyczące budynku mieszkalnego, wielorodzinnego spełniającego kryteria art. 41 pkt 12a ustawy są opodatkowane 7% stawką podatku od towarów i usług zgodnie z art. 41 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast wszystkie wymienione roboty dotyczące małej architektury (urządzenie i zagospodarowanie terenu przynależnego do budynków mieszkalnych, w tym: budowa parkingu, urządzenie terenów zielonych oraz budowa altan śmietnikowych) są opodatkowane zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wg stawki podstawowej 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl