IP-PP2-443-1352/08-3/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2008 r. (data wpływu 10 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia składników majątku przedsiębiorstwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 września 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia składników majątku przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółka Jawna powstała w dniu 31 marca 2007 r. na czas określony do dnia 31 marca 2010 r. jako spółka celowa zawiązana do realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego w sektorze budownictwa mieszkaniowego. W tym celu Spółka zakupiła w dniu 21 maja 2007 r. od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi. Transakcja sprzedaży była zwolniona z podatku od towarów i usług. Nieruchomości te zostały zbudowane i zasiedlone w okresie wcześniejszym niż 5 lat przed dniem ich zakupu przez Spółkę.

Po zakupie nieruchomości spółka uzyskała pozwolenie na budowę na niej budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Nakłady związane z uzyskaniem pozwolenie na budowę nie przekroczyły 30% ceny nabycia nieruchomości.

Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać powyższą nieruchomość i związane z nią prawa wynikające z posiadanej decyzji administracyjnej o pozwoleniu na budowę, oraz związaną z planowanym przedsięwzięciem dokumentację budowlaną.

Sprzedaż nieruchomości oraz związanej z nią dokumentacji budowlanej Wnioskodawca potraktuje jako niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż składników majątku Spółki w postaci nieruchomości zabudowanej, oraz związanej z nią kompletnej dokumentacji budowlanej wraz z prawami wynikającymi z pozwolenia na budowę na tej nieruchomości budynku mieszkalnego wielorodzinnego nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT jako sprzedaż przedsiębiorstwa.

W opinii Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości nabytej wcześniej do realizacji określonego celu gospodarczego, wraz z kompletną dokumentacją budowlaną i decyzją o pozwoleniu na budowę można potraktować jako sprzedaż przedsiębiorstwa, ponieważ stanowią one zespół składników majątkowych dający się wyodrębnić poprzez funkcjonalne powiązanie polegające na przydatności do realizacji określonego działania gospodarczego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", posłużyć należy się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Według art. 551 Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto, art. 55#178; Kodeksu cywilnego stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca (spółka celowa zawiązana do realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego) zamierza sprzedać nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi i związane z nią prawa wynikające z posiadanej decyzji administracyjnej o pozwoleniu na budowę, a także związaną z planowanym przedsięwzięciem dokumentację budowlaną.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów Kodeksu cywilnego, brak jest podstaw do stwierdzenia, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55#185; Kodeksu cywilnego, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy. Nie wystarczy bowiem, że ze względu na pewną samodzielność pod względem technicznym, czy nawet organizacyjnym, powyższy zespół składników majątkowych mógłby potencjalnie stanowić odrębne przedsiębiorstwo, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników niemajątkowych i majątkowych powiązanych ze sobą funkcjonalnie i przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia wyłącznie składników majątkowych, które potencjalnie mogłyby stanowić przedsiębiorstwo. W analizowanej sprawie nie dochodzi zaś do zbycia wszystkich elementów o jakich mowa w art. 55#185; k.c., w szczególności takich jak oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo lub jego część (nazwa przedsiębiorstwa), ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto należy zwrócić uwagę, iż analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którą minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony (ani zobowiązany) do oceny stanowiska, czy scharakteryzowane we wniosku składniki majątkowe stanowią przedsiębiorstwo, o którym mowa w powołanych wyżej przepisach art. 551 Kodeksu cywilnego.

Reasumując, należy więc uznać, iż czynność będąca przedmiotem zapytania podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przepis art. 6 ust. 1 ustawy nie znajduje w sprawie zastosowania. Wnioskodawca jest zobowiązany opodatkować planowaną sprzedaż według stawek właściwych dla poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.