IP-PP2-443-174/08-2/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2008 r. (data wpływu 31 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT płaconego przy zakupie paliwa do tzw. samochodów z kratką, w odniesieniu do samochodów, które przed 1 maja 2004 r. uznane były jako ciężarowe i w stosunku do których przed tą datą takie ograniczenie nie obowiązywało - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT płaconego przy zakupie paliwa do tzw. samochodów z kratką, w odniesieniu do samochodów, które przed 1 maja 2004 r. uznane były jako ciężarowe i w stosunku do których przed tą datą takie ograniczenie nie obowiązywało.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada nabyte w okresie przed 30 kwietnia 2004 r. samochody, zarejestrowane jako ciężarowe, z wymaganymi w dacie nabycia świadectwami homologacyjnymi i wymaganą wówczas - dla samochodów ciężarowych - ładownością (tzw. samochody z kratką). W okresie od ich nabycia do 30 kwietnia 2004 r., Spółka korzystała z prawa do odliczania podatku VAT zapłaconego przy zakupie paliwa do ww. samochodów.

Z ww. prawa, w odniesieniu do ww. samochodów, Spółka chciałaby skorzystać w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy utrata od 1 maja 2004 r. - w świetle postanowień Art. 88 ust. 1 pkt 3 Ustawy o VAT- prawa do odliczania podatku VAT, płaconego przy kupnie paliwa do tzw. samochodów z kratką, również w odniesieniu do samochodów, które przed 1 maja 2004 r. uznawane były jako ciężarowe i w stosunku do których przed tą datą takie ograniczenie nie obowiązywało, jest zgodne z postanowieniami Dyrektyw Rady Unii Europejskiej, które nas obowiązują.

Zdaniem Wnioskodawcy utrata od 1 maja 2004 r. - w świetle postanowień Art. 88 ust. 1 pkt 3 Ustawy o VAT- prawa do odliczenia podatku VAT, płaconego przy kupnie paliwa do tzw. samochodów z kratką, również w odniesieniu do samochodów, które przed 1 maja 2004 r. uznawane były jako ciężarowe i w stosunku do których przed tą datą takie ograniczenie nie obowiązywało jest nie zgodne z postanowieniami Dyrektyw Rady Unii Europejskiej, które nas obowiązują. Ponadto zgodnie z art. 17 ustęp 6 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. (dziś art. 176 Dyrektywy nr 112), dotyczącej podatku VAT, państwo przystępując do Wspólnoty może zachować tylko te ograniczenia w prawie do odliczania podatku naliczonego, które obowiązywały przed datą akcesji. Uważamy, że wprowadzony od 1 maja 2004 r. przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 Ustawy o VAT w sposób rażący - i sprzeczny z postanowieniami ww. Dyrektywy - rozszerza te ograniczenia, pozbawiając nas prawa do odliczania podatku naliczonego, zapłaconego przy kupnie paliw do samochodów ciężarowych, nabytych przed 30 kwietnia 2004 r. Uważamy, że prawo to winno być nam przywrócone o co wnosimy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Od dnia 1 maja 2004 r. Polska stała się stroną Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, wobec czego zobowiązała się przestrzegać postanowień traktatów założycielskich i aktów przyjętych przez Instytucje Wspólnoty na zasadach określonych w tych traktatach. System prawny Wspólnoty Europejskiej obejmuje prawo pierwotne czyli traktaty założycielskie i podstawowe zasady prawne oraz prawo pochodne tworzone przez organy Wspólnoty. W stosunku do prawa pierwotnego zastosowanie ma zasada pierwszeństwa oraz bezpośredniego stosowania. Jednakże przepisy takie jak dyrektywy, które nie są wystarczająco precyzyjne i bezwarunkowe, nie odznaczają się bezpośrednią skutecznością. Adresatami dyrektyw są wyłącznie państwa i nie mogą być one kierowane do innych podmiotów prawa - osób fizycznych i prawnych. Zasadą jest, że dyrektywy nie obowiązują bezpośrednio w wewnętrznych porządkach prawnych, a ich istotą jest to, że wyznaczają rezultat, jaki ma zostać osiągnięty, natomiast wybór środków mających służyć jego realizacji został pozostawiony swobodnej decyzji państw członkowskich. Do dziś Rada Unii Europejskiej nie podjęła decyzji, jakie wydatki nie będą uprawniały do odliczenia podatku od wartości dodanej. Zgodnie z zapisem art. 176 Dyrektywy Rady Europy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatkowego od wartości dodanej do czasu kiedy powyższe zasady zostaną wprowadzone w życie, Państwa Członkowskie mogą utrzymać wszelkie wyłączenia przewidziane w ich regulacjach krajowych w chwili wejścia w życie niniejszej Dyrektywy.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług w naszym kraju po przystąpieniu do Unii Europejskiej uregulowane zostało ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zasadnicza konstrukcja obecnie obowiązujących polskich przepisów o podatku od towarów i usług jest zgodna z przepisami dyrektyw Unii Europejskiej, natomiast wielokrotna nowelizacja przepisów ww. ustawy ma związek z ciągłym dostosowywaniem szczegółowych przepisów do regulacji unijnych.

W myśl obowiązującego od dnia 22 sierpnia 2005 r. art. 86 ust. 3 w/powołanej ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł.

Powyższe ograniczenie prawa do odliczenia nie dotyczy pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy. Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgowa stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 5 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2005 r. Nr 90, poz. 756/ - w stosunku do samochodów nabytych przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej).

Przepisy art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT zawierają zakaz odliczania podatku naliczonego od nabywanych paliw do określonej kategorii samochodów. Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy. Zatem, pełne odliczenie podatku naliczonego od zakupionego paliwa dotyczy wyłącznie samochodów, których dopuszczalna masa całkowita przekracza 3,5 tony oraz innych pojazdów samochodowych wymienionych w art. 86 ust. 4 ustawy.

Reasumując należy więc stwierdzić, iż przepis art. 88 ust. 3 pkt 1 obecnie obowiązującej ustawy o VAT jest kontynuacją przepisu art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) obowiązującym przed przystąpieniem Polski do UE. W zakresie zatem ograniczenia prawa podatników do odliczenia podatku naliczonego w przypadku nabycia paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu samochodów ciężarowych istnieje ciągłość. Nie można więc zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy iż ograniczenie takie istnieje od 1 maja 2004 r. czyli od momentu wejściu w życie w Polsce VI Dyrektywy. W związku z powyższym samochody będące przedmiotem zapytania, skierowanego do tutejszego organu podatkowego, nie spełniają wymagań określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W konsekwencji powyższego Podatnikowi nie przysługuje więc prawo do odliczenia VAT od zakupu paliwa do tych samochodów jako prawo nabyte na podstawie poprzednio obowiązującej ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1Maja 10,09-402 Płock.