IP-PP2-443-181/08-2/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2008 r. (data wpływu 5 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania bonusów - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 lutego 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania bonusów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności produkcji i sprzedaży opakowań z tektury falistej zawiera ze swoimi kontrahentami umowy, w których zobowiązuje się do wypłaty bonusów w przypadku przekroczenia przez kontrahenta określonego poziomu (wielkości) zakupów u wnioskodawcy w danym okresie rozliczeniowym (zazwyczaj w okresach rocznych). Wypłata bonusu jest uzależniona wyłącznie od wielkości zakupów. Kontrahent nie jest przy tym zobowiązany do dokonania zakupów w ilości uprawniającej do wypłaty bonusu. Jednocześnie wnioskodawca dokonując zakupów towarów lub usług otrzymuje na analogicznych zasadach bonusy od swoich dostawców.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

* Czy wypłata kontrahentowi bonusu określonego kwotowo, który uzależniony jest od wartości zakupów dokonanych przez kontrahenta u wpłacającego bonus polega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

* Jakim dokumentem księgowym (faktura VAT, nota księgowa) należy udokumentować wypłatę bonusu.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, iż bonus jest płatny kontrahentowi wyłącznie za zakup określonej ilości towarów i osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotu w przyjętym okresie rozliczeniowym, czynność ta nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z definicją zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez odpłatne świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W opisanym stanie faktycznym podmiot na rzecz, którego płatny jest bonus, nie jest obowiązany do żadnych świadczeń na rzecz wypłacającego poza zakupami towarów lub usług, stanowiących transakcje opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Zgodnie ze wskazaną wyżej definicją, jedna czynność nie może w tym samym czasie stanowić dostawy towarów i świadczenia usług. Również zsumowanie dostaw towarów w danym okresie rozliczeniowym nie stanowi usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Taki pogląd wyraził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. I FSK 94/06.

W związku z tym, iż zdaniem Spółki, wypłata bonusów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie wiąże się ona z obowiązkiem wystawienia faktury VAT lub faktury korygującej. Dla celów księgowych wypłata może zostać potwierdzona notą księgową.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Dostawa towarów oraz świadczenie usług, za wyjątkiem ściśle określonych w art. 7 ust. 2 i 3 oraz w art. 8 ust. 2 przypadków, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem jawny lub zrozumiały stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełnione są świadczenia wzajemne. W doktrynie prawa i orzecznictwie sądowo-administracyjnym przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce, gdy zachodzi bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. Z bezpośrednim związkiem pomiędzy świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem mamy do czynienia wówczas, gdy istnieje bezpośrednia i jasna zindywidualizowana korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Stosownie natomiast do postanowień art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), zgodnie z którym, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Tak więc w przypadkach, gdy przyznany rabat jest związany z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli jest to rabat przyznany po dokonaniu zapłaty, to zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług ma bezpośredni wpływ na wartość dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy.

Z kolei w sytuacji, gdy rabaty przyznawane są z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie i nie są związane z żadną konkretną dostawą, należy uznać, że wypłacone wynagrodzenie związane jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego te wynagrodzenie, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pomiędzy stronami transakcji istnieją umowy regulujące wzajemną współpracę, na podstawie których Wnioskodawca jest zobowiązany do przyznania bonusu premiującego przekroczenie wskazanych kwotowo wartości zakupionych towarów.

Przyznane kontrahentowi bonusy nie są związane z żadną konkretną transakcją zakupu, ale z przekroczeniem określonego poziomu nabyć w uzgodnionym okresie czasu. Działania kontrahentów, polegające na realizacji określonego poziomu obrotów, mają bezpośredni wpływ na wysokość otrzymywanego wynagrodzenia.

Przyznanie bonusu nie ma charakteru dobrowolnego, jest bowiem uzależnione od konkretnego zachowania nabywcy. Otrzymanie bonusu jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się nabywcy w stosunku do sprzedawcy.

Przyznawane kontrahentowi bonusy nie dotyczą okoliczności o jakich mowa w art. 29 ust. 4, gdyż z treści wniosku wynika, iż celem umów, na podstawie których są wypłacane bonusy, jest dodatkowe przyznanie kontrahentowi pewnej kwoty pieniężnej m.in. z tytułu przekroczenia określonych kwotowo wartości zakupionych towarów.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, iż przyznane bonusy stanowią wynagrodzenie za świadczone usługi.

Pomiędzy stronami tworzy się relacja zobowiązaniowa, która na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem, o których mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy, podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Oczywistym jest, że dokonywanie zakupów, samo w sobie, świadczenia usług nie stanowi.

W opisanej sytuacji faktycznej okolicznościom związanym z nabyciem towarów (w określonych warunkach) towarzyszy przyznanie określonego wynagrodzenia przez zbywcę towaru, jednakże Spółka tak realizuje swoje zobowiązania, iż przyznane wynagrodzenie nie obniża ceny towarów zakupionych. Przy przyznaniu bonusów promujących przekroczenie określonej wartości zakupów, w sytuacji gdy nie obniżają one wartości sprzedanych towarów, w opinii organu podatkowego stanowi ono zapłatę za określone zachowanie (usługę). Dotyczy bowiem innych czynności (zachowań) niż dokonana sprzedaż towaru.

W takiej sytuacji prawidłowym sposobem na dokumentowanie zaistniałego zdarzenia gospodarczego jest faktura VAT, gdzie za podstawę opodatkowania przyjmuje się wartość przyznanego bonusu (bez należnego podatku VAT) i nalicza się 22% podatku. Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy VAT przedmiotowe usługi powinny być udokumentowane przez Spółkę fakturami VAT spełniającymi wymogi, o których mowa w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798).

Ponadto stwierdzić należy, iż powołany przez Wnioskodawcę wyrok jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma ona mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.